Getverderrie, ik heb je verhaaltje niet uitgelezen Fratema. Door de titel dacht ik een kinderverhaaltje te gaan lezen. NOT.
Ben ik wel meteen heel nieuwsgierig wat jouw gedachte achter dit verhaaltje is!?
schrijftopic
-
Fratema
deel 2: Jansje komt op gang
deel 2: Jansje komt op gang
Ik had je vraag vanmorgen niet goed begrepen.... het stukje was ik als eerste heb gepubliceerd is inderdaad nogal gruwelijk :o maar ik kan je geruststellen, het boek wordt verderop een stuk liever en grappig. Zie hieronder deel 2
[URL]http://fratema.web-log.nl/blog/2011/06/ ... kip-t.html[/URL]
Ik maak waarschijnlijk dé fout die meer beginnende schrijvers maken: zomaar ergens beginnen en maar zien waar het uitkomt. Dan doemt een reusachtig block op en blijft het kunstwerkje 4 maanden liggen in een hoekje van de harde schijf. Maar nu ik het weer lees krijg ik er weer lol in en komen er allerlei nieuwe ideetjes los. Zo wil ik onze turbohamster Olga ergens invlechten zodat ze samen met Jansje een hoofdrol gaat krijgen. Een soort Starksy and Hutch-achtig heldenduo :D
ps de doelgroep zijn tieners van een jaar of 13, 14. Zoals mijn jongste zoon... hem ook meer eens laten meekijken
Ik had je vraag vanmorgen niet goed begrepen.... het stukje was ik als eerste heb gepubliceerd is inderdaad nogal gruwelijk :o maar ik kan je geruststellen, het boek wordt verderop een stuk liever en grappig. Zie hieronder deel 2
[URL]http://fratema.web-log.nl/blog/2011/06/ ... kip-t.html[/URL]
Ik maak waarschijnlijk dé fout die meer beginnende schrijvers maken: zomaar ergens beginnen en maar zien waar het uitkomt. Dan doemt een reusachtig block op en blijft het kunstwerkje 4 maanden liggen in een hoekje van de harde schijf. Maar nu ik het weer lees krijg ik er weer lol in en komen er allerlei nieuwe ideetjes los. Zo wil ik onze turbohamster Olga ergens invlechten zodat ze samen met Jansje een hoofdrol gaat krijgen. Een soort Starksy and Hutch-achtig heldenduo :D
ps de doelgroep zijn tieners van een jaar of 13, 14. Zoals mijn jongste zoon... hem ook meer eens laten meekijken
-
Fratema
-
dientje
ik schreef ook graag, zeker als kindzijnde!, schriften vol.
vaak werd mijn verhaal ook in de klas voorgelezen.
en ik kan ook aardig tekenen.
dus ik had altijd het idee van een eigen boek, met m,n eigen tekeningen erin.
maar dat zijn gewoon maar fantasieen, bovendien heb ik er totaal geen geduld meer voor.
er zijn zoveel mensen die ook goed kunnen schrijven!.
dus ik laat het maar rusten.
(k,heb trouwens een hekel aan lezen):haha: .
ook geen geduld voor.
vaak werd mijn verhaal ook in de klas voorgelezen.
en ik kan ook aardig tekenen.
dus ik had altijd het idee van een eigen boek, met m,n eigen tekeningen erin.
maar dat zijn gewoon maar fantasieen, bovendien heb ik er totaal geen geduld meer voor.
er zijn zoveel mensen die ook goed kunnen schrijven!.
dus ik laat het maar rusten.
(k,heb trouwens een hekel aan lezen):haha: .
ook geen geduld voor.
-
elli † 22-04-2016
[COLOR="Blue"]Na acht weken schrijfstop ben ik vandaag begonnen met een nieuwe serie van -ik hoop wekelijkse- blogs op Schrijven Online. De eerste vind je als je op mijn handtekening klikt of [url=http://www.schrijvenonline.org/blog/kracht]HIER[/url]
@Fratema, is [url=http://www.schrijvenonline.org/] schrijven online[/url] niet een site voor jou om ideeën op te doen voor Jansje? Zo'n origineel verhaal ben ik daar nog niet tegengekomen:D [/COLOR]
@Fratema, is [url=http://www.schrijvenonline.org/] schrijven online[/url] niet een site voor jou om ideeën op te doen voor Jansje? Zo'n origineel verhaal ben ik daar nog niet tegengekomen:D [/COLOR]
-
Fratema
Tijd voor een sprookje
Tijd voor een sprookje
De grukselwocht
Er was er eens een grukselwocht. Geen gewone, maar deze had een paar witte stipjes op zijn oren. Daardoor verbeeldde hij zich heel wat. Als hij over straat liep keken alle andere grukselwochten vol bewondering naar hem op. En zij niet alleen. De bijen vergaten van bewondering te vliegen en maakten een duikeling in de lucht die ze maar net op tijd konden opvangen door hun vleugeltjes weer aan te zetten. De regenwormen staken hun kopjes boven het gras uit en vergaapten zich aan zo een speciale grukselwocht. Ja, zelfs de zonnebloemen vergaten de zon even en keken de andere kant op, naar de bijzondere grukselwocht.
Zoveel aandacht kon de grukselwocht niet behappen en het sloeg hem in de bol.
Op een mooie dag sprak hij: ‘Het wordt tijd dat ons land een koning krijgt’. En hij kocht een deftige fauteuil, zette die voor zijn huis, ging erop zitten en zette zichzelf een gouden kroon op zijn hoofd. ‘Zo’, sprak hij voldaan, ‘vanaf nu ben ik hier de koning’, en hij keek minzaam om zich heen. Zijn actie bleef niet onopgemerkt. Het nieuws ging rond als een lopen vuurtje. Iedereen had het erover. De andere grukselwochten spraken hun bewondering voor hem uit, brachten hem geschenken en schreven gedichten om hem eer te bewijzen. Maar zodra ze de hoek om waren werd er druk gegniffeld en gegiecheld om zoveel dwaasheid.
Op alweer een mooie dag zei de kleinste grukselwocht van de familie Gruk de historische woorden: ‘ik weet een goeie grap.’ En hij knipte met zijn vingers en plots stond daar een redelijk goede fee voor zijn neus. ‘Dag kleine grukselwocht’, zei de redelijk goede fee. ‘Wat kan ik voor je doen?’ ‘Ach redelijk goede fee’, zei de kleine grukselwocht, ‘kunt u mij ook van die witte stipjes op mijn oren toveren?’ ‘Natuurlijk kan ik dat’, zei de redelijk goede fee. ‘Maar waarom zou ik?’ Juist daarom was ze redelijk goed, een echt goede fee zou direct doen wat haar werd gevraagd. Maar deze beantwoordde iedere vraag met een tegenvraag. Maar goed, ze was wel redelijk goed dus met een simpel handgebaar voorzag ze de kleine grukselwocht van precies dezelfde witte stipjes als de grukselwocht die zichzelf tot koning had gekroond.
Trots liep de kleine grukselwocht met zijn witte stipjes door de straten. En de andere grukselwochten bogen voor hem, en spraken hun bewondering voor hem uit. Daarop kreeg de kleine grukselwocht weer een goed idee. Hij vertelde al zijn vrienden hoe hij aan die witte stipjes kwam. Zij vertelden het aan hún vriendjes en binnen twee dagen waren alle grukselwochten voorzien van oren met witte stipjes.
De koning ontstak in grote woede, want hij was niet langer bijzonder. Maar de anderen liepen naar zijn huis, lachten hem uit en haalden allerlei flauwe grappen uit. Ze maakten vileine liedjes en deden de koning na. Want die had een apart loopje omdat hij ooit met zijn grote teen klem had gezeten onder een zwerfkei. Iedereen deed dat loopje na, en de koning kon het niet meer stoppen.
Zo besloot de koning zijn kroon in de krant te zetten tegen elk aannemelijk bod. Zijn fauteuil werd ingenomen door de hond en alles werd weer zoals het was. Want grukselwochten hebben geen koning nodig, die bestieren zelf hun zaakjes wel.
De grukselwocht
Er was er eens een grukselwocht. Geen gewone, maar deze had een paar witte stipjes op zijn oren. Daardoor verbeeldde hij zich heel wat. Als hij over straat liep keken alle andere grukselwochten vol bewondering naar hem op. En zij niet alleen. De bijen vergaten van bewondering te vliegen en maakten een duikeling in de lucht die ze maar net op tijd konden opvangen door hun vleugeltjes weer aan te zetten. De regenwormen staken hun kopjes boven het gras uit en vergaapten zich aan zo een speciale grukselwocht. Ja, zelfs de zonnebloemen vergaten de zon even en keken de andere kant op, naar de bijzondere grukselwocht.
Zoveel aandacht kon de grukselwocht niet behappen en het sloeg hem in de bol.
Op een mooie dag sprak hij: ‘Het wordt tijd dat ons land een koning krijgt’. En hij kocht een deftige fauteuil, zette die voor zijn huis, ging erop zitten en zette zichzelf een gouden kroon op zijn hoofd. ‘Zo’, sprak hij voldaan, ‘vanaf nu ben ik hier de koning’, en hij keek minzaam om zich heen. Zijn actie bleef niet onopgemerkt. Het nieuws ging rond als een lopen vuurtje. Iedereen had het erover. De andere grukselwochten spraken hun bewondering voor hem uit, brachten hem geschenken en schreven gedichten om hem eer te bewijzen. Maar zodra ze de hoek om waren werd er druk gegniffeld en gegiecheld om zoveel dwaasheid.
Op alweer een mooie dag zei de kleinste grukselwocht van de familie Gruk de historische woorden: ‘ik weet een goeie grap.’ En hij knipte met zijn vingers en plots stond daar een redelijk goede fee voor zijn neus. ‘Dag kleine grukselwocht’, zei de redelijk goede fee. ‘Wat kan ik voor je doen?’ ‘Ach redelijk goede fee’, zei de kleine grukselwocht, ‘kunt u mij ook van die witte stipjes op mijn oren toveren?’ ‘Natuurlijk kan ik dat’, zei de redelijk goede fee. ‘Maar waarom zou ik?’ Juist daarom was ze redelijk goed, een echt goede fee zou direct doen wat haar werd gevraagd. Maar deze beantwoordde iedere vraag met een tegenvraag. Maar goed, ze was wel redelijk goed dus met een simpel handgebaar voorzag ze de kleine grukselwocht van precies dezelfde witte stipjes als de grukselwocht die zichzelf tot koning had gekroond.
Trots liep de kleine grukselwocht met zijn witte stipjes door de straten. En de andere grukselwochten bogen voor hem, en spraken hun bewondering voor hem uit. Daarop kreeg de kleine grukselwocht weer een goed idee. Hij vertelde al zijn vrienden hoe hij aan die witte stipjes kwam. Zij vertelden het aan hún vriendjes en binnen twee dagen waren alle grukselwochten voorzien van oren met witte stipjes.
De koning ontstak in grote woede, want hij was niet langer bijzonder. Maar de anderen liepen naar zijn huis, lachten hem uit en haalden allerlei flauwe grappen uit. Ze maakten vileine liedjes en deden de koning na. Want die had een apart loopje omdat hij ooit met zijn grote teen klem had gezeten onder een zwerfkei. Iedereen deed dat loopje na, en de koning kon het niet meer stoppen.
Zo besloot de koning zijn kroon in de krant te zetten tegen elk aannemelijk bod. Zijn fauteuil werd ingenomen door de hond en alles werd weer zoals het was. Want grukselwochten hebben geen koning nodig, die bestieren zelf hun zaakjes wel.
-
storm
-
elli † 22-04-2016
[COLOR="Blue"]Nou, Fratema!!![/COLOR]
[img]http://static.skynetblogs.be/media/1497 ... 789536.gif[/img]
[img]http://static.skynetblogs.be/media/1497 ... 789536.gif[/img]
-
Fratema
Ik ben om een aantal redenen momenteel een traject
Ik ben om een aantal redenen momenteel een traject
ingestapt bij een psychologe. Ik heb haar stukken van mijn memoires-in-oprichting laten lezen. Ze snapt niet dat ik nooit serieus heb overwogen om auteur te worden...
man man wat voelde ik me gigantisch gevleid :o :) :)
Maar ja, ik geloof dat er ongeveer een miljoen landgenoten dezelfde wens koesteren... Afijn, ze had het ook nog over een masterclass die wordt (werd) verzorgd door Renate Dorrestein voor aspirantschrijvers. Daarbij neemt ze dan ook scripts van mensen mee om te bekijken... droom droom
ingestapt bij een psychologe. Ik heb haar stukken van mijn memoires-in-oprichting laten lezen. Ze snapt niet dat ik nooit serieus heb overwogen om auteur te worden...
man man wat voelde ik me gigantisch gevleid :o :) :)
Maar ja, ik geloof dat er ongeveer een miljoen landgenoten dezelfde wens koesteren... Afijn, ze had het ook nog over een masterclass die wordt (werd) verzorgd door Renate Dorrestein voor aspirantschrijvers. Daarbij neemt ze dan ook scripts van mensen mee om te bekijken... droom droom