Einde relatie door gebrek aan communicatie
-
andre1966
-
kroegtijger
[QUOTE=andre1966;1000057]Misschien moet je het allemaal maar even laten lopen. Ga haar spullen brengen en let it go. Forceren heeft geen zin en de tijd zal leren of er nog hoop is voor jullie.[/QUOTE]
Op dit moment lijkt het inderdaad allemaal volledig zinloos te zijn. Ze verzet zich met hand en tand tegen álles wat ik aandraag. Ik heb eigenlijk geen zin om haar rommel achter d'r aan te gaan brengen. Heb het meerdere malen aangeboden te helpen om de boel te regelen, maar alles is "nee".... Tsja, moet ik er dan wel moeite in gaan steken?
Op dit moment lijkt het inderdaad allemaal volledig zinloos te zijn. Ze verzet zich met hand en tand tegen álles wat ik aandraag. Ik heb eigenlijk geen zin om haar rommel achter d'r aan te gaan brengen. Heb het meerdere malen aangeboden te helpen om de boel te regelen, maar alles is "nee".... Tsja, moet ik er dan wel moeite in gaan steken?
-
andre1966
-
kroegtijger
Ik weet zeker dat ik meer zou kunnen, maar niet als ze totaal niet mee wil werken of ook maar iets wil uitleggen. Het steekt heel erg dat ik weet dat er (veel) meer mogelijk is, maar blijft hangen op haar medewerking.
Voor nu heb ik dus inderdaad gedaan wat ik kon, maar ben zeker niet bereid het op te geven. Het is nu denk ik gewoon weer een kwestie van op mn handen zitten en wachten tot mevrouw een keer zo ver is om ook eens wat te gaan doen of vertellen vrees ik.
Voor nu heb ik dus inderdaad gedaan wat ik kon, maar ben zeker niet bereid het op te geven. Het is nu denk ik gewoon weer een kwestie van op mn handen zitten en wachten tot mevrouw een keer zo ver is om ook eens wat te gaan doen of vertellen vrees ik.
-
Floor 1953
[QUOTE=kroegtijger;1000067]Ik weet zeker dat ik meer zou kunnen, maar niet als ze totaal niet mee wil werken of ook maar iets wil uitleggen. Het steekt heel erg dat ik weet dat er (veel) meer mogelijk is, maar blijft hangen op haar medewerking.
Voor nu heb ik dus inderdaad gedaan wat ik kon, maar ben zeker niet bereid het op te geven. Het is nu denk ik gewoon weer een kwestie van op mn handen zitten en wachten tot mevrouw een keer zo ver is om ook eens wat te gaan doen of vertellen vrees ik.[/QUOTE]
Wat bezield jou om het probleem hier openbaar te maken? Ik ben ook gescheiden omdat ik MS heb, maar dit gaat mij te ver.
Voor nu heb ik dus inderdaad gedaan wat ik kon, maar ben zeker niet bereid het op te geven. Het is nu denk ik gewoon weer een kwestie van op mn handen zitten en wachten tot mevrouw een keer zo ver is om ook eens wat te gaan doen of vertellen vrees ik.[/QUOTE]
Wat bezield jou om het probleem hier openbaar te maken? Ik ben ook gescheiden omdat ik MS heb, maar dit gaat mij te ver.
-
kroegtijger
Omdat ik, zoals ik hier al eerder eens vermeld heb, hoop dat hier mensen zitten met wat meer ervaringen in dergelijke situaties, en die mij kunnen helpen om te begrijpen wat er nou allemaal aan de hand is.
Overigens zijn wij niet uit elkaar ómdat ze MS heeft, maar heeft het niet communiceren met elkaar erover ertoe geleidt dat we elkaar niet meer zijn gaan begrijpen, en een andere kant op gingen leven.
Nu ik dat ben gaan inzien wil ik dat dan ook maar wat graag corrigeren, maar krijg op het moment daar geen kans toe, en ik kan nog niet helemaal volgen waarom niet.
Overigens zijn wij niet uit elkaar ómdat ze MS heeft, maar heeft het niet communiceren met elkaar erover ertoe geleidt dat we elkaar niet meer zijn gaan begrijpen, en een andere kant op gingen leven.
Nu ik dat ben gaan inzien wil ik dat dan ook maar wat graag corrigeren, maar krijg op het moment daar geen kans toe, en ik kan nog niet helemaal volgen waarom niet.
-
Claudia*
[B][QUOTE=kroegtijger;1000041]Zojuist een antwoord van haar gehad... Ze staat er totaal niet voor open, want we hebben geen relatie meer, en dat komt er wat haar betreft niet meer van[/B][/QUOTE]
Is dit niet duidelijk?
Geef haar de tijd. En als ze niet meer wil wil ze niet. Voor een goede relatie zijn twee mensen nodig die er beide aan willen werken.
Misschien heeft ze het moeilijk met haar diagnose of misschien doet ze het liefst alsof ms er helemaal niet is maar dan heeft ze niet iemand nodig die voor haar gaat bepalen hoe zij zich moet voelen of dat ze lang genoeg struisvogel heeft gespeeld.
Is dit niet duidelijk?
Geef haar de tijd. En als ze niet meer wil wil ze niet. Voor een goede relatie zijn twee mensen nodig die er beide aan willen werken.
Misschien heeft ze het moeilijk met haar diagnose of misschien doet ze het liefst alsof ms er helemaal niet is maar dan heeft ze niet iemand nodig die voor haar gaat bepalen hoe zij zich moet voelen of dat ze lang genoeg struisvogel heeft gespeeld.
-
kroegtijger
[QUOTE=Claudia*;1000113][B]
Is dit niet duidelijk?
Geef haar de tijd. En als ze niet meer wil wil ze niet. Voor een goede relatie zijn twee mensen nodig die er beide aan willen werken.
[/QUOTE]
Deels mee eens, maar het is niet voor het eerst dat ze dit verteld, maar voor de 3e keer. De 2 voorgaande keren zijn we na grofweg een half jaar tot een jaar weer bij elkaar gekomen. Waarom zou dat nu dan anders zijn? Voor alsnog kan ze me geen enkele reden geven waarom dat nu anders is , dan "ik voel dat nu eenmaal zo", maar ook dát kreeg ik de vorige keer te horen.
Naar mijn idee is het dan dus vrij naief vanuit haar kant om te denken dat we als vrienden verder gezellig verder zouden kunnen. Kennelijk zitten de gevoelens die we voor elkaar hebben heel erg diep, alleen weten we niet goed hoe we dat in een relatie werkend kunnen krijgen. Een logisch vervolg is dan naar mijn mening om te gaan kijken hoe je dat dan wel voor elkaar kan krijgen, maar als ze dat (nu) niet wilt, houdt het op. Misschien dat het later er nog eens van komt, en misschien ook niet. Dat zien we dan wel weer.
[quote]
Misschien heeft ze het moeilijk met haar diagnose of misschien doet ze het liefst alsof ms er helemaal niet is maar dan heeft ze niet iemand nodig die voor haar gaat bepalen hoe zij zich moet voelen of dat ze lang genoeg struisvogel heeft gespeeld.[/quote]
Op het moment dat het daarmee mij ook betreft wordt dat toch een ander verhaal dan. Dat zij het niet kan accepteren, en doet alsof het er niet is moet zij weten, maar in een relatie ben je met z'n twee en dan heb je dus ook rekening te houden met de ander want anders is dit het gevolg. Als ik niet weet wat in haar omgaat, dan kan ik ook niet aan haar verwachtingen daarin voldoen.
Ondertussen begin ik haar wel steeds beter te snappen, maar ook dan ontslaat het haar niet van haar verplichtingen natuurlijk in de zin van dat ze dan wel de boel netjes moet afhandelen. Zij besluit om ermee te stoppen, en rent vervolgens weg, maar ik zit met alle spullen van haar, die mij de nodige praktische problemen opleveren.
Simpel voorbeeld is de bank. Die is van haar. Natuurlijk prima dat ze die mee gaat nemen, maar voor alsnog staat ie er nog steeds, en kan ik geen kant op. Een 2e bank kan ik niet zomaar even kwijt, dus ik kan pas een andere kopen als ik weet wanneer die van haar weg gaat. Als ze plots bedenkt dat ding morgen te willen hebben, zit ik dan op een bierkratje.. Is het ook niet helemaal dan natuurlijk. Datzelfde geldt voor bijvoorbeeld het bed, de wasdroger en zo zijn er nog wel wat praktische zaken.
Van mij kan ze alle tijd krijgen die ze nodig heeft, en wil ik haar met alles helpen wat ze maar wilt, maar dan moet ze wel met me praten erover en niet elke keer maar weg rennen omdat ze het even niet meer weet, en ondertussen dan wel allemaal "leuke dingen" gaan doen, zoals uitjes met vriendinnen plannen. Dan heeft het dus betrekking op mij, en uiteindelijk zal ik dan ook maatregelen moeten gaan treffen om mezelf te beschermen. Ze kan heel erg ver gaan bij me, maar er zit ook een grens aan wat ik aan kan.
Dus nee, ik bepaal niet hoe ze zich moet voelen of dat ze lang genoeg struisvogel heeft gespeeld, maar ik kom wel voor mijn eigen belangen nu op omdat ze op deze manier mij ook onderuit aan het halen is.
Is dit niet duidelijk?
Geef haar de tijd. En als ze niet meer wil wil ze niet. Voor een goede relatie zijn twee mensen nodig die er beide aan willen werken.
[/QUOTE]
Deels mee eens, maar het is niet voor het eerst dat ze dit verteld, maar voor de 3e keer. De 2 voorgaande keren zijn we na grofweg een half jaar tot een jaar weer bij elkaar gekomen. Waarom zou dat nu dan anders zijn? Voor alsnog kan ze me geen enkele reden geven waarom dat nu anders is , dan "ik voel dat nu eenmaal zo", maar ook dát kreeg ik de vorige keer te horen.
Naar mijn idee is het dan dus vrij naief vanuit haar kant om te denken dat we als vrienden verder gezellig verder zouden kunnen. Kennelijk zitten de gevoelens die we voor elkaar hebben heel erg diep, alleen weten we niet goed hoe we dat in een relatie werkend kunnen krijgen. Een logisch vervolg is dan naar mijn mening om te gaan kijken hoe je dat dan wel voor elkaar kan krijgen, maar als ze dat (nu) niet wilt, houdt het op. Misschien dat het later er nog eens van komt, en misschien ook niet. Dat zien we dan wel weer.
[quote]
Misschien heeft ze het moeilijk met haar diagnose of misschien doet ze het liefst alsof ms er helemaal niet is maar dan heeft ze niet iemand nodig die voor haar gaat bepalen hoe zij zich moet voelen of dat ze lang genoeg struisvogel heeft gespeeld.[/quote]
Op het moment dat het daarmee mij ook betreft wordt dat toch een ander verhaal dan. Dat zij het niet kan accepteren, en doet alsof het er niet is moet zij weten, maar in een relatie ben je met z'n twee en dan heb je dus ook rekening te houden met de ander want anders is dit het gevolg. Als ik niet weet wat in haar omgaat, dan kan ik ook niet aan haar verwachtingen daarin voldoen.
Ondertussen begin ik haar wel steeds beter te snappen, maar ook dan ontslaat het haar niet van haar verplichtingen natuurlijk in de zin van dat ze dan wel de boel netjes moet afhandelen. Zij besluit om ermee te stoppen, en rent vervolgens weg, maar ik zit met alle spullen van haar, die mij de nodige praktische problemen opleveren.
Simpel voorbeeld is de bank. Die is van haar. Natuurlijk prima dat ze die mee gaat nemen, maar voor alsnog staat ie er nog steeds, en kan ik geen kant op. Een 2e bank kan ik niet zomaar even kwijt, dus ik kan pas een andere kopen als ik weet wanneer die van haar weg gaat. Als ze plots bedenkt dat ding morgen te willen hebben, zit ik dan op een bierkratje.. Is het ook niet helemaal dan natuurlijk. Datzelfde geldt voor bijvoorbeeld het bed, de wasdroger en zo zijn er nog wel wat praktische zaken.
Van mij kan ze alle tijd krijgen die ze nodig heeft, en wil ik haar met alles helpen wat ze maar wilt, maar dan moet ze wel met me praten erover en niet elke keer maar weg rennen omdat ze het even niet meer weet, en ondertussen dan wel allemaal "leuke dingen" gaan doen, zoals uitjes met vriendinnen plannen. Dan heeft het dus betrekking op mij, en uiteindelijk zal ik dan ook maatregelen moeten gaan treffen om mezelf te beschermen. Ze kan heel erg ver gaan bij me, maar er zit ook een grens aan wat ik aan kan.
Dus nee, ik bepaal niet hoe ze zich moet voelen of dat ze lang genoeg struisvogel heeft gespeeld, maar ik kom wel voor mijn eigen belangen nu op omdat ze op deze manier mij ook onderuit aan het halen is.
-
Giechel
maak eerst concrete afspraken over hoe en wanneer die spullen opgehaald worden en zet die relatie even uit je hoofd.
die relatie is er nu niet.
met pushen maak je alles alleen maar erger.
geef haar daarna rust -dus geen gepush- en dan zie je vanzelf of je een kans maakt dat het weer goedkomt.
maar pushen... dat werkt averechts.
die relatie is er nu niet.
met pushen maak je alles alleen maar erger.
geef haar daarna rust -dus geen gepush- en dan zie je vanzelf of je een kans maakt dat het weer goedkomt.
maar pushen... dat werkt averechts.
-
vlindie