@Sylvia,
voor pampus op de bank als je iets leuks / nuttigs / waardevols gedaan hebt is toch prima?
Nieuw klaag, scheld en moppertopic
-
Klick
-
Sylvia1
-
Annemarie 1958
Ooooo, wat een ellende.
de h.houdelijke hulp heeft de was gewassen (met een voor mij nieuw wasmiddel wat ik heb klaargezet, dus dat kan ik haar niet verwijten) maar daar denk ik dus een allergie voor te hebben..
En ook het dekbedovertrek wat verleden week is gewassen en nu schoon op mijn bed ligt.
En dus ook kleding, ook een landkaart op mijn benen door de spijkerbroek.
Mijn hele huid is nu dus rood en deels opgezet, het lijkt wel een landkaart.
En het jeukt....... ik word er gek van.:eek::eek:
Morgenochtend maar aan de zorg vragen of ze tijd hebben om mijn bed te verschonen, dan gooi ik alles weer in de wasmachine, Zit nu dus in de huiskamer met andere (nacht)kleding.
Kan nu niet in mijn bed liggen en ik kan het zelf niet verschonen.
Overdag lukt het me ook om in de stoel in slaap te valllen, nu ook maar proberen, maar oooh, wat een jeuk.
Ben bezig met koude (natte) washandjes om het draaglijk te maken.
Of het is een andere allergie, maar dit lijkt me het meest waarschijnlijk, heb verder niets nieuws, ook niet gegeten of gedronken.
de h.houdelijke hulp heeft de was gewassen (met een voor mij nieuw wasmiddel wat ik heb klaargezet, dus dat kan ik haar niet verwijten) maar daar denk ik dus een allergie voor te hebben..
En ook het dekbedovertrek wat verleden week is gewassen en nu schoon op mijn bed ligt.
En dus ook kleding, ook een landkaart op mijn benen door de spijkerbroek.
Mijn hele huid is nu dus rood en deels opgezet, het lijkt wel een landkaart.
En het jeukt....... ik word er gek van.:eek::eek:
Morgenochtend maar aan de zorg vragen of ze tijd hebben om mijn bed te verschonen, dan gooi ik alles weer in de wasmachine, Zit nu dus in de huiskamer met andere (nacht)kleding.
Kan nu niet in mijn bed liggen en ik kan het zelf niet verschonen.
Overdag lukt het me ook om in de stoel in slaap te valllen, nu ook maar proberen, maar oooh, wat een jeuk.
Ben bezig met koude (natte) washandjes om het draaglijk te maken.
Of het is een andere allergie, maar dit lijkt me het meest waarschijnlijk, heb verder niets nieuws, ook niet gegeten of gedronken.
-
Suzan
-
Annemarie 1958
Nee, neb geen antihistamine in huis, de buurvrouw had wel iets in huis, naar toen ik de bijsluiter las (dat doe ik sinds ik weet dat ik ook epilepsie heb) zag ik dat ik er insulten van kon krijgen. Dan maar geen pillen.
Heb vanmorgen de zorg lief aangekeken, die heeft mijn bed verschoond, dus de wasmachine gaat zo overuren draaien, beddegoed en kleding ga ik zo weer wassen.Moet eerst even naar de supermarkt voor mijn vertrouwde wasmiddel en dan neem ik gelijk mentholpoeder mee.
maar ik zie er niet uit met al die rode plekken, moet heel veel moeite doen om niet te krabbelen of te wrijven.
Maar als het niet vol te houden is, dan is er altijd nog de doktersdienst. Maar die wil ik eigenlijk niet bellen.
Sorry Knillis, nu ik klaar was met reageren, zie ik pas jou reactie, maar probeer het eerst even zonder pillen. (en schone kleding en beddegoed) Maar als het erg blijft zal ik zeker de doktersdienst bellen.
Heb vanmorgen de zorg lief aangekeken, die heeft mijn bed verschoond, dus de wasmachine gaat zo overuren draaien, beddegoed en kleding ga ik zo weer wassen.Moet eerst even naar de supermarkt voor mijn vertrouwde wasmiddel en dan neem ik gelijk mentholpoeder mee.
maar ik zie er niet uit met al die rode plekken, moet heel veel moeite doen om niet te krabbelen of te wrijven.
Maar als het niet vol te houden is, dan is er altijd nog de doktersdienst. Maar die wil ik eigenlijk niet bellen.
Sorry Knillis, nu ik klaar was met reageren, zie ik pas jou reactie, maar probeer het eerst even zonder pillen. (en schone kleding en beddegoed) Maar als het erg blijft zal ik zeker de doktersdienst bellen.
-
Jrs77
Weer een in de categorie "Heb ik weer" :(
Donderdag kreeg ik thuis een infuus met zoledroninezuur, tegen osteoporose. Dat zou, zeker de eerste keer wat bijwerkingen kunnen hebben.
Dat heb ik geweten. In de nacht kwam het hele rijtje uit de bijsluiter langs. Eerst enorme pijn in mijn botten; ik wist niet eens dat je daarin pijn kon hebben. Daarna hevige strekspasmen; de beenspieren werden zo hard aangespannen dat ik dacht dat mijn botten zouden breken. Toen kwam de koorts; hevig rillend in mijn bed.
Daarna toch even geslapen, en toen ik wakker werd dacht ik me wat beter te voelen. Ik probeerde uit bed te gaan, maar toen bleek dat ik mijn benen totaal niet meer kon bewegen :???:. Het heeft me bijna een uur gekost om vanuit mijn bed in mijn rolstoel te komen. Toen ik hulp wilde bellen bleek dat mijn ogen enorm slecht waren; ik kon schimmen zien, maar nergens op scherp stellen. Alles op mijn gesm was onleesbaar. Toen bekroop me ook nog de angst dat het blijvend zou zijn. Uiteindelijk is het gelukt om (met bijna willekeurig drukken op het scherm) het nummer dat mij het laatst had gebeld terug te bellen; gelukkig was dat mijn moeder.
Zij heeft 112 gebeld, en de overburen om mijn voordeur open te maken. Ik ben tot zondagmiddag, toen de ergste bijwerkingen wel verdwenen waren, in het ziekenhuis gebleven. Het was vooral eng en confronterend :(
Donderdag kreeg ik thuis een infuus met zoledroninezuur, tegen osteoporose. Dat zou, zeker de eerste keer wat bijwerkingen kunnen hebben.
Dat heb ik geweten. In de nacht kwam het hele rijtje uit de bijsluiter langs. Eerst enorme pijn in mijn botten; ik wist niet eens dat je daarin pijn kon hebben. Daarna hevige strekspasmen; de beenspieren werden zo hard aangespannen dat ik dacht dat mijn botten zouden breken. Toen kwam de koorts; hevig rillend in mijn bed.
Daarna toch even geslapen, en toen ik wakker werd dacht ik me wat beter te voelen. Ik probeerde uit bed te gaan, maar toen bleek dat ik mijn benen totaal niet meer kon bewegen :???:. Het heeft me bijna een uur gekost om vanuit mijn bed in mijn rolstoel te komen. Toen ik hulp wilde bellen bleek dat mijn ogen enorm slecht waren; ik kon schimmen zien, maar nergens op scherp stellen. Alles op mijn gesm was onleesbaar. Toen bekroop me ook nog de angst dat het blijvend zou zijn. Uiteindelijk is het gelukt om (met bijna willekeurig drukken op het scherm) het nummer dat mij het laatst had gebeld terug te bellen; gelukkig was dat mijn moeder.
Zij heeft 112 gebeld, en de overburen om mijn voordeur open te maken. Ik ben tot zondagmiddag, toen de ergste bijwerkingen wel verdwenen waren, in het ziekenhuis gebleven. Het was vooral eng en confronterend :(