Per 1 februari is dit forum niet meer actief. Je account en bijbehorende gegevens op dit forum zijn daarom verwijderd. Oude berichten kun je nog wel nalezen. We zien je eind februari graag terug in de nieuwe community van MS.nl. Meer informatie lees je op MS.nl of in dit topic.

BAM-mam worden met MS

Over gezin, familie, vriendschappen, vervoer en andere dagelijkse zaken
vlindie

Bericht door vlindie »

Lieve Hannes

Je krijgt heel wat over je heen,maar ik kan hier alleen maar in mee gaan.

Ik heb 3 kinderen..........waar ik dolblij mee ben.........maar vraag me niet wat dat heeft gekost.
Zowel lichaamlijk als geestelijk.

Ik voel me nog steeds schuldig dat ik een hoop dingen niet heb kunnen doen met hen..........gewoonweg omdat ik te moe was........en altijd pijn.
[QUOTE]Ik kan zitten huilen van ellende, zo moe, zo moe...[/QUOTE]Wat eve ook al zegt..........het is echt erg........

Nee dit wil je niet voor een kind..........aan de andere kant begrijp ik je heel goed,zo,n klein hummeltje wie wil dat nou niet..............

Ik kan nog wel veel meer schrijven,maar er is al zoveel gezegd..........en ik sta er helemaal achter........weet waar je aan begint.........geef een kind de kans om kind te zijn.


Het is en blijft jou keuze...........


liefs vlindie
Jildau

Bericht door Jildau »

[COLOR="Purple"]

Ik vind het erg moeilijk om een passend antwoord te geven
tegenwoordig 1 op de 3 kinderen
die opgroeien in een eenouder gezin
of bij ouders die blijven steken in een eeuwenoude
vechtscheiding.......

Ik weet dat er heel veel mogelijk is als je een goed en breed netwerk hebt, niemand heeft gelukkig een reglement van het eigen leven!

Het inkomen van een eenoudergezin is tevens een belangrijke factor
Kun je makkelijk kinderopvang betalen en bv een poets meneer of mevrouw?

Weet dat het vreselijk zakelijk klinkt en dat is niet mals......
alsof we de advocaat van de .... zijn..

Ik wil /- kan niet over een ander zijn/haar keuzes in het leven oordelen
vooral niet omdat ik 3 kids heb en ondertussen kleinkinderen

merk dat de kleintjes mij volledig accepteren in de rolstoel
dat...was een grote angst voor mij....

Wat ik wel met mijzelf heb afgesproken
dat ik nooit alleen voor en met de kleintjes wil zijn omdat .......stel dat

ik wens je veel wijsheid en hoop dat jezelf achter je keuze kunt staan
niemand krijgt zekerheid in het leven



[/COLOR]
mispeltje*

Bericht door mispeltje* »

[QUOTE=Hannes;950983]Hallo,

Al zo lang ik het me kan herinneren wil ik graag moeder worden.
Ik ben nu 38 en heb nog steeds niet de juiste leuke man gevonden.

Nu ben ik heel serieus aan het nadenken om BAM-mam te worden (Bewust Alleenstaande Moeder). Mijn ouders en broer staan al achter me, net als een paar vriendinnen die ook hun steun willen bieden.

Dit is natuurlijk al vrij pittig als je gezond bent, maar als je ook nog MS hebt moet je de boel wel goed regelen voor die tijd.
Ik ben me nu aan het orienteren wat voor een voorzieningen er zijn en hoe ik alles moet aanpakken.

Zijn er mensen hier die ervaring hebben met BAM-mam zijn? Er is een vrij oud topic hierover, maar diegene heeft ooit een bericht geplaatst, maar nooit meer laten weten of ze hier iets mee gedaan heeft.

Wat zijn de mogelijkheden? Kan ik extra thuiszorg krijgen die mij helpt met het verzorgen van de baby? Kan ik eventueel meer indicatie voor begeleiding individueel krijgen hiervoor?

Wie kan mij helpen aan meer informatie?[/QUOTE]

Hey Hannes,

Volgens mij bestaan er weinig BAMmoeders met MS.
Ik weet wel dat er woonvormen bestaan waar je ook hulp kunt vragen zoals FOKUS, maar hoe dat precies zit weet ik eigenlijk niet. Wat fijn dat je een goed vangnet hebt!

Toen ik er jaren terug mee bezig was dat ik wel heel graag mama wilde worden heb ik ook veel heel harde reacties gehad hier op het forum, kennelijk blijft het een moeilijk onderwerp.
Uiteindelijk hebben mijn lief en ik besloten dat we kinderloos blijven. Met vlagen kan ik daar nog steeds erg verdrietig van worden. De wens zal wel blijven tot mijn 50e ofzo.
Maar jij hebt een fijn vangnet, je zoekt al informatie en kennelijk ben je er al uit dat je zwanger gaat worden! Jouw lijf, jouw beslissing.
Hannes

Bericht door Hannes »

Pfffff.... tjonge jonge... ik schrik inderdaad van sommige reacties.

Natuurlijk is de realiteit niet makkelijk, maar sommige reacties zijn wel heel heel erg hard, negatief en respectloos naar mij toe.

Ik voel me bijna een halve zool dat ik überhaupt over kinderen nadenk.
Daar is toch niets mis mee? Ik wil me juist oriënteren, maar dan hoef ik niet door vele van jullie veroordeeld te worden. Ik denk dat meerdere ouders (ook gezonde!) dat eens meer zouden moeten doen.

Bedankt ook voor de lieve ondersteunende reacties zoals van bijvoorbeeld Jildau en Goblins.
Er staan gelukkig ook veel reacties bij met info waar ik echt iets aan heb, die mij op een goede manier aan het denken zetten.
En nee, ik heb nog lang geen besluit genomen, maar ik hoef me hier niet te laten afschilderen als iemand die iets heel misdadigs wil gaan doen.

Natuurlijk sta ik open voor kritiek, voor de negatieve kant van het ouder zijn met MS, maar dan wel graag op een respectvolle manier.

En inderdaad Jildau, garanties heb je nooit in het leven. Hoeveel ouders krijgen helaas op jonge leeftijd te horen dat ze ernstig ziek zijn, dat is ook niet te voorspellen.
Ik weet dat ik een kind heel veel kan bieden! Maar ik wil wel een goed overwogen besluit nemen. Elke moeder heeft hulp nodig met een kind, ik misschien iets meer. En ik wil dus vooral weten welke hulp er is. Maar de tip om eens bij MEE te informeren neem ik graag te harte. (Dank je Knillis!)

Nog even snel toevoegen: dank je wel Mispeltje! Lief van je! Ik kan me voorstellen dat het nu soms nog aan je knaagt.... daarom wil ik ook zo graag hier goed over nadenken, dat ik straks geen spijt krijg om een kind "te nemen" of juist kinderloos blijf.
mispeltje*

Bericht door mispeltje* »

Okay, je bent het nog aan het afwegen. Dan had ik dat verkeerd begrepen.

Wat bij ons meespeelde was oa een missend vangnet, het stel nu dat het kindje niet gezond is en de vraag wat zou het met mij doen als ik door de bevalling ofzo erg achteruit zou gaan, zou er een kansje bestaan dat ik dat het kindje toch kwalijk zou nemen?

Er waren veel meer dingen, maar dit waren voor ons grote dingen die meespeelden. Ik wilde echt heel graag een kindje en ik heb er vele tranen om gelaten, maar nu heb ik er een soort van vrede mee.

Heel veel succes met het verzamelen van de informatie die je nodig hebt!
shandy49

Bericht door shandy49 »

Hannes,

Je zegt dat het financiele plaatje geen probleem is.
Dan zou je een aupair kunnen overwegen voor de zware ( nacht ) uren.

En een poetsdame voor het hh-werk zodat je alle leuke uren voor je kind beschikbaar bent.

Mijn dochter is jaren aupair geweest door de hele wereld.
Vaak voor werkende ouders maar ook voor zieke.

In ons geval was mijn kinderwens groter dan die van mijn vrouw dus ondanks dat ik een man ben kan ik me je wens wel voorstellen.

Veel sterkte bij je besluitvorming.

Piet
Knillis

Bericht door Knillis »

Hoi Hannes,

Nou, je hebt kennelijk behoorlijk wat losgemaakt hier gezien het aantal reacties waaronder ook reacties met redelijk scherpe kritiek.

Wil je nog even zeggen dat ik het wel erg goed van je vind dat je op zo duidelijke en eerlijke wijze een antwoord op alle reacties geeft.

Eerlijk gezegd schrok ik ook hier en daar van de felheid waarmee de reacties geschreven werden en dus heel fijn dat je daar in alle eerlijkheid op reageert.

Ik hoop dat je op termijn tot een voor jou goed voelende beslissing kunt komen (hoe die beslissing dan ook uitvalt) en wens je nogmaals veel kracht, wijsheid en sterkte toe.
Ruitje † 17-03-2019

Bericht door Ruitje † 17-03-2019 »

Hoi Hannes,

Ik heb dit topic afgelopen dagen gevolgd. Heel veel reacties waren fel, soms hard, maar er zaten wel heel veel punten in die ik wel zou meenemen in een beslissing.

Kan me voorstellen dat je schrok van sommige reacties.

En toch begrijp ik de felheid van sommigen wel. Een aantal spreken uit eigen ervaring en willen je misschien juist behoeden voor eventuele ellende.

Ik hoop dat je door die felheid tussen de regels door de bezorgdheid kan terugvinden.

Ik ben een alleenstaande zonder kind. Dus die ervaring heb ik niet hoe het is om een kind te hebben als je ms hebt. Wel weet ik hoe onvoorspelbaar ms kan zijn.

Tot 2008 was mijn ms rustig, in 2006 dacht de neuroloog nog dat ik een milde vorm had, benigne. Maar tien jaar na de eerste schub, ging ik ineens heel hard achteruit. Ik heb nu SP. Je weet nooit hoe de ms zich ontwikkelt. Neem dat ook mee bij een eventuele beslissing.

Ik wens je sterkte met je zoektocht naar wat voor jou, en eventueel een kind, het beste is. Wel of geen kind...
kaasje

Bericht door kaasje »

HAllo Hannes,

Ik had al een reactie gegeven over wat ik in mijn omgeving heb gezien.
Zal nu even een reactie geven uit eigen ervaring.

Mijn oudste dochter, inmiddels 20, heb ik 11 jaar alleen opgevoed toen er allemaal nog niets aan het handje was.
Zij gezond, ik gezond.
Ik had toen een flink vangnet van ouders, zusjes en vrienden.
Toch was dat al flink zwaar.
Maar ik kon wel alles met haar doen wat je als moeder wilt doen met je kind.

Toen zij 10 was ben ik mijn huidige man tegen gekomen.
Wat een verademing om niet meer alles alleen te hoeven doen!
Samen hebben we nog een tweeling gekregen, nu 8.

Na de geboorte van de tweeling begon het gedonder.
Ik kon moeilijk traplopen.
Maar de babykamer was op de eerste verdieping.
Overdag lukt het wel om ze bij te houden in de huiskamer , maar op een gegeven moment ontkom je niet aan traplopen meerder keren per dag.
Slopend.

Toen ze een maand of zes waren heb ik zeven weken bijna niet kunnen lopen.
Heb na veel smeken en soebatten hulp gekregen.
Volledig voor eigen rekening dat wel.

Daarna is het langzaam aan bergaf gegaan met me.
Lopen is lastig.
Drukte is verschrikkelijk.
Veel pijn.
En doodmoe.

Ondanks dat ik een gezonde partner heb is het moeilijk en zwaar.
Ze kunnen niet altijd een vriendje of vriendinnetje meenemen.
Ik kan niet alles met ze doen wat ik en zij zouden willen.

En geloof me het doet pijn om de teleurstelling op het gezicht van je kind te zien als iets niet kan doorgaan.

Het is verschrikkelijk om je kind aan te kijken en te zien dat ze zich zorgen maken om je.

Tuurlijk ze zullen er niet slechter van worden.
Maar een echt onbezorgde jeugd hebben ze niet.
En als een kind iets verdiend in mijn ogen is het wel een onbezorgde jeugd.

Ik snap je kinderwens volledig.
Maar als ik had geweten wat ik nu weet, weet ik niet of de tweeling er was geweest.
Ik ben dolblij dat ze er zijn en houd zielsveel van ze , begrijp me niet verkeerd!.
Maar ik gun ze een onbezorgde jeugd, zonder volwassen zorgen.
En die kan ik ze niet meer geven.

Succes met je keuze.
Artemis-

Bericht door Artemis- »

Beste Hannes,

Jij verbaast je over de kritische reacties en geeft aan dat dit respectloos voelt.
Misschien komt dit doordat je liever positieve ervaringen, succes verhalen had willen lezen ?
En daardoor teleurgesteld bent ?:???:

Ik weet zeker dat alle mensen hier het beste met jou voor hebben èn het eventuele ongeboren kind.
Iedereen heeft er tijd in gestoken om jou juist te ondersteunen, kritisch te zijn waardoor je hopelijk een goede keus kan maken, niet om je te veroordelen.
Doe je voordeel met al onze ervaringen en tips, ze komen niet zomaar uit de lucht vallen...:)

Het idee van Mieke56 om eens te proefdraaien met een baby of peuter uit jouw omgeving lijkt mij zo gek nog niet.
Wanneer alles zo simpel was als alleenstaande chronisch zieke moeder, had je hoogstwaarschijnlijk amper respons gekregen op jou schrijven...;)


Ik wens jou veel wijsheid toe...:knuffel:
Plaats reactie Vorig onderwerpVolgend onderwerp