Lieve Heleen,
je weet het hè?
:knuffel:
gemis en verdrietig
-
heleendr
@GEBKE ik heb een light writer maar ik gebruik een tablet om te communiceren...ding is veel lichter dan de LW en heeft nog meer mogelijkheden :) en veeeel goedkoper
dank voor de respons :knuffel:
alleen het ligt niet alleen aan mij maar aan mijn omgeving dat communicatie moeilijk verloopt
men heeft tegenwoordig geen geduld om even te wachten tot dat ik het opgeschreven heb.
als ik klaar ben met tikken zijn we al een onderwerp of hoofdstuk verder.
ik heb om een buddy gevraagd ...maar niemand is bereid eigenlijk
maar daar gaat het niet om, het betreft vnl de dagelijkse dingen waar ik tegen aan loop.
ik spaar tegenwoordig de nodige telefoontjes op en laat mijn weekelijkse hulp bellen en met het dringende verzoek via e-mail voor verder contact. mbij 9 van de 10 geen probleem :)
in nood wil mijn buurvrouw wel helpen maar dat heb ik liever niet
reden: ze loopt rond te bazuinen hoe goed ze wel niet is met helpen van alle buren (niet alleen mij), roddel, van anderen tegen mij dus ook van mij tegen anderen.
zoals ik al zei....het missen van naasten, naasten met wie je lief en leed kan delen ms ik nog het meest
vrienden heb ik wel hoor! maar mensen die ik door en door vertrouw maar heel weinig...mijn vertrouwen in mensen is al in mijn jeugd stuk gemaakt (helaas). en ook al weet en besef ik dat verleden geweest is en dat alleen het nu en de toekomst telt ...valt het niet mee voor mij om mensen totaal te vertrouwen.
tot hier en op zekere hoogte ahw, ik weet dat het mijn probleem is.
en dat maakt me wel verdrietig en komt het gemis van mensen die ik vertrouw soms hard aan
dank voor de respons :knuffel:
alleen het ligt niet alleen aan mij maar aan mijn omgeving dat communicatie moeilijk verloopt
men heeft tegenwoordig geen geduld om even te wachten tot dat ik het opgeschreven heb.
als ik klaar ben met tikken zijn we al een onderwerp of hoofdstuk verder.
ik heb om een buddy gevraagd ...maar niemand is bereid eigenlijk
maar daar gaat het niet om, het betreft vnl de dagelijkse dingen waar ik tegen aan loop.
ik spaar tegenwoordig de nodige telefoontjes op en laat mijn weekelijkse hulp bellen en met het dringende verzoek via e-mail voor verder contact. mbij 9 van de 10 geen probleem :)
in nood wil mijn buurvrouw wel helpen maar dat heb ik liever niet
reden: ze loopt rond te bazuinen hoe goed ze wel niet is met helpen van alle buren (niet alleen mij), roddel, van anderen tegen mij dus ook van mij tegen anderen.
zoals ik al zei....het missen van naasten, naasten met wie je lief en leed kan delen ms ik nog het meest
vrienden heb ik wel hoor! maar mensen die ik door en door vertrouw maar heel weinig...mijn vertrouwen in mensen is al in mijn jeugd stuk gemaakt (helaas). en ook al weet en besef ik dat verleden geweest is en dat alleen het nu en de toekomst telt ...valt het niet mee voor mij om mensen totaal te vertrouwen.
tot hier en op zekere hoogte ahw, ik weet dat het mijn probleem is.
en dat maakt me wel verdrietig en komt het gemis van mensen die ik vertrouw soms hard aan
-
Knillis
Heleen, zó jammer dat je niet bij mij in de buurt woont! Ik heb het gevoel dat ik voor iemand als jij veel zou kunnen betekenen maar zo iemand ook voor mij.
Niet dat je iets op schiet met deze posting maar ik moest het even kwijt.
Ik heb gelukkig wel familie genoeg om me heen maar mis het hebben van een vriendin (vriendinnen/vrienden) in de buurt, gewoon even langs gan voor een kopje koffie, samen iets lekkers koken en eten.
Daarbij zijn erg veel mensen druk met werken, eigen gezin etc. Men roept altijd dat je altijd een beroep op ze kunt doen maar oh wat is het moeilijk een gaatje in hun agenda te vinden waarop ze je ook daadwerkelijk kunnen helpen. En dan rekening houdend met mijn beperkte energie.
In deze maatschappij zijn dit soort mensen moeilijk te vinden is ook mijn ervaring.
Misschien wordt het allemaal straks weer wat "makkelijker" als de donkere maanden weer voorbij zijn, het weer lichter en warmer wordt waardoor we weer net iets meer meekrijgen van de buitenwereld.
Nog even doorbijten en dan komt de warme zon weer.
Niet dat je iets op schiet met deze posting maar ik moest het even kwijt.
Ik heb gelukkig wel familie genoeg om me heen maar mis het hebben van een vriendin (vriendinnen/vrienden) in de buurt, gewoon even langs gan voor een kopje koffie, samen iets lekkers koken en eten.
Daarbij zijn erg veel mensen druk met werken, eigen gezin etc. Men roept altijd dat je altijd een beroep op ze kunt doen maar oh wat is het moeilijk een gaatje in hun agenda te vinden waarop ze je ook daadwerkelijk kunnen helpen. En dan rekening houdend met mijn beperkte energie.
In deze maatschappij zijn dit soort mensen moeilijk te vinden is ook mijn ervaring.
Misschien wordt het allemaal straks weer wat "makkelijker" als de donkere maanden weer voorbij zijn, het weer lichter en warmer wordt waardoor we weer net iets meer meekrijgen van de buitenwereld.
Nog even doorbijten en dan komt de warme zon weer.
-
lotje
-
Ekster
-
heleendr
@benka
nee ik heb geen tekort aan vitamientjes...eigenlijk nergens een tekort aan...behalve aan (intieme) relaties dan ;)
ook geen winter dip.... was dat maar waar!
het is gewoon een constatering dat ik geen familie meer heb, de intieme vrienden wonen te ver weg, mijn nabije omgeving heeft het, logisch, te druk met hun eigen bezigheden.
en ik word de laatste tijd veel te snel getroffen door verlies van de naasten, lichamelijke dingen en noem maar op
ik weet gelukkig wel ( en hoop dat ook) dat het maar tijdelijk is..op de ms na dan en de vasculaire dingen, helaas.....
t is gewoon een kwestie van diep zuchten en door modderen...
nu is het even water trappelen maar ik kom er boven
nee ik heb geen tekort aan vitamientjes...eigenlijk nergens een tekort aan...behalve aan (intieme) relaties dan ;)
ook geen winter dip.... was dat maar waar!
het is gewoon een constatering dat ik geen familie meer heb, de intieme vrienden wonen te ver weg, mijn nabije omgeving heeft het, logisch, te druk met hun eigen bezigheden.
en ik word de laatste tijd veel te snel getroffen door verlies van de naasten, lichamelijke dingen en noem maar op
ik weet gelukkig wel ( en hoop dat ook) dat het maar tijdelijk is..op de ms na dan en de vasculaire dingen, helaas.....
t is gewoon een kwestie van diep zuchten en door modderen...
nu is het even water trappelen maar ik kom er boven
-
drelies2