Per 1 februari is dit forum niet meer actief. Je account en bijbehorende gegevens op dit forum zijn daarom verwijderd. Oude berichten kun je nog wel nalezen. We zien je eind februari graag terug in de nieuwe community van MS.nl. Meer informatie lees je op MS.nl of in dit topic.

De draad kwijt bij de vervroegde keuring

Alles omtrent werk en uitkeringen
Klick

Bericht door Klick »

velen van ons hebben het meegemaakt of zitten er middenin en zullen begrijpen welke stress je nu in zit en hoe je leven aan het veranderen is.
zie het ook niet als gezever het is logisch, het is een rouwproces van loslaten..
Sjaantje

Bericht door Sjaantje »

Dat zegt mijn ‘begeleider’ (kan even niet op het juiste woord komen) van Stichting MEE ook inderdaad, rouwproces. Maar durf daar nog niet aan te beginnen... zennnn.... over een maand zou ik het moeten weten en weet ik wat ik moet doen en voelen, hoop ik.
Klick

Bericht door Klick »

neem je tijd..ieder verlies van vanalles maakt veel in je los..het zijn steeds fasen die je doormaakt..

[IMG]http://hrwijs.be/sites/default/files/pi ... 0768px.jpg[/IMG]

op den duur zal je het herkennen. iedereen maakt de fasen mee, de fasen duren niet bij iedereen even lang..

het ligt ook aan je leeftijd, je levensfase enz
Sjaantje

Bericht door Sjaantje »

Dat klinkt logisch idd! Thanks!
Hanna71

Bericht door Hanna71 »

[QUOTE=Sjaantje;1123317]... mijn leven heeft zó lang om werken gedraaid. Ik heb er echt álles voor opgegeven. En áls dat weg zou vallen, dat waar ik zo hard voor geknokt heb totdat ik écht niet meer kon...
Jeetje... wat dan?
[/QUOTE]

Hoe herkenbaar! Mijn werk was alles voor me. Ik heb alles opzij gezet (voor ik wist dat ik MS had) om mijn werk te kunnen doen. Geen vrienden meer, geen hobby's meer, geen leven meer naast mijn werk.

Tijdens het revalidatietraject (na de diagnose) waar ik wilde leren omgaan met de energiebeperking, zodat ik weer volledig kon gaan werken, kwam ik er achter dat er meer in het leven was dan werken en dat mijn gezondheid er enorm op vooruit ging als ik minder ging werken. Er ging een wereld voor me open!

Nu, een paar jaar later, werk ik nog maar 2 x 4 uur per week en is mijn werk veel minder belangrijk geworden. Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen en dat ik er zo anders over zou gaan denken.

Maar ik heb weer vrienden, heb weer hobby's en vooral: ik heb weer energie! Ik moet wel doseren, maar dat lukt heel goed, omdat ik niet meer zoveel hoef te werken.

Het is een proces, maar als je open staat voor verandering, dan kan dit wel eens een hele mooie nieuwe fase in je leven zijn.
Sjaantje

Bericht door Sjaantje »

Dank je, Hanna! Dat was de beste peptalk die ik op dit moment zo hard nodig heb.
Misschien is het inderdaad tijd voor een nieuwe fase, en voor acceptatie. Hobby’s en sociale dingen lijkt me ook wel weer eens fijn. 😉
Het hangt nu allemaal af van het UWV, voor hetzelfde geld mag/moet ik immers weer gewoon gaan werken en dan ziet alles er anders uit.

Wat was het ook alweer, o ja: zennnn... loslaten.... pffff....
Suzan

Bericht door Suzan »

Hoi Sjaantje,

Ik zal het maar weer eens weinig subtiel brengen, maar wat is nu belangrijker? Je partner? Je gezin? Je gezondheid? Je vrienden en familie?
...... Of je werkgever? :cool:

Geloof me. Door roofbouw te plegen op jezelf, houd je het stukken minder lang vol. Je sloopt jezelf. En voor wie?
Zodra je opgebruikt bent, zal je baas je vervangen door een ander. En hij zal geen traan om je laten, geloof me.
Hij ligt niet 's nacht in bed te piekeren om jou als het slecht met je gaat. Hij gaat niet voor je zorgen als je hulp nodig hebt. Hij maakt zich geen zorgen over de toekomst. Hij zal je niet van de vloer rapen als je gevallen bent...

Maar je geliefden moeten en willen nog een hele tijd met jou leven, ze houden van je en hopen je zolang mogelijk nog in zo goed mogelijke gezondheid bij zich hebben.

Stoppen met werken is echt niet het einde van de wereld. Het is alleen het begin van een nieuwe fase in je leven. Een fase waarin je eindelijk tijd en aandacht aan de dingen kunt besteden aan de mensen en dingen die er écht toe doen.

De waardevolle, prijsloze momenten in het leven. De dingen die het leven werkelijk de moeite waard maken...

Misschien is het tijd om je prioriteiten te herschikken. :cool:
Sjaantje

Bericht door Sjaantje »

Ah Suzan, je bent net zo subtiel als ik ben. Ik kan het hebben :haha:

Je hebt ook helemaal gelijk! Maar in mijn hoofd gaat het dan weer van ‘ en wat als ze me geen uitkering toewijzen? Dan MOET ik mezelf weer letterlijk kapot gaan werken’. Mijn gedachten zijn op dit moment mijn grootste vijand. Aan mijn prioriteiten wordt druk gewerkt, dat wel. ;)
Suzan

Bericht door Suzan »

[QUOTE=Sjaantje;1123344]Je hebt ook helemaal gelijk! Maar in mijn hoofd gaat het dan weer van ‘ en wat als ze me geen uitkering toewijzen? [/QUOTE]

Er valt altijd wel iets te piekeren. Misschien komt er morgen wel een satelliet uit de ruimte storten en krijg uitgerekend JIJ die op je dak.
Maar misschien ook wel niet. En heb je je er toch nodeloos druk om gemaakt... :p

Je kunt nu wel van alles bedenken wat er kan gebeuren, maar je hebt er geen invloed meer op.
Het is nu afwachten hoe het dubbeltje valt.

En je kapot werken hoeft niet. Je kunt je altijd weer ziek melden. Simpel. :cool:
Klick

Bericht door Klick »

[QUOTE=Hanna71;1123331]Hoe herkenbaar! Mijn werk was alles voor me. Ik heb alles opzij gezet (voor ik wist dat ik MS had) om mijn werk te kunnen doen. Geen vrienden meer, geen hobby's meer, geen leven meer naast mijn werk.
[/QUOTE]

herkenbaar, heel herkenbaar...
ook ik kwam er kortgeleden achter dat er meer is dan werk ;)
Plaats reactie Vorig onderwerpVolgend onderwerp