Ik heb mijn zoon van nu 6 jaar ook uitgelegd dat er door je lijf allemaal stroomdraadjes
/ kabeltjes lopen die bij mij een beetje kapot zijn. Ik denk dat ik hem dit een jaar of twee terug uitgelegd heb. Gewoon in een gesprek toen hij ernaar vroeg.
Aan mij zie je de ms echt wel dus wel prettig als hij een beetje weet wat er aan de hand is.
Liefs,
Fia
wanneer vertellen aan de kinderen
-
Klaartje
De MS van Tess
De MS van Tess
Mijn kinderen waren 4 en 6 toen ik diagnose kreeg. Door snel opvolgende schubs en (tijdelijke) beperkingen hadden ze al heel snel in de gaten dat er wat was.
Ik heb boekje "de MS van Tess " gebruikt om e.e.a. uit te leggen. Ook Klokhuis kwam met een aflevering over MS.
Af en toe hebben de kinderen vragen en daar praten we heel open over. Ook kunnen ze prima uitleg geven aan vriendjes waarom mama opeens een trippelstoel of rolstoel nodig heeft: in je lijf zitten veel snelwegen en bij mama zit er soms een gat in de weg.
Ik werkte in het onderwijs met jonge kinderen. Mijn ervaring is dat kinderen veel in de gaten hebben.
Mijn kinderen waren 4 en 6 toen ik diagnose kreeg. Door snel opvolgende schubs en (tijdelijke) beperkingen hadden ze al heel snel in de gaten dat er wat was.
Ik heb boekje "de MS van Tess " gebruikt om e.e.a. uit te leggen. Ook Klokhuis kwam met een aflevering over MS.
Af en toe hebben de kinderen vragen en daar praten we heel open over. Ook kunnen ze prima uitleg geven aan vriendjes waarom mama opeens een trippelstoel of rolstoel nodig heeft: in je lijf zitten veel snelwegen en bij mama zit er soms een gat in de weg.
Ik werkte in het onderwijs met jonge kinderen. Mijn ervaring is dat kinderen veel in de gaten hebben.
-
4tux
-
4tux
[QUOTE=Nessa;1101237]
Ik zou wachten tot er een vraag komt en daar op inhaken. Het werkt niet als je er even apart voor gaat zitten. Je uitleg hoeft niet moeilijk te zijn. Ik heb gezegd dat de stroomdraadjes in mijn lijf niet goed meer zijn. En dat mijn benen daarom snel moe zijn.
Inmiddels weten ze wel dat ik MS heb, en dat mijn soldaten af en toe in de war raken en de stroomdraden kapotmaken. En dat ik pillen slik die moeten zorgen dat de soldaten dat niet meer doen.[/QUOTE]
Dat vind ik nog de beste tip tot hiertoe. Ik pak nu elke dag mijn pilletje Aubagio, misschien dat dat een aanleiding vormt
Ik zou wachten tot er een vraag komt en daar op inhaken. Het werkt niet als je er even apart voor gaat zitten. Je uitleg hoeft niet moeilijk te zijn. Ik heb gezegd dat de stroomdraadjes in mijn lijf niet goed meer zijn. En dat mijn benen daarom snel moe zijn.
Inmiddels weten ze wel dat ik MS heb, en dat mijn soldaten af en toe in de war raken en de stroomdraden kapotmaken. En dat ik pillen slik die moeten zorgen dat de soldaten dat niet meer doen.[/QUOTE]
Dat vind ik nog de beste tip tot hiertoe. Ik pak nu elke dag mijn pilletje Aubagio, misschien dat dat een aanleiding vormt
-
Liselotje
Ik zit in rolstoel en gebruik scootmobiel om mijn zoon van 5 uit school te halen dus kan niet echt verbergen dat ik iets mankeer ;-)
Ik heb hem gewoon gezegd dat mama"s motortje (hersenen) een beetje kapot is. Net zoals bij iemand met een bril de ogen beetje kapot zijn.
Wel heel duidelijk verteld dat mama er niet aan dood kan gaan. Vooral voor kleine kinderen is dat belangrijk om te weten.
Ik heb hem gewoon gezegd dat mama"s motortje (hersenen) een beetje kapot is. Net zoals bij iemand met een bril de ogen beetje kapot zijn.
Wel heel duidelijk verteld dat mama er niet aan dood kan gaan. Vooral voor kleine kinderen is dat belangrijk om te weten.
-
mari
Wij hebben het soortgelijk als Nessa gedaan.
Nou moet daar wel als kanttekening bij, dat ik net als haar voor de buitenwacht eruit zie alsof ik niks mankeer.
Heb je een rollator, stok, rolstoel, dan maakt dat het het verhaal anders.
Wij hadden ons als ouders er op voorbereid wat we ongeveer zouden zeggen. Ik heb ook boekjes in huis over ms.
Geheim van opa toetoet, een strip over ms etc.
En ineens was daar de inhaker. Spontaan tijdens een fiets tochtje. Elektrische fiets van mij.
Ging heel natuurlijk en hij reageerde ook best nonchalant. Oké. Was toen 8 jaar. Daarna kwamen af en toe nog vragen en we hebben zijn jongere zusje ook uitleg gegeven. Nu komt het regelmatig terloops ter sprake.
Dit jaar zijn spreekbeurt over ms gehouden. Nu ruim 11 jaar.
Er komt een moment dat je in kan haken, dan gaat het vanzelf.
Nou moet daar wel als kanttekening bij, dat ik net als haar voor de buitenwacht eruit zie alsof ik niks mankeer.
Heb je een rollator, stok, rolstoel, dan maakt dat het het verhaal anders.
Wij hadden ons als ouders er op voorbereid wat we ongeveer zouden zeggen. Ik heb ook boekjes in huis over ms.
Geheim van opa toetoet, een strip over ms etc.
En ineens was daar de inhaker. Spontaan tijdens een fiets tochtje. Elektrische fiets van mij.
Ging heel natuurlijk en hij reageerde ook best nonchalant. Oké. Was toen 8 jaar. Daarna kwamen af en toe nog vragen en we hebben zijn jongere zusje ook uitleg gegeven. Nu komt het regelmatig terloops ter sprake.
Dit jaar zijn spreekbeurt over ms gehouden. Nu ruim 11 jaar.
Er komt een moment dat je in kan haken, dan gaat het vanzelf.
-
Tevy
Ik sluit me helemaal aan bij de verhalen om het de kinderen op een voor hun duidelijke manier uit te leggen. En dan niet op een medische (voor zover dat al kan want er is nog veel onduidelijk), maar bijv. dat in jouw geval je hersens niet meer zo goed/snel werken. Als er vragen komen, kan je er meer over vertellen.
Mijn kinderen waren (ook) 4 en 6. Als er dan iets was kon ik het linken aan de ziekte.
Ik had wel wat boekjes thuis liggen en ze op het hart gedrukt dat ze me altijd alles mochten vragen. De jongste vond het allemaal wel interessant en vertelde dat ze MS wilde gebruiken als onderwerp voor haar spreekbeurt. Met wat hulp wist ze er veel over en corrigeerde iemand eens die dacht dat het een spierziekte is, haha, slimpie :cool:
Onderschat kinderen niet. Mijn MSpleeg gaf destijds aan: ze groeien er zo mee op. Als je over 10 jaar ineens vertelt over de MS kan dat heel naar overkomen op ze.
Succes!
Mijn kinderen waren (ook) 4 en 6. Als er dan iets was kon ik het linken aan de ziekte.
Ik had wel wat boekjes thuis liggen en ze op het hart gedrukt dat ze me altijd alles mochten vragen. De jongste vond het allemaal wel interessant en vertelde dat ze MS wilde gebruiken als onderwerp voor haar spreekbeurt. Met wat hulp wist ze er veel over en corrigeerde iemand eens die dacht dat het een spierziekte is, haha, slimpie :cool:
Onderschat kinderen niet. Mijn MSpleeg gaf destijds aan: ze groeien er zo mee op. Als je over 10 jaar ineens vertelt over de MS kan dat heel naar overkomen op ze.
Succes!
-
S1m0ne
Ik ken ook verhalen van de kinderen. (inmiddels volwassen).
Wat ze vroeger hebben meegemaakt en het ergste vonden is een soort 'buitengesloten' worden.
Zo liep mama ineens met een stok. Had dat niet even van te voren gezegd kunnen worden?
Kind heeft gelijk. Als mama zit je waarschijnlijk al een tijdje te dubben hoe je slecht lopen gaat oplossen en overweegt een stok.
Maak je kinderen daar meteen deel van! Betrek ze erbij en doe het samen. Overleggen of dat een idee is en stok uitzoeken of zo.
Wat ze vroeger hebben meegemaakt en het ergste vonden is een soort 'buitengesloten' worden.
Zo liep mama ineens met een stok. Had dat niet even van te voren gezegd kunnen worden?
Kind heeft gelijk. Als mama zit je waarschijnlijk al een tijdje te dubben hoe je slecht lopen gaat oplossen en overweegt een stok.
Maak je kinderen daar meteen deel van! Betrek ze erbij en doe het samen. Overleggen of dat een idee is en stok uitzoeken of zo.