Ik post de laatste tijd wat negatieve berichten hier op dit forum helaas.. maar voel me gewoon niet zo fijn de laatste tijd. Mede door jullie ga ik wel proberen het eea er aan te doen waarvoor mijn dank.
Positieve dingen zie ik ook...mijn buurvrouw komt weer naar huis.
Even een uitleg:
Ik woon gewoon in een huis maar naast mijn huis staat een huis met een grote bedrijfsruimte waar tot voor 5 jaar geleden een transportbedrijf in zat gevestigd.
Toen dit pand werd verkocht kregen we dus nieuwe buren. Na een week kwam de nieuwe buurvrouw zich met een grote bos bloemen voorstellen.
Ze vertelde dat ze kermisexploitanten waren en op de kermis reizen met de botsautos. Dit was een nieuwe wereld voor mij maar wel een hele boeiende.
Om het verhaal kort te maken..Sinds onze eerste kennismaking klikte het zo ontzettend goed en doet ze zo veel voor mij. Wanneer ze thuis zijn doet ze boodschapjes voor mij of neemt me een dagje mee uit.
Nu is het iedere keer als ze in het voorjaar weg gaan we alle twee staan te huilen en zo is het ook als ze weer thuis aankomen.
Gelukkig hebben we veel contact via internet en als ze in de buurt zijn haalt ze me op.
Vandaag komen ze weer naar huis en ik zie nu al weer op tegen het (afscheid)
Ik wilde dit graag even kwijt want wil ook graag de positieve dingen delen.
Blij met zulke lieve mensen om me heen
Lieve buren
Ik hou van positieve verhalen, zowel over het forum dat je wat houvast biedt als nog veel fijner je lieve buurvrouw waar het zo mee klikt.
Ik heb ook zulke buren. Oud genoeg om mijn ouders te zijn en ze zijn ook een beetje surrogaatouders geworden in de loop der jaren. Een luisterend oor, een gezellige avond of een dagje weg, samen met de buuf bij haar of bij mij eten als de buum naar het vrijwilligerswerk bij PSV is. Elkaars beestjes verzorgen als dat nodig is. Fijn is dat.
Ik heb ook zulke buren. Oud genoeg om mijn ouders te zijn en ze zijn ook een beetje surrogaatouders geworden in de loop der jaren. Een luisterend oor, een gezellige avond of een dagje weg, samen met de buuf bij haar of bij mij eten als de buum naar het vrijwilligerswerk bij PSV is. Elkaars beestjes verzorgen als dat nodig is. Fijn is dat.
Het spreekwoord " een goede buur.... " is er niet voor niets.
Fijn dat je zulke goede buren hebt. Hier net zo. We lopen de deur niet plat bij elkaar, maar helpen elkaar waar nodig en staan voor elkaar klaar.
We wonen inmiddels 27 jaar naast elkaar en nog nooit een onvertogen woord. Ook andere (nieuwere) buren zijn prima. Dat vind ik zo belangrijk.
Voor elkaar en met elkaar, dat maakt een buurt wel zo fijn.
Fijn dat je zulke goede buren hebt. Hier net zo. We lopen de deur niet plat bij elkaar, maar helpen elkaar waar nodig en staan voor elkaar klaar.
We wonen inmiddels 27 jaar naast elkaar en nog nooit een onvertogen woord. Ook andere (nieuwere) buren zijn prima. Dat vind ik zo belangrijk.
Voor elkaar en met elkaar, dat maakt een buurt wel zo fijn.
Om even door te borduren op dit onderwerp, zo verbaas ik me sinds ik hier woon (klein stadje) elke keer weer over de vriendelijkheid van de mensen.
Als voorbeeld, ik woon hier sinds een week of acht en werd al snel uitgenodigd voor de buurtjes-bbq laatst in de straat.
En toen ik hier net nog maar een week of vier woonde kreeg ik al een uitnodiging in de bus van de directe buren voor het feest van hun 25-jarig huwelijk.
Zit inmiddels dus ook bij het whats-app groepje van de overige buren voor de "geheime" voorbereidingen van het cadeau/ballonnenhaag, etc. :D
En vanmorgen kwam ik weer tot twee keer toe zo'n vriendelijke vreemdeling tegen.
Eerst de bedrijfsleider van de AH die me nogal zoekend rond zag sjouwen daar (was de eerste keer dat ik in die winkel was).
Dus een praatje gemaakt over dat ik hier net woonde, etc.
En daarna kwam een vriendelijke vrouw me op de terugweg even uit m'n benarde positie bevrijden: Ik heb laatst een oude/nieuwe fiets op marktplaats op de kop getikt waarvan de kettingkast open is.
(Heb al een kettingkasthoes via een buurman die veel met fietsen knutselt besteld, maar die is er nog niet)
En uiteraard kwam Suus vanmorgen met haar broekspijp vast te zitten in de ketting omdat ze vergeten was het elastiekje om haar pijp te doen.... :stom: :ogen:
Stond muurvast op één been te hupsen. :haha:
De vrouw reed langs, twijfelde geen moment en reed achteruit om uit te stappen en me even te helpen. Soooowww lief! :goed:
Van die kleine vriendelijke gebaren kunnen echt m'n hele dag goed maken. :)
Als voorbeeld, ik woon hier sinds een week of acht en werd al snel uitgenodigd voor de buurtjes-bbq laatst in de straat.
En toen ik hier net nog maar een week of vier woonde kreeg ik al een uitnodiging in de bus van de directe buren voor het feest van hun 25-jarig huwelijk.
Zit inmiddels dus ook bij het whats-app groepje van de overige buren voor de "geheime" voorbereidingen van het cadeau/ballonnenhaag, etc. :D
En vanmorgen kwam ik weer tot twee keer toe zo'n vriendelijke vreemdeling tegen.
Eerst de bedrijfsleider van de AH die me nogal zoekend rond zag sjouwen daar (was de eerste keer dat ik in die winkel was).
Dus een praatje gemaakt over dat ik hier net woonde, etc.
En daarna kwam een vriendelijke vrouw me op de terugweg even uit m'n benarde positie bevrijden: Ik heb laatst een oude/nieuwe fiets op marktplaats op de kop getikt waarvan de kettingkast open is.
(Heb al een kettingkasthoes via een buurman die veel met fietsen knutselt besteld, maar die is er nog niet)
En uiteraard kwam Suus vanmorgen met haar broekspijp vast te zitten in de ketting omdat ze vergeten was het elastiekje om haar pijp te doen.... :stom: :ogen:
Stond muurvast op één been te hupsen. :haha:
De vrouw reed langs, twijfelde geen moment en reed achteruit om uit te stappen en me even te helpen. Soooowww lief! :goed:
Van die kleine vriendelijke gebaren kunnen echt m'n hele dag goed maken. :)
Wat een heerlijk berichtje Suzan. Zo zie je maar dat er ontzettend veel lieve behulpzame mensen op de wereld zijn en dat je er zo nu en dan van mag genieten.
Zelf woon ik in een klein dorp en dan is het vrij normaal dat je iemand helpt. Ik vind het fijn om andere mensen te kunnen maar ben ook nog regelmatig blij verrast als iemand anders mij zomaar spontaan helpt :)
Zelf woon ik in een klein dorp en dan is het vrij normaal dat je iemand helpt. Ik vind het fijn om andere mensen te kunnen maar ben ook nog regelmatig blij verrast als iemand anders mij zomaar spontaan helpt :)
Hier ook superfijne buren en een "koffieleutapp" waarin we elkaar elke morgen even kort groeten en elkaar even om hulp kunnen vragen, iets te leen kunnen vragen, leuke gebuertenissen kunnen delen etc....
Een jaar geleden lag ik opeens gestrekt in de gang met een dubbel geklapte enkel en na een noodkreet in de de koffieleutapp kwam meteen iemand kijken hoe het ging en werd er snel hulp gemobiliseerd en werden er krukken geregeld.
Zo fijn! :)
Een jaar geleden lag ik opeens gestrekt in de gang met een dubbel geklapte enkel en na een noodkreet in de de koffieleutapp kwam meteen iemand kijken hoe het ging en werd er snel hulp gemobiliseerd en werden er krukken geregeld.
Zo fijn! :)