Per 1 februari is dit forum niet meer actief. Je account en bijbehorende gegevens op dit forum zijn daarom verwijderd. Oude berichten kun je nog wel nalezen. We zien je eind februari graag terug in de nieuwe community van MS.nl. Meer informatie lees je op MS.nl of in dit topic.

BAM-mam worden met MS

Over gezin, familie, vriendschappen, vervoer en andere dagelijkse zaken
PetraH

Bericht door PetraH »

[I]Het feit dat kinderen, die te maken hebben met een somatische aandoening bij de ouder, nadelige gevolgen ondervinden doet vermoeden dat ze hulp nodig hebben in hun aanpassing aan de chronische aandoening van hun ouder.

In het algemeen worden deze kinderen gekenmerkt door een grotere internalisering van problemen, zoals gevoelens van angst, verdriet en schuldgevoelens. Dergelijke emoties zijn menigmaal ziektegerelateerd, bijvoorbeeld kunnen kinderen zich schuldig voelen door te denken te veel tijd met vrienden te besteden in plaats van de zorg voor hun ouder.

Kinderen zijn dikwijls bang om zelf ziek te raken. Ideocratische angsten hebben betrekking op een zich verslechterende gezondheid, een verhoging van lichamelijke klachten en verlies of overlijden van de ouder.

Ook voelen zich kinderen met een somatisch zieke ouder vaker eenzaam en beperkt in de vrijwtijdsbesteding dan andere kinderen.

Bovendien heeft de doelgroep regelmatig onvoldoende tijd voor school en sociale activiteiten, waardoor academische prestaties achteruit kunnen gaan en isolement op de loer kan staan. [/I]

Deze tekst komt van de website [url]www.ziekeouder.nl[/url]

Dit is een website n.a.v. een onderzoek onder jongeren met een chronisch zieke ouder. Voor dit onderzoek heeft mijn dochter ook vragenlijsten ingevuld.

Misschien vind je hier ook nog informatie die je kunt gebruiken bij je beslissing.
_____________________________________________________________________________
gollem

Bericht door gollem »

ik ben eigenlijk wel blij om te lezen dat ik me dus niet als enige niet erg hier meer in kon vinden. Heb zitten en twijfel nog steeds of ik mijn reactie wel moet laten staan. Je vraagt om ervaringen/tips/hulp met informatie. Dan geven er een aantal informatie vanuit hoe zij ergens tegen aan gelopen zijn in mijn geval dus al de hormoonbehandelingen en dan is het gelijk respectloos en een aanval.

Naar mijn weten heb ik niemand aangevallen maar alleen mijn ervaring gedeeld maar als jij dat zelf als een aanval wilt zien ok prima. Zelf vind ik het dan erg jammer dat er mensen zijn die hier de energie die er bij sommige al erg weinig is in stoppen en dan zo weg gezet worden.
Artemis-

Bericht door Artemis- »

Jammer genoeg ben ik het eens met mijn voorgangers...:(
Ik proef een zeer defensieve houding bij Hannes, terwijl niemand van ons ooit een slechte bedoeling had, laat staan "in de aanval ging".

Hannes, helaas vind ik eveneens dat veel van jou reacties tekort doen aan de goedbedoelde forum leden.
MissGarfield heeft dit op een respectvolle manier omschreven.

En zoals Suzan zegt, ga ik mij ook terug trekken uit deze discussie.
Het kost mij heel veel energie om op zulke kwetsbare postings te reageren en de juiste woorden te vinden...

Hannes, het ga je goed...
Dawn

Bericht door Dawn »

Ik weet dan niet precies waarom maar toen ik de reacties op Hannes haar vraag las, was ik gewoon verdrietig voor haar....
Ik vond een aantal reacties best wel fel en snap dan ook dat zij dat als respectloos heeft opgevat.

Snap ook heel goed dat het heel erg 'leeft', dat het mensen persoonlijk ook raakt door eigen ervaringen. Misschien is dat dan bij mij ook het geval?:???:

Ik heb zelf ook een kinderwens gehad, maar besloten dat het gewoon weg geen optie is. Dit geldt voor mij persoonlijk. Iemand anders kan daar wel heel erg anders in staan!

Ben het wel eens met grotendeels van de reacties maar vond sommigen toch best 'heftig'. Ook op mij kwam het over alsof Hannes een idioot zou zijn om dit door te zetten.

Wat ik op zich wel bijzonder vind is dat haar ouders achter haar staan. Naar mijn idee zegt dat toch wel iets. Als ik mijn vader zou vertellen dat ik graag een kindje wil, zal hij en de rest van mijn familie en goede vrienden dat toch wel eens ernstig met mij gaan bespreken! Mijn nichtje en tevens goede vriendin zei vrij snel nadat ze haar eerste had gekregen en nu nog trouwens, dat ze het inderdaad een hele goede beslissing van mij vond om geen kindertjes te krijgen....

Ik denk wel dat verschillende mensen dezelfde tekst kunnen lezen maar dit op iedereen weer anders over kan komen!

Hannes, ik wens je veel wijsheid met deze moeilijke beslissing!
Koffie

Bericht door Koffie »

Ook ik voel mee met Hannes. Ik begrijp heel goed dat zij bepaalde reacties als te fel en als niet respectvol heeft ervaren.

Op de een of andere manier schieten mensen in de gordijnen als het over kinderen gaat. “Jij weet niet waar je het over hebt, want jij hebt geen kinderen! Weet je wel hoe zwaar en hoe moeilijk het is!”

Maar ik vraag me dan af of het werkelijk zo vreselijk is allemaal? Echt!?! Really!?!

Ik persoonlijk heb ieder pijntje, ieder vermoeid en ellendig moment dubbel en dwars over voor de heerlijke momenten met mijn kind.

Het is zwaar en het leven is nooit zoals je van te voren had gedacht, maar mijn hemel wat is het mooi en waardevol. Voor geen prijs had ik het willen missen.

Zoals iemand hiervoor al opmerkte: wat had je dan verwacht toen je aan kinderen begon? ‘Wij leven nog lang en gelukkig en alle ziekte, ellende en verdriet zal tot in de eeuwigheid aan ons huisje voorbij trekken?’

Ik las ergens dat Hannes ‘naïef’ werd genoemd, nou sorry maar dát lijkt mij heel erg naïef om te denken dat het leven alleen maar fantastisch zal zijn.

Of dat er mensen zijn die zeker weten dat zij tot in de eeuwigheid zelf voor hun kind kunnen zorgen zonder hulp en steun van anderen. Hannes komt dan een stuk realistischer over ….

Niemand weet ooit wat de toekomst brengt… of je de diagnose nu al wel of nog niet hebt, of je nou jong bent of eind dertig, of je nou alleen bent of getrouwd.

(Als er een man in beeld was zouden de reacties hier waarschijnlijk heel anders zijn, terwijl meneer vervolgens net zo goed de benen kan nemen. )

Wie ben ik, wie zijn wij om te oordelen dat een ander haar kinderwens moet laten varen?

Hannes heel veel sterkte met het nemen van je beslissing!
MissGarfield

Bericht door MissGarfield »

Niet voor het één of ander, maar je oordeelt nu zelf ook. :???:
Jildau

Bericht door Jildau »

[COLOR="RoyalBlue"][B]

:bloem: :bloem: :bloem:
ik hoop dat ieder mens respect krijgt

JA of NEE
Bewust of door omstandigheden
alleenstaand ouder met MS


Hoop dat iedereen respect heeft
voor een overwegende levenswijze
van iemand of - forummer




[/B][/COLOR]
PetraH

Bericht door PetraH »

[QUOTE=Hannes;951032]
Wat doe je een kind aan met een ouder met MS? Er zijn genoeg mensen die gezond zijn en er niet echt voor hun kind zijn, die bijvoorbeeld beide fulltime werken of voortdurend weg zijn. Ik ben altijd thuis, ik weet heel zeker dat ik een kind heel veel liefde en aandacht kan geven. Nee, ik kan niet met mijn kind urenlang fietsen, maar ik kan wel spelletjes doen, knutselen, knuffelen, steunen met school/ huiswerk etc.

Maar nogmaals ik stel jullie eerlijkheid op prijs en hoor graag nog meer reacties![/QUOTE]

Ik begin het toch wel een geneuzel vinden dat het tegenwoordig allemaal maar over respect moet gaan. Volgens mij hebben wij dit op dit forum echt wel. Maar iedereen heeft een eigen mening.

Maar als het dan toch over respect moet gaan, dan geeft bovenstaande niet echt aan dat je mensen respecteert die werken terwijl ze kinderen hebben. Het komt er dan op neer dat ook jij hierover een negatieve mening hebt die gevoelig kan zijn voor mensen die dit wel doen, vrijwillig of niet.

Ik heb al eerder aangegeven dat je met kinderen prima fulltime kunt werken en dat je er dan toch ook nog bent voor je kinderen. Gelukkig kon ik alles doen wat hierboven staat. Gewoon een kwestie van keuzes maken, in die jaren heb ik zelf niet veel naast mijn werk en kind gedaan. Dat kan nu weer wel. Maar dit is mijn persoonlijke mening.
june

Bericht door june »

En zo is het (volgens mij dan) Jildau. Ik vind dat Miss Garfield het goed heeft verwoord in haar posting van vandaag om 10.06. En de wijze woorden van Knillis en nog vele anderen.

Ik lees persoonlijk geen enkele 'aanval' op Hannes. Maar dat ben ik he? Een ander ziet dat weer anders.

Ik merk dat dit onderwerp enorm leeft. En iedereen heeft zijn eigen verhaal. De keuze zul jij toch echt helemaal zelf moeten maken Hannes.

Misschien is het een idee om dit forum uit te printen en er dan samen met de ms-verpleegkundige over te praten Hannes? Of met de (medisch) maatschappelijk werker?

Zij kunnen jouw vragen over extra hulp volgens mij wel beantwoorden. Maar dat is echt een momentopname. NU is het nog zo, maar blijft dit? Er zijn al diverse ervaringen gepost Hannes waaruit blijkt dat je die extra hulp nu al veel minder, of niet meer, krijgt.

Ik denk dat jij van het slechtste scenario moet uitgaan Hannes en dat die extra hulp niet meer wordt verstrekt. En dat jij dan heel duidelijk moet hebben hoe jij het DAN regelt, dus zonder extra hulp.

En de ms-verpleegkundige of de (medisch) maatschappelijk werker kan jou hierbij dan echt tot grote steun zijn om een afweging te maken. Maar de beslissing maak jij altijd alleen, jij en niemand anders.

Ik wens jou heel veel wijsheid Hannes.
Ekster

Bericht door Ekster »

[QUOTE]daar zit ook wat in, maar wat...als je zoals in mijn geval niet wist dat ik ms had..en 5 maanden later heb ik ms.

[/QUOTE]

Lieve Dientje, als je het van te voren niet wist, kon je er ook geen rekening mee houden hè;). Ik doel echt op mensen die al weten dat ze ziek zijn. Dat zij goed moeten nadenken over of ze een kind kunnen geven waarvan ik denk dat het heel mooi en nodig is dat een kind dat krijgt.

[QUOTE]Maar ja.... Jammer dat er mensen zijn die zo reageren... Misschien dat ze zelf graag kinderen gehad zouden willen hebben.... [/QUOTE]

En Hannes, om even op deze rotopmerking te reageren: ja, ik had inderdaad wel graag kinderen gewild, maar ik weet dat ik niet goed zou kunnen functioneren als moeder vanwege mijn ms. Is dat zo erg om dat toe te geven?? Ik vind het knap dat ik dat toegeef en dat ik niet voor een kind kies om mijn eigen wensen in vervulling te laten gaan zonder rekening te houden met het kind.

Ik zeg overigens niet dat jij dit doet, maar dit is gewoon hoe het bij mij zit en hoe mijn visie over dit onderwerp is. Ik snap niet waarom je zo'n rotopmerking meent te moeten maken.

Verder heb ik geen behoefte meer om met jou over dit onderwerp te praten. Al dat defensieve en aanvallende gedoe.

Als je het allemaal al zo goed weet waarom stel je hier dan vragen over...:ogen:
Plaats reactie Vorig onderwerpVolgend onderwerp