blijft partner als mantelzorger ook partner?
[QUOTE=MetYumi;999919]Mijn vriend krijgt het mantelzorgcompliment omdat hij het verdient, hij neemt het hh op zich en ook kookt.
Maar ik zie hem niet als mijn mantelzorger , het is mijn partner waar ik lief en leed mee deel. :lief:[/QUOTE]
Hallo yumi, bedankt voor je reactie, maar waar ik mee worstel is het feit dat mijn liefie mijn handicaps er gratis en voor niets bijkrijgt. :???:daar is zij toch niet (toentertijd) verliefd op geworden? Ze blijft wel heel lief hoor en we houden nog steeds veel van elkaar, maar de verhouding is wezenlijk verandert. Ken je dat?
partner versus mantelzorgster
-
timokroll
[QUOTE=Dawn;999891]Ik weet niet de ernst van je beperkingen maar zijn een aantal dingen waar ze je bij moet helpen ook door prof. zorgverleners te doen? Vrijwilligers?Hulphond? Zeg maar wat hoor...[/QUOTE]
Hoi dawn, bedankt voor je reactie. Ik ' vergat ' te vermelden, dat mijn vrouw zelf ook ziek is. Depressie en angst. Datbetekent dat we beiden veel t
ophuis zijn, en toch ook veel tijd voor onszelf nodig hebben en pakken. Zeker is communicatie erg belangrijk, humor:tralala: en respect voor elkaar.
Hoi dawn, bedankt voor je reactie. Ik ' vergat ' te vermelden, dat mijn vrouw zelf ook ziek is. Depressie en angst. Datbetekent dat we beiden veel t
ophuis zijn, en toch ook veel tijd voor onszelf nodig hebben en pakken. Zeker is communicatie erg belangrijk, humor:tralala: en respect voor elkaar.
-
MetYumi
[QUOTE=timokroll;999967]Hallo yumi, bedankt voor je reactie, maar waar ik mee worstel is het feit dat mijn liefie mijn handicaps er gratis en voor niets bijkrijgt. :???:daar is zij toch niet (toentertijd) verliefd op geworden? Ze blijft wel heel lief hoor en we houden nog steeds veel van elkaar, maar de verhouding is wezenlijk verandert. Ken je dat?[/QUOTE]
Ik ken het zeker, alleen wist mijn vriend al dat ik ms had toen we elkaar ontmoette begin 2001 en zei hem dat hij beter een gezonde vrouw kon 'zoeken'.
Hij vond het onzin en mocht het niet meer zeggen omdat hij van mij houdt of ik nou MS heb of niet.
Ik zei dat ik misschien in rolstoel zou komen, hij zei dat hij me dan wel duwt :ogen:
nu ben ik inmiddels gebonden aan een rolstoel en dat is ka u thee maar ook niet fijn voor mijn vriend.
Mijn vriend denkt er te makkelijk over want ik ga alleen maar achteruit na 23 jaar ms te hebben.
hij ziet volgens mij de ernst er niet van in en wil er liever niet over praten.
ok np ik praat ook liever niet over MS omdat er meer is dan ms alleen.
Maar hij loopt er in geen geval van weg wat hem siert, omdat veel mannen en ook vrouwen een eind aan hun relatie maken zodra de partner zieker wordt.
Ben mijn vriend heel erg dankbaar 😍
Ik ken het zeker, alleen wist mijn vriend al dat ik ms had toen we elkaar ontmoette begin 2001 en zei hem dat hij beter een gezonde vrouw kon 'zoeken'.
Hij vond het onzin en mocht het niet meer zeggen omdat hij van mij houdt of ik nou MS heb of niet.
Ik zei dat ik misschien in rolstoel zou komen, hij zei dat hij me dan wel duwt :ogen:
nu ben ik inmiddels gebonden aan een rolstoel en dat is ka u thee maar ook niet fijn voor mijn vriend.
Mijn vriend denkt er te makkelijk over want ik ga alleen maar achteruit na 23 jaar ms te hebben.
hij ziet volgens mij de ernst er niet van in en wil er liever niet over praten.
ok np ik praat ook liever niet over MS omdat er meer is dan ms alleen.
Maar hij loopt er in geen geval van weg wat hem siert, omdat veel mannen en ook vrouwen een eind aan hun relatie maken zodra de partner zieker wordt.
Ben mijn vriend heel erg dankbaar 😍
-
ducaatje
Partner leerde mij kennen toen ik nog geen MS had. Inmiddels zijn we ruim 16 jaar samen, waarvan 10 jaar MS. De zorgtaken zijn steeds meer bij hem te komen liggen.
Een deel heb ik uit handen gegeven aan een (zelfbetaalde) hulp en de lichte dingen probeer ik (over de week verspreid) zelf te doen, zodat we zoveel mogelijk qualitytime samen hebben. Partner is nl. ZZP-er en werkt lange dagen.
Wij praten hier regelmatig over, open en eerlijk. Dat dingen hem vies tegenvallen, teleurstellingen, maar ook veel lol, grappige pesterijen en het proberen luchtig te houden naar beide kanten toe, maar elkaar wel respecteren en waarderen.
Ook over de toekomst gepraat. Daarbij bij wijze van spreken de rollen omgedraaid: wat zou ik doen in zijn situatie en andersom. We zijn er (tot nu toe) nog steeds van uit gegaan dat we bij elkaar blijven, door dik en dun.
En als we oud, stijf en krakkemig zijn door leeftijd, duw ik hem wel vanuit de elektrische rolstoel als hij vooruit waggelt met zijn rolator.
Mijn devies: praten, praten en nog eens praten en verplaats je in elkaar. Dat is het enige. Geef je eigen grenzen aan, geef elkaar de vrijheid en laat de ander voor zichzelf beslissen of iets teveel, tezwaar of anders is. In plaats van voor de ander te denken.
Een deel heb ik uit handen gegeven aan een (zelfbetaalde) hulp en de lichte dingen probeer ik (over de week verspreid) zelf te doen, zodat we zoveel mogelijk qualitytime samen hebben. Partner is nl. ZZP-er en werkt lange dagen.
Wij praten hier regelmatig over, open en eerlijk. Dat dingen hem vies tegenvallen, teleurstellingen, maar ook veel lol, grappige pesterijen en het proberen luchtig te houden naar beide kanten toe, maar elkaar wel respecteren en waarderen.
Ook over de toekomst gepraat. Daarbij bij wijze van spreken de rollen omgedraaid: wat zou ik doen in zijn situatie en andersom. We zijn er (tot nu toe) nog steeds van uit gegaan dat we bij elkaar blijven, door dik en dun.
En als we oud, stijf en krakkemig zijn door leeftijd, duw ik hem wel vanuit de elektrische rolstoel als hij vooruit waggelt met zijn rolator.
Mijn devies: praten, praten en nog eens praten en verplaats je in elkaar. Dat is het enige. Geef je eigen grenzen aan, geef elkaar de vrijheid en laat de ander voor zichzelf beslissen of iets teveel, tezwaar of anders is. In plaats van voor de ander te denken.
-
timokroll