Ik ben op zoek naar verhalen van mensen die na de diagnose MS 1 of meer kinderen geadopteerd hebben. Begin juli heb ik de verdenking MS gekregen en vorige week na een tweede aanval de bevestiging. Volgende week een gesprek met de neuroloog over medicatie. Maar mijn vraag gaat dus over adoptie.
Helaas kunnen wij zelf geen kinderen krijgen. Daarom zijn wij een paar jaar geleden het adoptie traject ingestapt. We zijn al best ver in de procedure. Nu vraag ik me af wat het effect van de diagnose op ons traject is. Daarom ben ik op zoek naar mensen die hier ervaring mee hebben.
Ervaringen met adopteren kinderen?
-
Fia
Hoi Wilma,
Allereerst super naar dat je MS hebt.
Helaas ook geen positief nieuws voor je over wat ik weet van adoptie.
Wij hebben ons een jaar of 5 geleden verdiept in adoptie, maar helaas is MS daar een spelbreker in.
Ik weet niet of de eisen inmiddels veranderd zijn, maar toen mocht je geen kind adopteren als je ms hebt.
Ik weet ook niet of het effect hebt als je al in het adoptie traject zit.
Ik hoop voor je dat het inmiddels veranderd is en dat jullie een kind een liefdevol huis mogen bieden.
Liefs,
Fia
Allereerst super naar dat je MS hebt.
Helaas ook geen positief nieuws voor je over wat ik weet van adoptie.
Wij hebben ons een jaar of 5 geleden verdiept in adoptie, maar helaas is MS daar een spelbreker in.
Ik weet niet of de eisen inmiddels veranderd zijn, maar toen mocht je geen kind adopteren als je ms hebt.
Ik weet ook niet of het effect hebt als je al in het adoptie traject zit.
Ik hoop voor je dat het inmiddels veranderd is en dat jullie een kind een liefdevol huis mogen bieden.
Liefs,
Fia
-
Wilma24
-
Fia
Hoi Wilma,
Ik weet dat dit toen heel duidelijk op internet te vinden was, het werd echt duidelijk genoemd ik dacht op de site van de rijksoverheid.
Nu probeer ik het terug te vinden, maar kom niet verder dan dat je gezondheid geen bezwaar op mag leveren en wordt ms niet als beperking genoemd, althans ik kan het (nog) niet vinden.
Dat klinkt toch wel heel anders.
Ik hoop voor je dat het daadwerkelijk veranderd is.
Liefs,
Fia
Ik weet dat dit toen heel duidelijk op internet te vinden was, het werd echt duidelijk genoemd ik dacht op de site van de rijksoverheid.
Nu probeer ik het terug te vinden, maar kom niet verder dan dat je gezondheid geen bezwaar op mag leveren en wordt ms niet als beperking genoemd, althans ik kan het (nog) niet vinden.
Dat klinkt toch wel heel anders.
Ik hoop voor je dat het daadwerkelijk veranderd is.
Liefs,
Fia
-
drelies2
Hoi Wilma
Wij hebben in 2009 een kind geadopteerd uit China.
Toen was de de ms geen enkel punt. Maar ik had toen geen beperkingen ervan en geen medicijnen. Hoe anders is het nu!
Later werden de eisen aangescherpt. Maar het zou kunnen dat je met gezondheidsproblemen wel een kind met een special need mag adopteren. Hoe krom kan het zijn!
Kun je op de site van een organisatie komen. Dan kun je van elk land de eisen zien.
Als je nog vragen hebt stel ze gerust
Succes
Wij hebben in 2009 een kind geadopteerd uit China.
Toen was de de ms geen enkel punt. Maar ik had toen geen beperkingen ervan en geen medicijnen. Hoe anders is het nu!
Later werden de eisen aangescherpt. Maar het zou kunnen dat je met gezondheidsproblemen wel een kind met een special need mag adopteren. Hoe krom kan het zijn!
Kun je op de site van een organisatie komen. Dan kun je van elk land de eisen zien.
Als je nog vragen hebt stel ze gerust
Succes
-
Knillis
[QUOTE=drelies2;1090326]Hoi Wilma
Wij hebben in 2009 een kind geadopteerd uit China.
Toen was de de ms geen enkel punt. Maar ik had toen geen beperkingen ervan en geen medicijnen. Hoe anders is het nu!
Later werden de eisen aangescherpt. Maar het zou kunnen dat je met gezondheidsproblemen wel een kind met een special need mag adopteren. Hoe krom kan het zijn!
[/QUOTE]
Dat is inderdaad nogal krom zeg. Een special need kindje kost vaak nog meer tijd en energie dan een gezond kindje.
Je zou haast denken dat ze graag van de special need kindjes "af" willen.
Wij hebben in 2009 een kind geadopteerd uit China.
Toen was de de ms geen enkel punt. Maar ik had toen geen beperkingen ervan en geen medicijnen. Hoe anders is het nu!
Later werden de eisen aangescherpt. Maar het zou kunnen dat je met gezondheidsproblemen wel een kind met een special need mag adopteren. Hoe krom kan het zijn!
[/QUOTE]
Dat is inderdaad nogal krom zeg. Een special need kindje kost vaak nog meer tijd en energie dan een gezond kindje.
Je zou haast denken dat ze graag van de special need kindjes "af" willen.
-
Fia
-
Wilma24
Het is niet zo dat je als je een beperking hebt alleen kindjes met een special need kunt adopteren. Tegenwoordig kun je eigenlijk haast geen kinderen zonder special need adopteren. Dat staat los van je eigen gezondheid.
Het is natuurlijk wel zo dat als je zelf met een beperking leeft, je heel goed weet wat een kindje met een beperking doormaakt. Dat kan een pluspunt zijn, mits jouw eigen beperking het verzorgen van een kindje niet in de weg staat.
Ik heb net gebeld met Stichting Adoptie Voorzieningen voor wat algemene informatie. Wanneer wij mijn diagnose gaan melden bij de vergunninghouder waar wij staan ingeschreven, krijgen we waarschijnlijk weer een gesprek met de Raad voor de Kinderbescherming. We gaan ons daar dan ook maar vast op voorbereiden.
Het is natuurlijk wel zo dat als je zelf met een beperking leeft, je heel goed weet wat een kindje met een beperking doormaakt. Dat kan een pluspunt zijn, mits jouw eigen beperking het verzorgen van een kindje niet in de weg staat.
Ik heb net gebeld met Stichting Adoptie Voorzieningen voor wat algemene informatie. Wanneer wij mijn diagnose gaan melden bij de vergunninghouder waar wij staan ingeschreven, krijgen we waarschijnlijk weer een gesprek met de Raad voor de Kinderbescherming. We gaan ons daar dan ook maar vast op voorbereiden.
[QUOTE=Wilma24;1092544]
Het is natuurlijk wel zo dat als je zelf met een beperking leeft, je heel goed weet wat een kindje met een beperking doormaakt. Dat kan een pluspunt zijn, mits jouw eigen beperking het verzorgen van een kindje niet in de weg staat.
[/QUOTE]
Hier ben ik het niet mee eens. Er zijn zoveel beperkingen, je begrijpt niet elke beperking omdat je ms hebt. Als jij slecht kunt lopen, kun je je niet ineens beter inleven in een autist of verstandelijk beperkt iemand.
Zelfs niet als je dezelfde beperking hebt als het kind. Dan loop je ook nog het risico dat je dingen gaat invullen, over hoe het kind zijn handicap ervaart. Terwijl het een compleet ander persoon is.
Ik heb ook niet met iedereen met ms dat ik begrijp hoe zij zich voelen. Heel vaak gehad dat ik niet kan begrijpen hoe zij hun leven leiden en omgaan met hun klachten. Maarja het is hun leven.
Wat je wel zou kunnen benadrukken misschien, is dat je de weg in hulpverleningsland kent en niet schroomt om hulp te zoeken. Dat vond het consultatiebureau fijn om te horen, toen ik mijn dochter kreeg.
Het is natuurlijk wel zo dat als je zelf met een beperking leeft, je heel goed weet wat een kindje met een beperking doormaakt. Dat kan een pluspunt zijn, mits jouw eigen beperking het verzorgen van een kindje niet in de weg staat.
[/QUOTE]
Hier ben ik het niet mee eens. Er zijn zoveel beperkingen, je begrijpt niet elke beperking omdat je ms hebt. Als jij slecht kunt lopen, kun je je niet ineens beter inleven in een autist of verstandelijk beperkt iemand.
Zelfs niet als je dezelfde beperking hebt als het kind. Dan loop je ook nog het risico dat je dingen gaat invullen, over hoe het kind zijn handicap ervaart. Terwijl het een compleet ander persoon is.
Ik heb ook niet met iedereen met ms dat ik begrijp hoe zij zich voelen. Heel vaak gehad dat ik niet kan begrijpen hoe zij hun leven leiden en omgaan met hun klachten. Maarja het is hun leven.
Wat je wel zou kunnen benadrukken misschien, is dat je de weg in hulpverleningsland kent en niet schroomt om hulp te zoeken. Dat vond het consultatiebureau fijn om te horen, toen ik mijn dochter kreeg.