Het is zover. Gisteren kreeg ik het langverwachte telefoontje: er is een plek in voor me in De Wijngaard in Bosch en Duin. Ik ga definitief naar een verpleeghuis. In eerste instantie kom ik in een gewone kamer en daar kan ik wachten op een plek in een appartementje in het zelfde verpleeghuis.
In eerste instantie zou ik van huis uit naar een appartementje gaan, maar omdat ik zo erg hard achteruit ga en er nog geen appartementje vrij was kom ik nu tijdelijk in een gewone kamer.
30 november ga ik verhuizen. Een hele stap. De volgende fase in het leven met een MS helaas. Het alleen wonen ging echt niet meer.
In december 2008 kreeg ik eindelijk nadat ik achteraf in 1996 mijn eerste schub had gehad, de diagnose MS. En toen bleek dat het al secundair progressief was. De afgelopen zeven jaar ben ik alleen maar achteruit gegaan. En de laatste jaar gaat het wel heel erg hard. Ik had niet gedacht dat ik nu al naar een verpleeghuis zou moeten. Maar het kan echt niet meer.
MS is een rotziekte :boos:
Naar verpleeghuis... :-(
-
Knillis
Wat dubbel (en ook confronterend) dit te lezen Ruitje.
Aan de ene kant fijn dat er nu plek voor je is, al is het in een tijdelijke kamer in afwachting van je appartement. Je krijgt dat eindelijk de zorg die je intussen gewoon heel hard nodig hebt.
Maar ook best verdrietig dat deze grote stap genomen moest worden en nu dan waarheid wordt.
Ik wens je een heel goede tijd toe en hoop dat je er een fijn en veilig plekje zult vinden waar je je, na een gewenningsperiode, lekker thuis kunt voelen.
Aan de ene kant fijn dat er nu plek voor je is, al is het in een tijdelijke kamer in afwachting van je appartement. Je krijgt dat eindelijk de zorg die je intussen gewoon heel hard nodig hebt.
Maar ook best verdrietig dat deze grote stap genomen moest worden en nu dan waarheid wordt.
Ik wens je een heel goede tijd toe en hoop dat je er een fijn en veilig plekje zult vinden waar je je, na een gewenningsperiode, lekker thuis kunt voelen.
-
Jrs77
Dag Ruitje,
Dat is inderdaad een hele stap, en ik kan me goed voorstellen dat het weer als 'flink inleveren' voelt. Ik hoop voor je dat je dat je snel je appartement krijgt, en dat het ook snel een 'thuis' gaat worden. En natuurlijk dat je op zo'n manier geholpen gaat worden dat je juist meer ruimte krijgt voor je 'eigen leven'. Sterkte!
Dat is inderdaad een hele stap, en ik kan me goed voorstellen dat het weer als 'flink inleveren' voelt. Ik hoop voor je dat je dat je snel je appartement krijgt, en dat het ook snel een 'thuis' gaat worden. En natuurlijk dat je op zo'n manier geholpen gaat worden dat je juist meer ruimte krijgt voor je 'eigen leven'. Sterkte!
-
toinetje
-
Hanna71
Tjonge, dat is niet niks! Best heftig zo'n nieuwe en best grote stap in je woelige MS-leven. Ik kan me voorstellen dat dat niet in je koude kleren gaat zitten.
Ik hoop voor je dat het je rust gaat geven en meer energie om je met leuke dingen bezig te houden. Het zal nu knokken zijn om overeind te blijven. Hopelijk kun je dat knokken nu aan de verpleging overlaten.
Ik hoop voor je dat je je er snel thuis gaat voelen!
Ik hoop voor je dat het je rust gaat geven en meer energie om je met leuke dingen bezig te houden. Het zal nu knokken zijn om overeind te blijven. Hopelijk kun je dat knokken nu aan de verpleging overlaten.
Ik hoop voor je dat je je er snel thuis gaat voelen!
-
Mieke 56
-
Annejolein
-
vlindie
-
Fratema