Gisteren lukte het weer niet. :(
Omdat ik vind dat ik niet meerdere dagen letterlijk "in" huis moet zitten, moest ik van mezelf een ommetje maken. Ik ben herstellend van een schub en lopen gaat op half tempo, maar vooruit: een zakje chips halen voor de zaterdagavond bij de supermarkt.
Met dat ik daar aankom, overdonderde me alle drukte, alle mensen, de geluiden, alles!! Ik voelde het weer opzwellen in mijn borst en in mijn hoofd: dit ging gewoon niet. Muziekje in de oren, ademhalingsoefeningen (want het zou volgens de neuroloog hyperventilatie zijn), niets hielp. Ik heb me omgedraaid en ben weer naar huis gegaan.
Donderdag was het me wel gelukt, in mijn eentje, hoewel wachten in de rij voor de kassa erg moeilijk was. Ik was in staat om mijn karretje (waarin alleen de boodschappen liggen die op mijn lijstje staan - ik kan geen keuzes maken in de supermarkt) te laten staan voor wat het was, maar dan zou ik niks te eten hebben gehad.
Misschien heeft mijn neuroloog gelijk, maar ik merk vooral dat er een soort overprikkeling is, die ik op zo'n moment totaal niet aankan. Het kan me ook gebeuren als ik (therapeutisch) op het werk ben of als mensen me enthousiast een verhaal vertellen - of als ik dat zelf doe.
Alsof mijn hersenen mijn zintuigen niet bij kunnen houden.
Het voelt zo vervelend dat ik naar de fysio wordt gestuurd voor ademhalingsoefeningen, terwijl er voor mijn gevoel iets anders aan de hand is... Ik zou zo graag een verklaring vinden en aan een oplossing willen gaan werken, ik vind dit zo niet leuk!! :(
Ik wist niet waar mijn verhaal te delen, dus vandaar dat ik hem maar even in de huiskamer neerzet. Dan ga ik nu even in een hoekje zitten :huilen:
De hel van boodschappen doen
-
Roely
ik krijg ook de zenuwen van die drukte in de supermarkt dus ik ga meestal 's avonds de boodschappen doen want dan zijn de kinderen thuis (scheelt de helft)
en ik schrijf ook alles op want anders blijft de koelkast wel errug leeg :stom:
ik heb hier al jaren last van en heb geprobeert dit te trainen (dus juist de drukte opzoeken).
en soms kan ik het wel even aan maar ik vind het wel zwaar irritant en het vreet energie.
ik ben gisteren toevallig ook niet meegeweest naar een verjaardag want ik word knetter van al dat gepraat door elkaar, het is net of er chinees gepraat word, ik snap er helemaal niks meer van na een antal minuten :ogen:
en ik schrijf ook alles op want anders blijft de koelkast wel errug leeg :stom:
ik heb hier al jaren last van en heb geprobeert dit te trainen (dus juist de drukte opzoeken).
en soms kan ik het wel even aan maar ik vind het wel zwaar irritant en het vreet energie.
ik ben gisteren toevallig ook niet meegeweest naar een verjaardag want ik word knetter van al dat gepraat door elkaar, het is net of er chinees gepraat word, ik snap er helemaal niks meer van na een antal minuten :ogen:
-
Janine_D
[QUOTE=DutchCheryl;880458]Misschien heeft mijn neuroloog gelijk, maar ik merk vooral dat er een soort overprikkeling is, die ik op zo'n moment totaal niet aankan. Het kan me ook gebeuren als ik (therapeutisch) op het werk ben of als mensen me enthousiast een verhaal vertellen - of als ik dat zelf doe.
Alsof mijn hersenen mijn zintuigen niet bij kunnen houden.[/QUOTE]Ik herken dit, helemaal. Vooral als ik wat erger moe ben dan anders, dan overmand mij dit. Het komt ook zo uit het niets...
Alsof mijn hersenen mijn zintuigen niet bij kunnen houden.[/QUOTE]Ik herken dit, helemaal. Vooral als ik wat erger moe ben dan anders, dan overmand mij dit. Het komt ook zo uit het niets...
-
Blom
Als je herstellende bent van een schub is het nu vast op zijn ergst geweest.
Na een schub of zo is het bij mij ook op zijn ergst. Herkenning dus...
Het went wel een beetje, je kunt wel leren je af te schermen, ik ga meestal recht op mijn doel af met een briefje. Presteer dan nog wel eens dingen van het briefje te vergeten trouwens.
Goed uitgerust en 's ochtends vroeg (als het nog rustig is in de winkel) als ik nog het fitst ben, scheelt mij.
Verder heb ik wel hulptroepen die boodschappen doen of opruimen.
Na een schub of zo is het bij mij ook op zijn ergst. Herkenning dus...
Het went wel een beetje, je kunt wel leren je af te schermen, ik ga meestal recht op mijn doel af met een briefje. Presteer dan nog wel eens dingen van het briefje te vergeten trouwens.
Goed uitgerust en 's ochtends vroeg (als het nog rustig is in de winkel) als ik nog het fitst ben, scheelt mij.
Verder heb ik wel hulptroepen die boodschappen doen of opruimen.
-
Ekster
Heel herkenbaar. Ik probeer rustig te blijven en mijn ding te doen en dan zo snel mogelijk weg.
Of als ik thuis ben, trek ik me boven wel terug als het me gaat "draaien" in mijn hoofd.
Niks geen hyperventilatie (dat is een heel ander gevoel), maar net wat jij zegt; overprikkeling.
Ik denk dat mensen met een burn-out zulke dingen ook wel voelen. Je hoofd/zenuwbanen whatever kunnen het lawaai/de indrukken gewoon niet verwerken.
Of als ik thuis ben, trek ik me boven wel terug als het me gaat "draaien" in mijn hoofd.
Niks geen hyperventilatie (dat is een heel ander gevoel), maar net wat jij zegt; overprikkeling.
Ik denk dat mensen met een burn-out zulke dingen ook wel voelen. Je hoofd/zenuwbanen whatever kunnen het lawaai/de indrukken gewoon niet verwerken.
-
D-Cheryl
Wat fijn dat jullie het toch wel herkennen.
Ik kon er zo weinig over vinden... :aaitje:
@Ekster: Er werd mij gevraagd verschil te maken tussen vertigo/draaiduizeligheid (wereld draait om je heen) en licht zijn in je hoofd, maar het voelt als een combi van beiden, heel raar. Dus misschien inderdaad: draaien in je hoofd.
@Blom: ik heb ook wel hulptroepen en als ik samen ga, gaat het wel redelijk. Maar ik woon maar alleen en dan is het toch fijn als ik weer zelfstandig zou kunnen... :(
Herstellend van een schub, maar ik heb vooral ook het idee dat de Rebif-ophoging van 22 naar 44 van afgelopen week me weer een stuk in het herstel heeft teruggezet.
@Janine_D: inderdaad komt het uit het niks. Ik weet nu wel wanneer ik het misschien verwachten kan en heb er steeds vaker een soort van controle over, alleen gister dus weer helemaal niet.
@Roely: trainen door het op te zoeken probeer ik ook, maar als het dan misgaat voelt het als zo'n stap terug.
Pratende mensen op een visite zijn voor mij niet echt Chinees, maar het gaat wel grotendeels langs me heen, alsof ik eigenlijk niet in de ruimte ben. Het kost teveel energie om het allemaal te volgen.
Ik kon er zo weinig over vinden... :aaitje:
@Ekster: Er werd mij gevraagd verschil te maken tussen vertigo/draaiduizeligheid (wereld draait om je heen) en licht zijn in je hoofd, maar het voelt als een combi van beiden, heel raar. Dus misschien inderdaad: draaien in je hoofd.
@Blom: ik heb ook wel hulptroepen en als ik samen ga, gaat het wel redelijk. Maar ik woon maar alleen en dan is het toch fijn als ik weer zelfstandig zou kunnen... :(
Herstellend van een schub, maar ik heb vooral ook het idee dat de Rebif-ophoging van 22 naar 44 van afgelopen week me weer een stuk in het herstel heeft teruggezet.
@Janine_D: inderdaad komt het uit het niks. Ik weet nu wel wanneer ik het misschien verwachten kan en heb er steeds vaker een soort van controle over, alleen gister dus weer helemaal niet.
@Roely: trainen door het op te zoeken probeer ik ook, maar als het dan misgaat voelt het als zo'n stap terug.
Pratende mensen op een visite zijn voor mij niet echt Chinees, maar het gaat wel grotendeels langs me heen, alsof ik eigenlijk niet in de ruimte ben. Het kost teveel energie om het allemaal te volgen.
-
mispeltje*
Hey DC,
Wat vervelend voor je! Mijn tip is: Doe de boodschapjes in de ochtend/vroege middag.
Naar de supermarkt na 16.00 uur doe ik zelf liever niet; veel mensen zijn dan vaak ongeduldiger en minder vriendelijk en dat kost me veel energie. Je klachten herken ik niet, maar ik ga zelf liever niet na vier uur naar de supermarkt!
Wat vervelend voor je! Mijn tip is: Doe de boodschapjes in de ochtend/vroege middag.
Naar de supermarkt na 16.00 uur doe ik zelf liever niet; veel mensen zijn dan vaak ongeduldiger en minder vriendelijk en dat kost me veel energie. Je klachten herken ik niet, maar ik ga zelf liever niet na vier uur naar de supermarkt!
-
D-Cheryl
-
Suzan
Boodschappen doen zie ik als noodzakelijk kwaad....
Ik mijd dus ook de drukte en ga voor geen goud op spits-tijden heen.
Dus op woensdagmiddag (rondrennende kinderen), vrijdag- en zaterdagmiddag zul je mij écht niet in de supermarkt zien. :ster:
Mijn favoriete tijden zijn voor in de week morgens of vroeg in de middag. En dan haal ik meestal voor een dag of vier vijf de boel in huis. Kan m'n vriendje nog wat laatste verse dingen halen voor het weekeind. ;)
En boodschappen doe ik uiteraard heel tuttig met een boodschappenbriefje en streep het in de winkel af. Want doe ik dat niet, vergeet ik nóg de helft... :stom:
Ik mijd dus ook de drukte en ga voor geen goud op spits-tijden heen.
Dus op woensdagmiddag (rondrennende kinderen), vrijdag- en zaterdagmiddag zul je mij écht niet in de supermarkt zien. :ster:
Mijn favoriete tijden zijn voor in de week morgens of vroeg in de middag. En dan haal ik meestal voor een dag of vier vijf de boel in huis. Kan m'n vriendje nog wat laatste verse dingen halen voor het weekeind. ;)
En boodschappen doe ik uiteraard heel tuttig met een boodschappenbriefje en streep het in de winkel af. Want doe ik dat niet, vergeet ik nóg de helft... :stom:
-
D-Cheryl
Zonder lijstje vergeet ik niet alleen, ik kan ook echt gewoon niet kiezen. Donderdag stond er "thee" op mijn lijstje... maar wat voor thee dan?
Dat is een keus die ik in de supermarkt niet kan maken, ik sta dan echt hopeloos voor het schap en loop uiteindelijk maar door...
Daarnaast is het scannen, of zoeken, naar boodschappen erg moeilijk. Het vinden van mijn fijne merk wc papier tussen al die soorten wc- en keukenpapier, of zoals vorige week toen ze de fruitstalletjes hadden verplaatst en fijn in een rondje hadden gezet.
Ik kan niks meer vinden en wederom gaat het me duizelen als ik zoeken moet. :moe:
Nu heb ik ook nog last van mijn evenwicht en 90 graden draaien is soms al te veel - ik kan beter achteruit lopen dan mijn karretje omdraaien als ik aan iets voorbij gelopen ben, heb ik al gemerkt.
Dat is een keus die ik in de supermarkt niet kan maken, ik sta dan echt hopeloos voor het schap en loop uiteindelijk maar door...
Daarnaast is het scannen, of zoeken, naar boodschappen erg moeilijk. Het vinden van mijn fijne merk wc papier tussen al die soorten wc- en keukenpapier, of zoals vorige week toen ze de fruitstalletjes hadden verplaatst en fijn in een rondje hadden gezet.
Ik kan niks meer vinden en wederom gaat het me duizelen als ik zoeken moet. :moe:
Nu heb ik ook nog last van mijn evenwicht en 90 graden draaien is soms al te veel - ik kan beter achteruit lopen dan mijn karretje omdraaien als ik aan iets voorbij gelopen ben, heb ik al gemerkt.