Zoals sommigen van jullie misschien weten, ga ik wekelijks bij een groepje dementerenden voorlezen en gezellig kletsen.
We kwebbelen over van alles en nog wat in de hoop dat de mensen weer wat prikkels krijgen.
Elke interactie is welkom en als er verhalen loskomen van de bewoners is mijn doel al bereikt.
Zo begon ik gisteren een oud liedje te zingen: Roodborstje tik.
En tot mijn grote vreugde en verbazing zong 1 van de bewoners het liedje volledig mee! Ze kende de hele tekst.
En dat terwijl ze al niet meer wist dat er dit weekend nog sneeuw buiten lag...
Maar dit liedje kwam er vloeiend en foutloos uit. Zij kende de tekst beter dan ik.
En het mooie was dat ze zelf ook totaal verbaasd was.
Ze zei ook "Ik heb dit liedje jaren niet gezongen en ineens wist ik weer helemaal hoe 'ie ging?? Ik was hem vergeten.
Mijn moeder heeft me dit liedje geleerd, ik zong het altijd samen met haar, dat is heel lang geleden."
Ze was helemaal verbaasd en ook een beetje blij en trots.
Regelmatig kan ze rustig vertellen dat de mooie trui die ze draagt waar ik haar mee complimenteer door haar moeder gebreid is.
Maar nu zag ik haar ogen vochtig worden toen ze in m'n ogen keek...
Ik denk dat ze even besefte dat haar moeder er niet meer was. Ze leefde ineens niet meer in het verleden.
En soms hoef je niets te zeggen en is elkaar aankijken genoeg.
We hebben nog een hele tijd elkaars hand vastgehouden.
Pareltjes...
Prachtig!!! suzan
Mooi om zo momenten met deze mensen te nemen en te koesteren wat ze wel kunnen
Zelf met deze doelgroep gewerkt
Nu al aantal jaren volledig afgekeurd en rolstoel afhankelijk en erg beperkte energie waardoor vrijwilligerswerk moeilijker is
Kan niet binnen komen ergens of moeilijk zeggen wanneer ik energie heb
Klein jaar geleden bij verpleeghuis (voor dementerenden) om de hoek binnen gereden en gevraagd of er mensen waren die weinig/geen bezoek krijgen
Nu bezoek ik één vrouw (ong 1x p 2wk) en kan zelf kijken wanneer mij lukt
En hoef geen afspraak maken (is ze toch weer vergeten ;))
Zo heerlijk zo genieten om foto's kijken, voor te lezen, of samen zitten of koffie drinken
Voor beide erg fijn
Zie dat ze zo van geniet
Hoop dat je nog lang voor mensen kan zijn suzan en zij voor jou
Mooi om zo momenten met deze mensen te nemen en te koesteren wat ze wel kunnen
Zelf met deze doelgroep gewerkt
Nu al aantal jaren volledig afgekeurd en rolstoel afhankelijk en erg beperkte energie waardoor vrijwilligerswerk moeilijker is
Kan niet binnen komen ergens of moeilijk zeggen wanneer ik energie heb
Klein jaar geleden bij verpleeghuis (voor dementerenden) om de hoek binnen gereden en gevraagd of er mensen waren die weinig/geen bezoek krijgen
Nu bezoek ik één vrouw (ong 1x p 2wk) en kan zelf kijken wanneer mij lukt
En hoef geen afspraak maken (is ze toch weer vergeten ;))
Zo heerlijk zo genieten om foto's kijken, voor te lezen, of samen zitten of koffie drinken
Voor beide erg fijn
Zie dat ze zo van geniet
Hoop dat je nog lang voor mensen kan zijn suzan en zij voor jou
Geweldig!
Geweldig!
Mijn moeder was ook dement, blij dement. Altijd vrolijk, altijd blij als ik er was. Ze zat in een huiselijke woongroep met een stuk of 8 demente dames. Als ik daar een gesprek begon en de anderen erin betrok werd het al snel een gezellig uurtje voor allemaal. Een gekwebbel en gegiechel, superleuk,
Ze is 3 jaar geleden overleden, mijn moedertje...
89 geworden
Mijn moeder was ook dement, blij dement. Altijd vrolijk, altijd blij als ik er was. Ze zat in een huiselijke woongroep met een stuk of 8 demente dames. Als ik daar een gesprek begon en de anderen erin betrok werd het al snel een gezellig uurtje voor allemaal. Een gekwebbel en gegiechel, superleuk,
Ze is 3 jaar geleden overleden, mijn moedertje...
89 geworden