Per 1 februari is dit forum niet meer actief. Je account en bijbehorende gegevens op dit forum zijn daarom verwijderd. Oude berichten kun je nog wel nalezen. We zien je eind februari graag terug in de nieuwe community van MS.nl. Meer informatie lees je op MS.nl of in dit topic.

de eenzaamheid sluipt erin

Hier kun je alles kwijt wat niets of niet direct met MS te maken heeft
Zonnetje79

de eenzaamheid sluipt erin

Bericht door Zonnetje79 »

Tsja, precies zoals de titel al zegt, ik voel me steeds meer afgesloten en alleen.

Ik ben geheel afgekeurd, kan lichaamlijk nog best wel wat maar dopr de vermoeidheid sluipt het erin dat ik weinig contacten heb.

Door mijn kind MOET ik gelukkig nog naar school heen en weer, maar dat is na de zomer ook over.

Verder doe ik op de donderdagochtend een uurtje vrijwilligerswerk.

En verder...... niet veel, ik kan het gewoon niet meer opbrengen en daawordt ik verdrietig en boos van. Vervolgens ga ik eten eten eten!

Mijn man werkt doordweeks tot vaak zeven uur en in het weekend wil hij, logisch, niet altijd wat doen.

In de loop der jaren ben ik veel contacten verloren

En nu.. heb ik niet zoveel meer. Dan zeggen mensen, joh ga wat doen
Nodig iemand uit. Maar dat kost me zoveel moeite.

Hebben jullie hier ervaring mee
Knillis

Bericht door Knillis »

Ja, eerlijk gezegd heb ik dezelfde ervaringen op dat gebied.

Van de 24 uur lig ik er toch vaak 16 op bed :o
Bezoek krijgen vind ik erg leuk maar is vaak te vermoeiend. Overdag zou dat nog wel kunnen in de ochtenduren maar ja de meeste mensen moeten overdag werken.

Er is maar één ding wat je zou kunnen proberen en dat is zoeken naar dingen waarmee je je in en om huis zo zinvol mogelijk kunt bezighouden.

Ik mag graag kleding maken en inmiddels heb ik me ook verdiept in het patroon tekenen. Maar ook borduren, breien, haken en dat soort dingen doe ik op zijn tijd graag.

Verder dingen doen op de computer, puzzels maken, woordspelletjes doen (ook met anderen). Dat kan ook liggend in bed gelukkig tegenwoordig.

Helaas heb ik in mijn huidige woonomgeving geen enkel contract met buurtgenoten, weet amper wie er in mijn omgeving wonen :o

Dat is wel een gemis t.o.v. mijn vorige woonplek en dat vind ik wel heel erg jammer. Soms spreek je een hele dag gewoon niemand.

Veel tijd om me te vervelen heb ik dus niet maar soms is het wel even eenzaam, vooral in die donkere wintermaanden.

Sterkte, ik hoop dat je voor jezelf tot een goede oplossing komt waardoor je je wat minder eenzaam kunt voelen.
Artemis-

Beetje triest...

Bericht door Artemis- »

Beetje triest...

Ik werd een beetje verdrietig na het lezen van jou stukje Zonnetje...:(
Het voelt herkenbaar...

Ik denk dat meerderen hier op het forum, vooral de mensen die niet meer in het arbeidsproces zitten, wel eens worstelen met deze (soms tegenstrijdige) gevoelens.

Je wilt je graag nuttig voelen, ergens voldoening uithalen, meedoen in de maatschappij, voor 'vol' worden aangezien.....etc.
Sinds ik WAO ben afgekeurd, stoei ik daar eveneens mee.

Heb in het verleden veel vrijwilligers werk gedaan, maar heb ook wel eens af moeten zeggen, en dat is nooit leuk...ook al gaat het om 'vrijwillig' meedoen.

Momenteel doe ik 'niks'...:o
Weet eerlijk gezegd niet goed hoe ik weer balans krijg in mijn ziek zijn èn mijn kunnen :(

Wellicht dat hier mensen zijn met goede tips en ervaringen voor ons ?

Zonnetje ik vind het best moedig dat jij jou kwetsbaarheid toont hierin...
Ik geef jou even een dikke knuffel...:knuffel:
Artemis-

Beetje triest...

Bericht door Artemis- »

Beetje triest...

Ik werd een beetje verdrietig na het lezen van jou stukje Zonnetje...:(
Het voelt herkenbaar...

Ik denk dat meerderen hier op het forum, vooral de mensen die niet meer in het arbeidsproces zitten, wel eens worstelen met deze (soms tegenstrijdige) gevoelens.

Je wilt je graag nuttig voelen, ergens voldoening uithalen, meedoen in de maatschappij, voor 'vol' worden aangezien.....etc.
Sinds ik WAO ben afgekeurd, stoei ik daar eveneens mee.

Heb in het verleden veel vrijwilligers werk gedaan, maar heb ook wel eens af moeten zeggen, en dat is nooit leuk...ook al gaat het om 'vrijwillig' meedoen.

Momenteel doe ik 'niks'...:o
En heb helaas ook contacten verloren, o.a. door verhuizen paar jaar geleden...
Maar zeker ook doordat mensen mij minder goed begrepen en ik in rolstoel terecht kwam.
Weet eerlijk gezegd niet goed hoe ik weer balans krijg in mijn ziek zijn èn mijn kunnen :(

Wellicht dat hier mensen zijn met goede tips en ervaringen voor ons ?

Zonnetje ik vind het best moedig dat jij jou kwetsbaarheid toont hierin...
Ik geef jou even een dikke knuffel...:knuffel:
heleendr

Bericht door heleendr »

ik herken het

sinds ik niet meer kan spreken is mijn wereld kleiner geworden:(
mijn man nam de verbale taken van mij over, we begrepen elkaar zonder veel woorden

maar sinds mijn man overleden is worden de contacten steeds minder

ik vrees dat mijn omgeving mij eng vindt en zeker moeilijk vind om tijd te nemen om moeite te doen om even te luisteren.

de directe omgeving weet van mijn vocabulaire problemen ( niet eens allemaal van mijn ms) en weet dat ik niet achterlijk of doof ben en doen daar niet echt moeilijk over maar verder.....

het kost veel energie om mijn sociale kring te onderhouden en/ of uit te breiden

familie heb ik niet meer wel een paar goede vrienden maar die wonen erg ver weg. ( gemiddels 700km).
natuurlijk heb ik hier in friesland wel contacten maar lang niet zo veel als ik vroeger had. ik had een druk sociaal leven, werk en noem maar op.

van het meeste heb ik afscheid moeten nemen, de hobby's die ik had, werk waren vaak aan de contacten verbonden.
ik deed als hobby bv bergklimmen en lange afstand wandelen, het is begrijpelijk dat die contacten verwateren, ook al beloofd men contact te houden. ik pas immers niet meer in hun straatje en zij niet meer in de mijne...

collega's zie of hoor ik al helemaal niet meer, slechts via facebook verneem ik af en toe wat.

omdat mijn ogen een stuk slechter geworden zijn vallen veel andere hobby's af. de echte 'vrouwen' bezigheden vind ik niets, hou niet van breien enzo

ik ben sinds mijn man nu een jaar terug bewust meer gaan bewegen op de sportschool hier, onder begeleiding en ik ben lid geworden van wat organisaties in de omgeving alleen al om de kring wat te vergroten.

maar dit kost heel veel energie die ik niet altijd heb en kost veel moeite om dat toch op te brengen.

met de buren ga ik redelijk om, alleen zijn die nooit thuis, kinderen werk etc en mijn naaste buren (links en rechts) zijn net verhuisd of overleden..hopelijk komen er snel nieuwe en is het minder stil
gebke

eenzaam

Bericht door gebke »

eenzaam

hebben julie er al eens aan gedacht om je aan te melden bij de zonnebloem ?

daar kan je ook hulp en zelf een iemand die gewoon naar jou toe komt

is erg prettig .

ik heb ook een dame die om de week 1 uurtje komt kletsen gewoon gezellig

en huishoudelijke hulp daar heb je ook aanspraak van.

en ik lig ook de hele dag op bed maar die dingen zijn net de slagroom op een toetje

want dat is net de gezelligheid en s avonds komt de thuiszorg me weer verzorgen

dus aanspraak heb ik wel.


zo heb je dus alle mogelijkheden.


sterkte Gebke
Annika1

Bericht door Annika1 »

Wat ook fijn is, is dit actieve forum, zodat je altijd wel ergens aanspraak hebt.

Is het niet meteen, is het wel de volgende dag als je weer reacties ziet.

Sterkte voor jullie.
heleendr

Bericht door heleendr »

ik merk dus dat het stiller wordt maar om dat nou eenzaam te noemen gaat mij te ver.

het ligt vooral aan hoe je zelf met de stil wordende omgeving omgaat vind ik

oke je moet wat meer 'werk' doen om niet te vereenzamen

daar gaat ook als je gezond ben en geen beperkingen heb tijd en energie in zitten

ooit afwachten wat anderen doen -vinden-zeggen of zouden gaan doen-vinden zeggen.

een beetje kort door de bocht.....maar gaan met die banaan! is mijn motto en dat heeft mij heellllll ver gebracht

jaren terug werd gedacht en gezegd dat ik heel snel afhankelijk zou zijn van hulp en hulp middelen
maar niet bij de pakken neer te zitten en alle mogelijke oplossingen te vinden en te accepteren houd mij op de been, letterlijk
Anet

Bericht door Anet »

Misschien een beetje stom, maar je zou contact kunnen opnemen met de plaatselijke zonnebloem. Die hebben mensen die bij zieken op bezoek gaan. Gewoon even kletsen.

Heel veel zieken willen dat niet, omdat het is vanwege ziek zijn. Maar is natuurlijk wel een manier om geregeld een praatje te hebben met iemand die dat graag doet. Vaak vinden de mensen die op bezoek komen het gewoon ook hartstikke gezellig om bij mensen langs te gaan.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. In mijn familie waren twee 'zieken' die compleet ontplofte toen het ze werd aangeboden. Ikzelf werk nog, dus het is niet van toepassing. Maar geloof me als ik het te stil zou vinden worden, lijkt het me heerlijk.
Jolette

Eenzaamheid

Bericht door Jolette »

Eenzaamheid

Beste mensen,

Dit draadje is al oud, maar het onderwerp intrigeert mij, omdat ik een artikel aan het schrijven ben over eenzaamheid onder mensen met MS. Ik zou dan ook heel graag in contact willen komen met mensen die eenzaamheid ervaren. Het lijkt erop, alleen al in dit draadje, dat meer mensen op dit forum daarmee kampen. Mag ik je eens bellen voor een gesprekje? Stuur me dan alsjeblief een berichtje met mailadres en/of telefoonnummer. Dat mag je sturen naar [email]jolette@mszien.nl[/email]
Alvast hartelijk dank!

Met vriendelijke groet,
Jolette van Eijden
Plaats reactie Vorig onderwerpVolgend onderwerp