Vervelend Suzan, hopelijk gaat die pijnlijke buik snel over.
Eliza, zo zie je maar weer dat een ongelukje in een klein hoekje zit. Zeker balen, helemaal met dit weer!
Sterkt beide!
Nieuw klaag, scheld en moppertopic
-
Suzan
Dank voor de beterschapswensen, ik hoop echt dat jullie gelijk krijgen want ik weet soms niet waar ik het zoeken moet van ellende. :huilen:
Het is een constante doffe pijn die elke paar minuten opzwelt tot adembenemende scherpe pijn. :brul:
En je kunt er niets tegen doen. Alleen paracetamol slikken (wat dus voor geen meter helpt), rust nemen en geduld hebben tot het overgaat.
Maar dat kan van 1 week tot meerdere weken duren... :nerveus:
Het is een constante doffe pijn die elke paar minuten opzwelt tot adembenemende scherpe pijn. :brul:
En je kunt er niets tegen doen. Alleen paracetamol slikken (wat dus voor geen meter helpt), rust nemen en geduld hebben tot het overgaat.
Maar dat kan van 1 week tot meerdere weken duren... :nerveus:
-
Fratema
Wat hitte al niet kan veroorzaken
Wat hitte al niet kan veroorzaken
Maar wij zijn er nog!!! Gisteren was een mindere dag. Ik ben 's morgens fluitend in de zon naar de Welkoop gereden. Ongeveer 5 km, ongeveer half elf :stom: en zonder pet op mijn hoofd want koptelefoon :stom: :stom:
Fratema als dombo. Ik kwam thuis en ging eeeeeeeeeen liggen. Na een uur vond ik dat het tijd was m op te staan. Ik wel, maar mijn MonSter dacht er anders over. Ik ben ongeveer 10 minuten aan het klooien geweest om tot zit te komen op het randje van mijn bed. Ik ben met een linke zwiep vol valgevaar in mijn rolstoel terecht gekomen. (weer een kwartier), En ik voelde een plas in mijn tena :ogen: dus wat nu?
Om het niet te lang te maken: ik heb echt veel risico moeten nemen om de vieze tena uit te doen en een schone min of meer goed aan te brengen. 's Middags kwam mijn :lief: thuis en schrok van mijn verhaal. Ik kon dus niet staan, ik kon niet op de WC voor een grote, het was echt &*)^&_%$^$ shit. Mijn :lief: kreeg een idee. Ze heeft mij met een ijskoude natte handdoek om mijn nek in de tuin gezet. Het was een wondermiddel. Ik voelde mijn krachten terugkomen, herstellen. Ik ging na een half uur coolte naar het oilet. Ik kon staan. Ik kon draaien. Ik kon mijn benen weer veilig gebruiken.
In mijn hoofd had ik de vakantie al gecanceld. In mijn hoofd lag ik al 24 uur per dag op bed. Maar nee, de mens lijdt het meest... etc
Maar wij zijn er nog!!! Gisteren was een mindere dag. Ik ben 's morgens fluitend in de zon naar de Welkoop gereden. Ongeveer 5 km, ongeveer half elf :stom: en zonder pet op mijn hoofd want koptelefoon :stom: :stom:
Fratema als dombo. Ik kwam thuis en ging eeeeeeeeeen liggen. Na een uur vond ik dat het tijd was m op te staan. Ik wel, maar mijn MonSter dacht er anders over. Ik ben ongeveer 10 minuten aan het klooien geweest om tot zit te komen op het randje van mijn bed. Ik ben met een linke zwiep vol valgevaar in mijn rolstoel terecht gekomen. (weer een kwartier), En ik voelde een plas in mijn tena :ogen: dus wat nu?
Om het niet te lang te maken: ik heb echt veel risico moeten nemen om de vieze tena uit te doen en een schone min of meer goed aan te brengen. 's Middags kwam mijn :lief: thuis en schrok van mijn verhaal. Ik kon dus niet staan, ik kon niet op de WC voor een grote, het was echt &*)^&_%$^$ shit. Mijn :lief: kreeg een idee. Ze heeft mij met een ijskoude natte handdoek om mijn nek in de tuin gezet. Het was een wondermiddel. Ik voelde mijn krachten terugkomen, herstellen. Ik ging na een half uur coolte naar het oilet. Ik kon staan. Ik kon draaien. Ik kon mijn benen weer veilig gebruiken.
In mijn hoofd had ik de vakantie al gecanceld. In mijn hoofd lag ik al 24 uur per dag op bed. Maar nee, de mens lijdt het meest... etc
-
Suzan
Hoi eliza,
Ik lees nu pas je berichtje, was blijkbaar zo met mezelf bezig dat ik er totaal overheen gelezen heb... :sorry:
Maar wat ontzettend ukkelig! Zoiets zou toch niet moeten kunnen.
Want nu was jij de pineut, maar het kan iedereen overkomen. Ook die bejaarden waar het apparaat in aanleg voor is.Want al bedient die persoon het dan misschien zelf niet, dan kan de partner het wel doen toch..?
Nog twee weken met dit gips nu toch? Gelukkig gaat de temperatuur wat dalen, dat scheelt (denk ik).
Ik lees nu pas je berichtje, was blijkbaar zo met mezelf bezig dat ik er totaal overheen gelezen heb... :sorry:
Maar wat ontzettend ukkelig! Zoiets zou toch niet moeten kunnen.
Want nu was jij de pineut, maar het kan iedereen overkomen. Ook die bejaarden waar het apparaat in aanleg voor is.Want al bedient die persoon het dan misschien zelf niet, dan kan de partner het wel doen toch..?
Nog twee weken met dit gips nu toch? Gelukkig gaat de temperatuur wat dalen, dat scheelt (denk ik).
-
poeky
Schiet mij maar lek😢
Schiet mij maar lek😢
Gisteren voor een second opinion naar vu Amsterdam geweest, in de hoop meer duidelijkheid te krijgen.
Omdat ik de laatste tijd best wel hard achteruit ben gegaan.
Veel krachtsverlies en heel veel klachten.
Nou niet dus!
Bij ons in het ziekenhuis was er sprake van een milde vorm van ms.
In Amsterdam zeggen ze het is geen ms.:???:
Ik weet nu echt niet meer waar ik het nog moet zoeken.
Ben er dan ook best van in de war:weetniet:
Moet dit echt wel even verwerken
Gisteren voor een second opinion naar vu Amsterdam geweest, in de hoop meer duidelijkheid te krijgen.
Omdat ik de laatste tijd best wel hard achteruit ben gegaan.
Veel krachtsverlies en heel veel klachten.
Nou niet dus!
Bij ons in het ziekenhuis was er sprake van een milde vorm van ms.
In Amsterdam zeggen ze het is geen ms.:???:
Ik weet nu echt niet meer waar ik het nog moet zoeken.
Ben er dan ook best van in de war:weetniet:
Moet dit echt wel even verwerken
-
Sara
-
Fratema
Gisteren omgeslagen met mijn scoot
Gisteren omgeslagen met mijn scoot
Een drempel niet haaks maar schuin genomen. Ik voelde dat mijn rechter wiel los kwam, probeerde nog tegengewicht te bieden maar te laat. Klabam, daar lag ik. In een smal gangetje. Hoe kon ik ooit weer in mijn scoot komen?
Gelukkig zijn mijn sterke zonen er nog. Maar het was een hele klus. Ben als de dood dat het nog eens gebeurt.
Een drempel niet haaks maar schuin genomen. Ik voelde dat mijn rechter wiel los kwam, probeerde nog tegengewicht te bieden maar te laat. Klabam, daar lag ik. In een smal gangetje. Hoe kon ik ooit weer in mijn scoot komen?
Gelukkig zijn mijn sterke zonen er nog. Maar het was een hele klus. Ben als de dood dat het nog eens gebeurt.
-
Suzan
Gelukkig weet je dat je omvallen op zo'n sukkelige manier kunt voorkomen, want je geeft zelf al aan waardoor je viel. :stom:
Maar prut blijft het als je zo hulpeloos ligt te zijn... :(
En je weet dat je gelijk weer het paard op moet als je er af gevallen bent, dus nu niet jezelf bang maken, daar heb je alleen jezelf mee.
Maar prut blijft het als je zo hulpeloos ligt te zijn... :(
En je weet dat je gelijk weer het paard op moet als je er af gevallen bent, dus nu niet jezelf bang maken, daar heb je alleen jezelf mee.