Ik lig in de kreukels.
Lieve Antoinette
Iemand verliezen is vreselijk zwaar.....als het daarbij om je eigen zoon gaat,is dit niet voor te stellen...het stelt je beiden zwaar op de proef...ieder met zijn eigen verdriet....dit vergt het uiterste van je beiden.
Blijf dan maar eens op de been........jullie heben het zwaar...dit kan je erg ziek maken...toch hoop ik dat jullie beiden op mogen knappen...ik wens jullie ook beide erg veel sterkte...dat jullie tweetjes ooit weer de zon mogen zien gaan schijnen......
[IMG]http://7428.net/wp-content/uploads/2013 ... terfly.jpg[/IMG]
liefs vlindie
Iemand verliezen is vreselijk zwaar.....als het daarbij om je eigen zoon gaat,is dit niet voor te stellen...het stelt je beiden zwaar op de proef...ieder met zijn eigen verdriet....dit vergt het uiterste van je beiden.
Blijf dan maar eens op de been........jullie heben het zwaar...dit kan je erg ziek maken...toch hoop ik dat jullie beiden op mogen knappen...ik wens jullie ook beide erg veel sterkte...dat jullie tweetjes ooit weer de zon mogen zien gaan schijnen......
[IMG]http://7428.net/wp-content/uploads/2013 ... terfly.jpg[/IMG]
liefs vlindie
Wat zijn jullie toch schatten. Ik heb onnoemelijk veel steun aan jullie lieve en begripvolle bijdrages. Mijn dank hiervoor.
Maar zoals Suzan zo mooi schreef:
[QUOTE]Maar ik denk dat Christian niet gewild zou hebben dat jullie hierdoor gebroken zouden worden...[/QUOTE]
Ze heeft gelijk. Maar het heeft tijd nodig.
Maar zoals Suzan zo mooi schreef:
[QUOTE]Maar ik denk dat Christian niet gewild zou hebben dat jullie hierdoor gebroken zouden worden...[/QUOTE]
Ze heeft gelijk. Maar het heeft tijd nodig.
Sorry lees het ook nu net pas...
Mocht je er behoefte aan hebben dan zou ik je toch aanraden je aan te melden bij Lieve engeltjes online. Dan wordt je ingedeeld in een privé mailgroep met allemaal lotgenoten. In jouw geval vaders en moeders van volwassen kinderen die overleden zijn. Dat praat gewoon beter dan bijvoorbeeld dat je met allemaal vrouwen in een groep zit die miskramen hebben gehad... Want verlies is er in alle gradaties...
Aansluiting is dan heel belangrijk.
Ook krijg je zo ontzettend veel lieve mailtjes op de geboorte en sterfdag van je kind. Doet zo goed want de woorden komen immers van je lotgenoten. Geen lege woorden maar woorden vol van begrip.
Ik heb nog steeds contact met de moeders van mijn lijst. o.a. via facebook. We begonnen met een groep van ongeveer 10 daarvan waren sommige al wat verder in hun rouwproces. Dan ontvang je zoveel wijze woorden en tips.
We dragen nog iedere dag dit vreselijke gemis bij ons maar het leven gaat verder hoe hard je er op het begin ook tegen vecht. De tijd tikt maar door en door....
Alle moeders van onze lijst hadden er enorm veel aan. Ik ben zeer dankbaar voor de stichting lieve engeltjes. Vooral dankzij de kracht van lotgenoten en het grote begrip ben ik vandaag toch vaak de positieve moeder die ik wil zijn.
Ik zou je graag willen zeggen dat het echt beter wordt. Dat die machteloosheid voorbij gaat. Dagen dat je letterlijk stikt van het verdriet, die dagen worden dragelijk.
Ik zit nu langs mijn open haard en de urn van onze zoon staat ernaast met zijn mooie eigen plekjevol foto's en andere spullen van hem.
Rouwen om je kind is het zwaarste wat er is. Maar kan nu wel zeggen dat het langzaamaan draagbaar wordt.
hopelijk qua gezondheid sterken jullie beide aan. Stress is idd enorm zwaar gecombineerd met ziekte.
geen kind zo aanwezig als het kind wat gemist wordt... dat zei een Belgische rouwexpert en hij had gelijk.
Veel sterkte lieve Antionette
Mocht je er behoefte aan hebben dan zou ik je toch aanraden je aan te melden bij Lieve engeltjes online. Dan wordt je ingedeeld in een privé mailgroep met allemaal lotgenoten. In jouw geval vaders en moeders van volwassen kinderen die overleden zijn. Dat praat gewoon beter dan bijvoorbeeld dat je met allemaal vrouwen in een groep zit die miskramen hebben gehad... Want verlies is er in alle gradaties...
Aansluiting is dan heel belangrijk.
Ook krijg je zo ontzettend veel lieve mailtjes op de geboorte en sterfdag van je kind. Doet zo goed want de woorden komen immers van je lotgenoten. Geen lege woorden maar woorden vol van begrip.
Ik heb nog steeds contact met de moeders van mijn lijst. o.a. via facebook. We begonnen met een groep van ongeveer 10 daarvan waren sommige al wat verder in hun rouwproces. Dan ontvang je zoveel wijze woorden en tips.
We dragen nog iedere dag dit vreselijke gemis bij ons maar het leven gaat verder hoe hard je er op het begin ook tegen vecht. De tijd tikt maar door en door....
Alle moeders van onze lijst hadden er enorm veel aan. Ik ben zeer dankbaar voor de stichting lieve engeltjes. Vooral dankzij de kracht van lotgenoten en het grote begrip ben ik vandaag toch vaak de positieve moeder die ik wil zijn.
Ik zou je graag willen zeggen dat het echt beter wordt. Dat die machteloosheid voorbij gaat. Dagen dat je letterlijk stikt van het verdriet, die dagen worden dragelijk.
Ik zit nu langs mijn open haard en de urn van onze zoon staat ernaast met zijn mooie eigen plekjevol foto's en andere spullen van hem.
Rouwen om je kind is het zwaarste wat er is. Maar kan nu wel zeggen dat het langzaamaan draagbaar wordt.
hopelijk qua gezondheid sterken jullie beide aan. Stress is idd enorm zwaar gecombineerd met ziekte.
geen kind zo aanwezig als het kind wat gemist wordt... dat zei een Belgische rouwexpert en hij had gelijk.
Veel sterkte lieve Antionette
Dank voor jullie woorden.
ik zit niet veel achter de pc de laatste tijd. Te moe. Ms heeft me flink te grazen. Hij holt schrikbarend snel achteruit.
s avonds vallen Math en ik vaak al om 8 uur in slaap op de bank. Maakt ons niet meer uit. Als we maar slapen. Het tijdstip doet er niet meer toe.
Dat het overlijden van je kind zo, n impact op je gezondheid kon hebben had ik nooit gedacht.
Ik voel me zooooooo machteloos door mijn onwillige lijf.
Bedankt voor jullie luisterende oor.
ik zit niet veel achter de pc de laatste tijd. Te moe. Ms heeft me flink te grazen. Hij holt schrikbarend snel achteruit.
s avonds vallen Math en ik vaak al om 8 uur in slaap op de bank. Maakt ons niet meer uit. Als we maar slapen. Het tijdstip doet er niet meer toe.
Dat het overlijden van je kind zo, n impact op je gezondheid kon hebben had ik nooit gedacht.
Ik voel me zooooooo machteloos door mijn onwillige lijf.
Bedankt voor jullie luisterende oor.