[QUOTE=Giechel;1000126]maak eerst concrete afspraken over hoe en wanneer die spullen opgehaald worden en zet die relatie even uit je hoofd.
die relatie is er nu niet.
met pushen maak je alles alleen maar erger.
geef haar daarna rust -dus geen gepush- en dan zie je vanzelf of je een kans maakt dat het weer goedkomt.
maar pushen... dat werkt averechts.[/QUOTE]
Die spullen is al anderhalve maand een probleem, en er gebeurt steeds maar niets. Kreeg nu net bericht dat ze nu wel een concrete afspraak erover wil maken, maar ik moet nog zien of ik dat nu eigenlijk wel wil... Een normale uitleg kan er niet vanaf, maar ik moet wel klaar staan voor haar op het moment dat het haar even uitkomt?? Ik vind het allemaal maar heel erg raar...
Einde relatie door gebrek aan communicatie
-
kroegtijger
[QUOTE=vlindie;1000162]Lieve Kroegtijger
Mee eens........laat het nou maar......probeer zelf de rustige partij te zijn......ook al is het nog zo moeilijk.....vrrag rustig of ze haar spullen wil op halen............zodat jij ook verder kan met je leven....
liefs vlindie[/QUOTE]
Misschien heb je ook wel gelijk ja. En inderdaad, het is wel heel erg moeilijk af en toe...
Nouja, ik zal er nog wel even over nadenken.. misschien dat we dan toch maar de kogel door de kerk heen moeten jagen en het af moeten ronden, maar het gaat wel regelrecht tegen mijn gevoel hierover in op het moment. Ik vraag toch geen wereldwonder als ik wil weten wat haar grote probleem dan precies is lijkt me??
Mee eens........laat het nou maar......probeer zelf de rustige partij te zijn......ook al is het nog zo moeilijk.....vrrag rustig of ze haar spullen wil op halen............zodat jij ook verder kan met je leven....
liefs vlindie[/QUOTE]
Misschien heb je ook wel gelijk ja. En inderdaad, het is wel heel erg moeilijk af en toe...
Nouja, ik zal er nog wel even over nadenken.. misschien dat we dan toch maar de kogel door de kerk heen moeten jagen en het af moeten ronden, maar het gaat wel regelrecht tegen mijn gevoel hierover in op het moment. Ik vraag toch geen wereldwonder als ik wil weten wat haar grote probleem dan precies is lijkt me??
-
timokroll
Beste kroegtijger, vervelend voor je dat je relatie ten einde is. :boos:en heel naar dat die breuk zo rottig verloopt. Los van ms, lijkt me. Wel kan ik me als mser voorstellen dat je het gevoel hebt om 'uit de markt' te liggen. Maar die gedachte helpt je geen mm verder:boos:het uit elkaar gaan doet altijd pijn en praten met elkaar helpt wel. Maar jullie blijven mensen met hun (on)hebbelijkheden. Handel daar ook naar.
-
kroegtijger
[QUOTE=timokroll;1000174]Beste kroegtijger, vervelend voor je dat je relatie ten einde is. :boos:en heel naar dat die breuk zo rottig verloopt. Los van ms, lijkt me. Wel kan ik me als mser voorstellen dat je het gevoel hebt om 'uit de markt' te liggen. Maar die gedachte helpt je geen mm verder:boos:het uit elkaar gaan doet altijd pijn en praten met elkaar helpt wel. Maar jullie blijven mensen met hun (on)hebbelijkheden. Handel daar ook naar.[/QUOTE]
Even voor de duidelijkheid, ik heb geen MS, maar mijn exvriendinnetje heeft MS. Ik post hier, omdat ik haar niet kan begrijpen in haar gedrag.
Ondertussen wordt me, mede dankzij jullie hier, daar wel het een en ander duidelijk in. Zo wees bijvoorbeeld Nette me erop dat er, naast de fysieke problemen, er bijvoorbeeld ook klachten kunnen zijn zoals geen overzicht kunnen krijgen, associaties missen, korte termijn-geheugen of het niet meer onder woorden kunnen brengen wat je bedoelt.
Dat was me voorheen volledig ontgaan dat dit met MS van doen kon hebben, maar verklaart een hele hoop in haar gedrag voor me. Er zitten daar zoveel herkenbare dingen bij, maar nooit had ik de relatie met MS daarin gezocht.
Daarnaast was ook de manier van in het leven staan van ons totaal uit elkaar gegroeid, en dat was voor mij ook de aanleiding om hier uberhaupt eens verder in te duiken om dat te gaan begrijpen, en daar snap ik nu vele malen meer van. Iedereen dan ook enorm bedankt voor alle hulp en inzichten hierin; het heeft voor mij heel veel opgehelderd.
Het wordt nu tijd om de boel af te gaan sluiten. Een uitleg ga ik verder toch niet van haar krijgen. Volgens mij weet ze het zelf ook allemaal even niet meer. Jammer dat het zo moet, maar het is nu eenmaal zo. Ze komt als het goed is straks langs om wat dingen te bespreken en af te spreken om haar spulletjes op te halen, en dan is daarmee het boek in ieder geval voor nu dicht. Misschien dat het ooit nog eens open gaat, maar voorlopig is het wel even klaar dan en wordt het tijd voor een nieuw boek...
Even voor de duidelijkheid, ik heb geen MS, maar mijn exvriendinnetje heeft MS. Ik post hier, omdat ik haar niet kan begrijpen in haar gedrag.
Ondertussen wordt me, mede dankzij jullie hier, daar wel het een en ander duidelijk in. Zo wees bijvoorbeeld Nette me erop dat er, naast de fysieke problemen, er bijvoorbeeld ook klachten kunnen zijn zoals geen overzicht kunnen krijgen, associaties missen, korte termijn-geheugen of het niet meer onder woorden kunnen brengen wat je bedoelt.
Dat was me voorheen volledig ontgaan dat dit met MS van doen kon hebben, maar verklaart een hele hoop in haar gedrag voor me. Er zitten daar zoveel herkenbare dingen bij, maar nooit had ik de relatie met MS daarin gezocht.
Daarnaast was ook de manier van in het leven staan van ons totaal uit elkaar gegroeid, en dat was voor mij ook de aanleiding om hier uberhaupt eens verder in te duiken om dat te gaan begrijpen, en daar snap ik nu vele malen meer van. Iedereen dan ook enorm bedankt voor alle hulp en inzichten hierin; het heeft voor mij heel veel opgehelderd.
Het wordt nu tijd om de boel af te gaan sluiten. Een uitleg ga ik verder toch niet van haar krijgen. Volgens mij weet ze het zelf ook allemaal even niet meer. Jammer dat het zo moet, maar het is nu eenmaal zo. Ze komt als het goed is straks langs om wat dingen te bespreken en af te spreken om haar spulletjes op te halen, en dan is daarmee het boek in ieder geval voor nu dicht. Misschien dat het ooit nog eens open gaat, maar voorlopig is het wel even klaar dan en wordt het tijd voor een nieuw boek...
-
Claudia*
Het heeft allemaal met timing te maken. Niet eens zo veel met ms want elke ms patient is anders en ervaart dingen ook anders.
Mijn (inmiddels) man en ik leerde elkaar 5 jaar geleden kennen. Ik had 3 jaar de diagnose en hij net een half jaar (beiden dus ms)
ik dacht dat ik wel degene was die hem kon helpen aangezien ik zelf ook ms heb.. niets was minder waar en dit heeft bij ons beiden tot veel verdriet geleid maar hij moest gewoon even zelf door een moeilijke periode heen waarin hij zelf niet wist wat hij wilde en om die reden was het voor mij ook erg moeilijk om hem te helpen.
Ik heb ondanks onze liefde voor elkaar, hem los gelaten.
Toen hij zelf weer een beetje zichzelf had teruggevonden volgde (3 maanden later) een afspraakje.
Daarna lukte het ons om, met veel hobbels, nader tot elkaar te groeien.
verhaal is anders natuurlijk maar ik hoop dat je begrijpt dat ms zo divers is en een algemene gebruiksaanwijzing is er niet.
Los van de ms heeft ieder mens een eigen persoonlijkheid.
Ik wens je veel wijsheid.
Mijn (inmiddels) man en ik leerde elkaar 5 jaar geleden kennen. Ik had 3 jaar de diagnose en hij net een half jaar (beiden dus ms)
ik dacht dat ik wel degene was die hem kon helpen aangezien ik zelf ook ms heb.. niets was minder waar en dit heeft bij ons beiden tot veel verdriet geleid maar hij moest gewoon even zelf door een moeilijke periode heen waarin hij zelf niet wist wat hij wilde en om die reden was het voor mij ook erg moeilijk om hem te helpen.
Ik heb ondanks onze liefde voor elkaar, hem los gelaten.
Toen hij zelf weer een beetje zichzelf had teruggevonden volgde (3 maanden later) een afspraakje.
Daarna lukte het ons om, met veel hobbels, nader tot elkaar te groeien.
verhaal is anders natuurlijk maar ik hoop dat je begrijpt dat ms zo divers is en een algemene gebruiksaanwijzing is er niet.
Los van de ms heeft ieder mens een eigen persoonlijkheid.
Ik wens je veel wijsheid.
-
Sander Almere
Case closed
Case closed
Dit topic heeft niets met MS te maken.
2 persoonlijkheden zijn uit elkaar gegroeid.
Hopelijk hebben ze beiden een goed leven.
Amen.
Dit topic heeft niets met MS te maken.
2 persoonlijkheden zijn uit elkaar gegroeid.
Hopelijk hebben ze beiden een goed leven.
Amen.
-
kroegtijger
[QUOTE=Claudia*;1000215]Het heeft allemaal met timing te maken. Niet eens zo veel met ms want elke ms patient is anders en ervaart dingen ook anders.
Mijn (inmiddels) man en ik leerde elkaar 5 jaar geleden kennen. Ik had 3 jaar de diagnose en hij net een half jaar (beiden dus ms)
ik dacht dat ik wel degene was die hem kon helpen aangezien ik zelf ook ms heb.. niets was minder waar en dit heeft bij ons beiden tot veel verdriet geleid maar hij moest gewoon even zelf door een moeilijke periode heen waarin hij zelf niet wist wat hij wilde en om die reden was het voor mij ook erg moeilijk om hem te helpen.
Ik heb ondanks onze liefde voor elkaar, hem los gelaten.
Toen hij zelf weer een beetje zichzelf had teruggevonden volgde (3 maanden later) een afspraakje.
Daarna lukte het ons om, met veel hobbels, nader tot elkaar te groeien.
verhaal is anders natuurlijk maar ik hoop dat je begrijpt dat ms zo divers is en een algemene gebruiksaanwijzing is er niet.
Los van de ms heeft ieder mens een eigen persoonlijkheid.
Ik wens je veel wijsheid.[/QUOTE]
Dat het van persoon tot persoon heel sterk kan varieren qua zowel ziektebeeld als in hoe je ermee omgaat snap ik heel goed ondertussen ja. Het hangt ook volgens mij heel erg nauw samen met je persoonlijkheid en daarmee dus automatisch ook in hoe je ermee omgaat.
Wat mijn exvriendinnetje betreft, die zal ook nog wel de nodige moeilijke periodes helaas tegemoed gaan, en ik hoop heel erg dat ze het geluk vindt dat ze zo verdiend. Ze heeft het al zwaar genoeg gehad, en ik gun haar zo enorm dat ze gelukkig is. Dat kan ik haar nu kennelijk niet bieden in deze situatie, dus dan moet het maar zonder mij. Hopelijk dat het ooit nog eens anders wordt, maar zo niet, dan niet.
Wat ik hier wel heel erg van heb geleerd is dat MS niet alleen maar fysieke beperkingen met zich mee brengt, maar dat het ook de nodige mentale beperkingen met zich mee kan brengen, maar daarnaast ook je manier van in het leven staan kan beinvloeden. Bij ons uitte dat zich dus in dat zij erg van het moment is gaan leven (voorheen was dat lang niet zo sterk als nu).
Het is wel duidelijk geworden bij mij dat het daarmee heel moeilijk is om dé juiste manier aan te wijzen. Ik werk zelf in de ICT, en denk ook sterk op die manier. Dus iets is 1 of iets is 0; er zit niets tussen. Dat is soms heel erg voordelig, omdat je daarmee heel veel duidelijkheid schept in zaken, maar soms is het ook erg hinderlijk om dergelijke ongrijpbare zaken als persoonlijkheden te doorgronden en mee om te kunnen gaan. Een typisch trekje voor ICT-ers helaas.
Zojuist hebben we afspraken gemaakt over de praktische afhandeling van de boel, en voor het eerst in tijden voelde het ook weer alsof we elkaar weer begrepen, en voelde het soort van ok en klaar voor nu. We hebben afgesproken elkaar daarna even een week of 2 totaal met rust te laten, en daarna van tijd tot tijd even met elkaar kijken hoe het met elkaar gaat, en of we het contact weer wat gaan opbouwen. We zien wel weer hoe dat dan zal verlopen, maar dat merken we vanzelf wel. Eerst de boel maar eens afhandelen.
Mijn (inmiddels) man en ik leerde elkaar 5 jaar geleden kennen. Ik had 3 jaar de diagnose en hij net een half jaar (beiden dus ms)
ik dacht dat ik wel degene was die hem kon helpen aangezien ik zelf ook ms heb.. niets was minder waar en dit heeft bij ons beiden tot veel verdriet geleid maar hij moest gewoon even zelf door een moeilijke periode heen waarin hij zelf niet wist wat hij wilde en om die reden was het voor mij ook erg moeilijk om hem te helpen.
Ik heb ondanks onze liefde voor elkaar, hem los gelaten.
Toen hij zelf weer een beetje zichzelf had teruggevonden volgde (3 maanden later) een afspraakje.
Daarna lukte het ons om, met veel hobbels, nader tot elkaar te groeien.
verhaal is anders natuurlijk maar ik hoop dat je begrijpt dat ms zo divers is en een algemene gebruiksaanwijzing is er niet.
Los van de ms heeft ieder mens een eigen persoonlijkheid.
Ik wens je veel wijsheid.[/QUOTE]
Dat het van persoon tot persoon heel sterk kan varieren qua zowel ziektebeeld als in hoe je ermee omgaat snap ik heel goed ondertussen ja. Het hangt ook volgens mij heel erg nauw samen met je persoonlijkheid en daarmee dus automatisch ook in hoe je ermee omgaat.
Wat mijn exvriendinnetje betreft, die zal ook nog wel de nodige moeilijke periodes helaas tegemoed gaan, en ik hoop heel erg dat ze het geluk vindt dat ze zo verdiend. Ze heeft het al zwaar genoeg gehad, en ik gun haar zo enorm dat ze gelukkig is. Dat kan ik haar nu kennelijk niet bieden in deze situatie, dus dan moet het maar zonder mij. Hopelijk dat het ooit nog eens anders wordt, maar zo niet, dan niet.
Wat ik hier wel heel erg van heb geleerd is dat MS niet alleen maar fysieke beperkingen met zich mee brengt, maar dat het ook de nodige mentale beperkingen met zich mee kan brengen, maar daarnaast ook je manier van in het leven staan kan beinvloeden. Bij ons uitte dat zich dus in dat zij erg van het moment is gaan leven (voorheen was dat lang niet zo sterk als nu).
Het is wel duidelijk geworden bij mij dat het daarmee heel moeilijk is om dé juiste manier aan te wijzen. Ik werk zelf in de ICT, en denk ook sterk op die manier. Dus iets is 1 of iets is 0; er zit niets tussen. Dat is soms heel erg voordelig, omdat je daarmee heel veel duidelijkheid schept in zaken, maar soms is het ook erg hinderlijk om dergelijke ongrijpbare zaken als persoonlijkheden te doorgronden en mee om te kunnen gaan. Een typisch trekje voor ICT-ers helaas.
Zojuist hebben we afspraken gemaakt over de praktische afhandeling van de boel, en voor het eerst in tijden voelde het ook weer alsof we elkaar weer begrepen, en voelde het soort van ok en klaar voor nu. We hebben afgesproken elkaar daarna even een week of 2 totaal met rust te laten, en daarna van tijd tot tijd even met elkaar kijken hoe het met elkaar gaat, en of we het contact weer wat gaan opbouwen. We zien wel weer hoe dat dan zal verlopen, maar dat merken we vanzelf wel. Eerst de boel maar eens afhandelen.
-
kroegtijger
[QUOTE=Sander Almere;1000221]Dit topic heeft niets met MS te maken.
2 persoonlijkheden zijn uit elkaar gegroeid.
Hopelijk hebben ze beiden een goed leven.
Amen.[/QUOTE]
Niets zou ik niet willen zeggen; het is immers wel een grote oorzaak van het uit elkaar groeien.
Immers, door haar MS is ze anders tegen het leven aan gaan kijken, en het was een item dat voor ons onbespreekbaar was. Als je dan alle twee heel anders tegen het leven aankijkt, en je praat er ook niet over, dan gaat het wel mis. Zoals ik al eerder aangaf was het in dit geval dan MS, maar het had ook een andere ingrijpende ziekte of gebeurtenis kunnen zijn.
Ook heb ik nog steeds sterk de indruk dat het een aantal van haar gedrags-eigenschappen toch wel heeft beinvloed, en daarvan wist ik niet eens dat het ermee te maken had. Dat heeft voor mij in ieder geval achteraf een hele hoop duidelijk gemaakt.
Dus niets mee te maken gehad, nee, dat niet, maar wel in een andere context dan dat je mogelijk hier op het forum zou vermoeden.
2 persoonlijkheden zijn uit elkaar gegroeid.
Hopelijk hebben ze beiden een goed leven.
Amen.[/QUOTE]
Niets zou ik niet willen zeggen; het is immers wel een grote oorzaak van het uit elkaar groeien.
Immers, door haar MS is ze anders tegen het leven aan gaan kijken, en het was een item dat voor ons onbespreekbaar was. Als je dan alle twee heel anders tegen het leven aankijkt, en je praat er ook niet over, dan gaat het wel mis. Zoals ik al eerder aangaf was het in dit geval dan MS, maar het had ook een andere ingrijpende ziekte of gebeurtenis kunnen zijn.
Ook heb ik nog steeds sterk de indruk dat het een aantal van haar gedrags-eigenschappen toch wel heeft beinvloed, en daarvan wist ik niet eens dat het ermee te maken had. Dat heeft voor mij in ieder geval achteraf een hele hoop duidelijk gemaakt.
Dus niets mee te maken gehad, nee, dat niet, maar wel in een andere context dan dat je mogelijk hier op het forum zou vermoeden.