[QUOTE=eliza;1110876]
Doe ik er goed aan om Cookie toch elke dag een bakje brokken te geven[/QUOTE]
Zeker. Ik zou het i.i.g. doen. en zorgen dat ze schoon water heeft, zeker in deze dagen.
Heeft een iets om in te schuilen? Een afdakje om onder te liggen, een stapel hout waar ze zich achter kan verstoppen, of krat op de oprit of weet ik het.
Tenminste iets waar ze zich ('s nachts) veilig in terug kan trekken als ze wil.
Katten Honden en ander Beestenspul
-
eliza
-
Suzan
Vanmiddag gaat m'n pup voor het eerst mee met de uitlaatservice en spelen met allemaal nieuwe vriendjes en vriendinnetjes.
Wat zal ze blij zijn! :joepie: :wauw:
Overactief is ze al, die kan hopelijk nu eindelijk wat van haar energie kwijt. Want die kleine is echt een vlo. Ze stuitert d'r over. :eek:
Ze moet rausen en lekker wild kunnen spelen. Want het is echt een klein tankje, die beukt gewoon door. Ze kegelt hondjes van hetzelfde formaat letterlijk van de poten.
Het is de bedoeling dat ze wat meer sociale contacten krijgt met allerlei honden van alle formaten en leeftijden.
Ze heeft hier wel haar vriendjes, maar ik vind dat ze er meer moet hebben.
Ook vriendjes die niet zo enorm meegaand en tolerant zijn als de vriendjes die ze nu heeft. Want bij deze honden kan ze alles doen en krijgt ze nauwelijks correctie. Ze klimt letterlijk over haar grote vriend de golden retriever heen en hij vindt het allemaal goed... :ogen:
En ze zal toch moeten leren dat niet elke hond altijd alles van haar pikt. Dus vandaar dat m'n kleine meid vandaag voor het eerst "naar school" gaat... :cool:
Maar ze wordt vandaag dus voor het eerst opgehaald en ik voel me net zo'n moeder wiens peuter voor het eerst naar de opvang gaat.... :nerveus: :tralala:
Ik weet dat ze het geweldig gaat vinden en dat ik vanavond een comateuze pup hier heb liggen ronken. :slapen:
Want die krijgt me een indrukken en prikkels vandaag. :ster:
Maar dat is goed voor haar. M'n kleine meid heeft dat nodig. :ja:
Wat zal ze blij zijn! :joepie: :wauw:
Overactief is ze al, die kan hopelijk nu eindelijk wat van haar energie kwijt. Want die kleine is echt een vlo. Ze stuitert d'r over. :eek:
Ze moet rausen en lekker wild kunnen spelen. Want het is echt een klein tankje, die beukt gewoon door. Ze kegelt hondjes van hetzelfde formaat letterlijk van de poten.
Het is de bedoeling dat ze wat meer sociale contacten krijgt met allerlei honden van alle formaten en leeftijden.
Ze heeft hier wel haar vriendjes, maar ik vind dat ze er meer moet hebben.
Ook vriendjes die niet zo enorm meegaand en tolerant zijn als de vriendjes die ze nu heeft. Want bij deze honden kan ze alles doen en krijgt ze nauwelijks correctie. Ze klimt letterlijk over haar grote vriend de golden retriever heen en hij vindt het allemaal goed... :ogen:
En ze zal toch moeten leren dat niet elke hond altijd alles van haar pikt. Dus vandaar dat m'n kleine meid vandaag voor het eerst "naar school" gaat... :cool:
Maar ze wordt vandaag dus voor het eerst opgehaald en ik voel me net zo'n moeder wiens peuter voor het eerst naar de opvang gaat.... :nerveus: :tralala:
Ik weet dat ze het geweldig gaat vinden en dat ik vanavond een comateuze pup hier heb liggen ronken. :slapen:
Want die krijgt me een indrukken en prikkels vandaag. :ster:
Maar dat is goed voor haar. M'n kleine meid heeft dat nodig. :ja:
-
Suzan
[URL="https://nos.nl/artikel/2250595-hond-bes ... oneel.html"]Hond beschermt gewonde vrouw tegen ambulancepersoneel[/URL]
Beetje onhandig, maar hij deed echt z'n best om z'n baasje te beschermen. :goed:
Misschien als de politie informeert bij ziekenhuizen/huisartsen of er iemand met een bijtwond binnen is gekomen? (of de komende tijd met een nare infectie ;))
Anders is de kans groot dat het een bekende is geweest die de vrouw neergeslagen heeft... :cool:
Maar lang niet elke blaffende hond bijt ook, dus je weet het niet.
Beetje onhandig, maar hij deed echt z'n best om z'n baasje te beschermen. :goed:
Misschien als de politie informeert bij ziekenhuizen/huisartsen of er iemand met een bijtwond binnen is gekomen? (of de komende tijd met een nare infectie ;))
Anders is de kans groot dat het een bekende is geweest die de vrouw neergeslagen heeft... :cool:
Maar lang niet elke blaffende hond bijt ook, dus je weet het niet.
-
Suzan
Agossie.... [URL="https://www.nu.nl/248651/video/pinguin- ... arken.html"]Pinguin homopaar kidnapt kuiken[/URL]
Toch fijn dat ze een ei gekregen hebben. :lief:
Toch fijn dat ze een ei gekregen hebben. :lief:
-
Suzan
Soms... Moet je maar even heel diep zuchten en jezelf voorhouden dat je van je hond houdt....
Zoals daarnet. Ik ben m'n puberende pup aan het uitlaten. Ze was al een tijdje aan het drammen en mekkeren, dus ik had zoiets van "maar effe een stukje lopen, dan kan ze even snuffelen en d'r ding doen".
Vanaf het begin was ze al (zelfs voor haar doen) irritant aan het stuiteren en geagiteerd bezig.
Maar ok. Het is een pup, die hebben soms hun kuren. :ogen:
Ik had al besloten dat het geen lange wandeling zou worden nadat ik al bijna zes keer m'n nek had gebroken over die heen en weer schietende vlo.
Lopen we langs een oprit met grind, gaat ze daar eerst plat op de buik liggen, staat weer op om totaal onaangekondigd fijne diarree-fledder daar te deponeren.
Ik probeer dus braaf als ik ben die dunne poep van het grind aan het proberen te pakken (is tenslotte wel bij mensen op de oprit), ben daar mee bezig, gaat madam plots paniekerig heen en weer hobbelen want er blijft nog een soort van sliert poep aan d'r kontje hangen. :eek:
Ik grijp de riem en ben nog steeds aan het worstelen met het poepzakje, blijkt dat de riem door de poep heen gesleept is. En natuurlijk komt het baasje daar op de onprettige manier achter door in de poep te grijpen. :grrr:
Ik heb uiteraard geen natte doekjes of zakdoekjes in de zak. Dus ik kan nergens m'n handen aan afvegen, want natuurlijk geen gras te bekennen. :moe:
Kortom, wij gezwind op weg naar huis, want ik had toch wel heel dringende behoefte om m'n handen te wassen.... :tralala:
Was een kort uitlaatrondje. :moe:
Ach, ik weet nu i.i.g. waarom ze zo irritant was. Het beessie had een borrelbuikje. Maar ze is het nu kwijt. Misschien iets verkeerds van straat gegeten of er zit een eerste loopsheid aan te komen.
Je weet het toch nooit bij een hond.
Zoals daarnet. Ik ben m'n puberende pup aan het uitlaten. Ze was al een tijdje aan het drammen en mekkeren, dus ik had zoiets van "maar effe een stukje lopen, dan kan ze even snuffelen en d'r ding doen".
Vanaf het begin was ze al (zelfs voor haar doen) irritant aan het stuiteren en geagiteerd bezig.
Maar ok. Het is een pup, die hebben soms hun kuren. :ogen:
Ik had al besloten dat het geen lange wandeling zou worden nadat ik al bijna zes keer m'n nek had gebroken over die heen en weer schietende vlo.
Lopen we langs een oprit met grind, gaat ze daar eerst plat op de buik liggen, staat weer op om totaal onaangekondigd fijne diarree-fledder daar te deponeren.
Ik probeer dus braaf als ik ben die dunne poep van het grind aan het proberen te pakken (is tenslotte wel bij mensen op de oprit), ben daar mee bezig, gaat madam plots paniekerig heen en weer hobbelen want er blijft nog een soort van sliert poep aan d'r kontje hangen. :eek:
Ik grijp de riem en ben nog steeds aan het worstelen met het poepzakje, blijkt dat de riem door de poep heen gesleept is. En natuurlijk komt het baasje daar op de onprettige manier achter door in de poep te grijpen. :grrr:
Ik heb uiteraard geen natte doekjes of zakdoekjes in de zak. Dus ik kan nergens m'n handen aan afvegen, want natuurlijk geen gras te bekennen. :moe:
Kortom, wij gezwind op weg naar huis, want ik had toch wel heel dringende behoefte om m'n handen te wassen.... :tralala:
Was een kort uitlaatrondje. :moe:
Ach, ik weet nu i.i.g. waarom ze zo irritant was. Het beessie had een borrelbuikje. Maar ze is het nu kwijt. Misschien iets verkeerds van straat gegeten of er zit een eerste loopsheid aan te komen.
Je weet het toch nooit bij een hond.
-
Riwidi
-
Suzan
[URL="https://nos.nl/artikel/2256758-zeehonde ... teren.html"]Gooi vooral alles maar van je af, [/URL] want als je het niet meer ziet, is het er niet meer..... Of werkt het niet zo in het leven?
-
Suzan
Eerbetoon
Eerbetoon
Het is nu anderhalf jaar geleden dat Teun zo plots overleed. En waarom denk ik daar aan? Omdat ik daarnet ineens volkomen onverwacht in de keuken stond te huilen omdat ik terugdacht aan die nacht dat hij in elkaar zakte... :huilen:
En al heb ik nu een lieve hond waar ik donders gek mee ben, en heb ik nog een half jaar voor die schat van een Caspar gezorgd, toch zit er nog een hoop verdriet. Zo plots, zo totaal onverwacht.
En ook bitterzoet. Want nadat Teun overleden was, kon ik de stap zetten om te vertrekken en m'n voorbereidingen treffen.
Ik heb op 1 januari alleen Pipa, m'n kleren en wat persoonlijke spullen meegenomen en de deur letterlijk achter me dicht getrokken.
En ja, Sientje en Caspar heb ik tot m'n verdriet achtergelaten. Net als de totale inboedel van m'n huis wat ik in die jaren met zo veel zorg en aandacht bij elkaar verzameld had.
Het huis en dus ook Sientje en Caspar heb ik nu al een jaar niet meer gezien. :(
Ik liet een leven achter me. Een leven vol leugens, verraad en verdriet. En ik ben Teuntje nog steeds dankbaar. Dankbaar voor zijn liefde, loyaliteit en bescherming in tijden dat ik hem nodig had.
Zonder hem had ik de zware tijd die ik in Duitsland doormaakte niet gered.
En nu zit ik hier. In een dorpje waar ik niemand ken(de) maar al druk doende een leventje op aan het bouwen. En het bevalt me goed.
Vandaar dat ik nog regelmatig terugdenk aan het sterven van Teun. Want als hij niet zo bizar voortijdig was overleden, dan was ik waarschijnlijk nog steeds bij m'n ex geweest omdat ik die hond niet achter kon laten.
En dus ben ik Teun eeuwig dankbaar voor die ultieme opoffering die hij me onbewust gegeven heeft... Hij was mijn engel.
Het is nu anderhalf jaar geleden dat Teun zo plots overleed. En waarom denk ik daar aan? Omdat ik daarnet ineens volkomen onverwacht in de keuken stond te huilen omdat ik terugdacht aan die nacht dat hij in elkaar zakte... :huilen:
En al heb ik nu een lieve hond waar ik donders gek mee ben, en heb ik nog een half jaar voor die schat van een Caspar gezorgd, toch zit er nog een hoop verdriet. Zo plots, zo totaal onverwacht.
En ook bitterzoet. Want nadat Teun overleden was, kon ik de stap zetten om te vertrekken en m'n voorbereidingen treffen.
Ik heb op 1 januari alleen Pipa, m'n kleren en wat persoonlijke spullen meegenomen en de deur letterlijk achter me dicht getrokken.
En ja, Sientje en Caspar heb ik tot m'n verdriet achtergelaten. Net als de totale inboedel van m'n huis wat ik in die jaren met zo veel zorg en aandacht bij elkaar verzameld had.
Het huis en dus ook Sientje en Caspar heb ik nu al een jaar niet meer gezien. :(
Ik liet een leven achter me. Een leven vol leugens, verraad en verdriet. En ik ben Teuntje nog steeds dankbaar. Dankbaar voor zijn liefde, loyaliteit en bescherming in tijden dat ik hem nodig had.
Zonder hem had ik de zware tijd die ik in Duitsland doormaakte niet gered.
En nu zit ik hier. In een dorpje waar ik niemand ken(de) maar al druk doende een leventje op aan het bouwen. En het bevalt me goed.
Vandaar dat ik nog regelmatig terugdenk aan het sterven van Teun. Want als hij niet zo bizar voortijdig was overleden, dan was ik waarschijnlijk nog steeds bij m'n ex geweest omdat ik die hond niet achter kon laten.
En dus ben ik Teun eeuwig dankbaar voor die ultieme opoffering die hij me onbewust gegeven heeft... Hij was mijn engel.