Pagina 8 van 8

Geplaatst: 11 feb 2014, 07:23
door june
Ik vind dat de discussie nu wel een bepaalde richting opgaat die ik persoonlijk onprettig vind. Er vallen nu harde woorden. Compleet met "rotopmerkingen". Ik denk dat alles nu wel gezegd is.

Hannes vroeg informatie, welnu, die heeft ze gekregen. Zij heeft diverse persoonlijke ervaringen van MenSen kunnen lezen. Ik zou zeggen: print dit topic uit en ga praten met de ms-verpleegkundige of de maatschappelijk werker.

Dit is allemaal zo persoonlijk. Het hangt van zoveel factoren af. Ik begrijp een vrouwelijk MenS met een kinderwens. Maar ik begrijp ook een vrouwelijk MenS die er juist vanaf heeft gezien vanwege de MS.

Dit is volgens mij nu juist zo'n onderwerp waarbij je meer moet zien dan alleen regels op een beeldscherm. Want voordat je het weet interpreteer je de geschreven tekst heel anders dan de schrijfster oorspronkelijk heeft bedoeld.

Dit onderwerp ligt nu eenmaal heel gevoelig.

Geplaatst: 11 feb 2014, 08:20
door Knillis
[QUOTE=june;951806]Ik denk dat alles nu wel gezegd is.

Dit is volgens mij nu juist zo'n onderwerp waarbij je meer moet zien dan alleen regels op een beeldscherm. Want voordat je het weet interpreteer je de geschreven tekst heel anders dan de schrijfster oorspronkelijk heeft bedoeld.

Dit onderwerp ligt nu eenmaal heel gevoelig.[/QUOTE]

Heel goed verwoord June. Ik sluit me hierbij volkomen aan en zet er wat mij betreft dan ook een punt achter.

Geplaatst: 11 feb 2014, 08:38
door Dannifan
Ik ben man en dus kijk ik er anders tegenaan dan de dames. Persoonlijk zou ik er niet voor kiezen omdat je je kind niet kan geven wat je graag zou willen.

Natuurlijk ben je nog steeds een goede moeder maar je wil er voor ze zijn, en misschien gaat het nu nog redelijk, maar de kans is zeker aanwezig dat je gaat inleveren.

Ik was 52 toen ik MS kreeg en mijn 2 jongens waren al groot, ik heb ze de hele wereld kunnen laten zien, ik heb eindeloos met ze gesport en niets was me te gek.

Toen ik MS kreeg waren ze op een leeftijd dat pa niet meer de rol had van voorheen.
Ik had het verschrikkelijk gevonden als ik niet met ze mee kon naar de voetbal en naar zoveel andere dingen.

Kinderen zijn zeker niet gek, die zien ook wat een ander kind wel heeft en wat zij, eventueel dan, niet hebben.

Ik snap de moederwens heel goed maar ga je voor jezelf of voor het geluk van een kind, of kinderen?

Geplaatst: 11 feb 2014, 09:22
door Wilmie
[QUOTE=Ekster;951793]
En Hannes, om even op deze rotopmerking te reageren: ja, ik had inderdaad wel graag kinderen gewild, maar ik weet dat ik niet goed zou kunnen functioneren als moeder vanwege mijn ms. Is dat zo erg om dat toe te geven?? Ik vind het knap dat ik dat toegeef en dat ik niet voor een kind kies om mijn eigen wensen in vervulling te laten gaan zonder rekening te houden met het kind.[/QUOTE]

AMEN:moe:

Geplaatst: 11 feb 2014, 11:57
door Mobile
Heb deze discussie ook gelezen en wil toch mijn mening geven omdat je daarom vraagt, Hannes.

Zelf heb ik twee jongens. Toen ik ze op de wereld zette was er nog geen diagnose. Deze kwam als donderslag bij heldere hemel toen mijn kindjes 3 en 6 waren. Nooit maar dan ook nooit zou ik ze meer willen missen. Maar of ik kinderen had gekregen als ik wist wat ik nu weet? Ik denk het eerlijk gezegd niet!

Ik probeer er zoveel mogelijk voor mijn kinderen te zijn, maar ik schiet voor mijn gevoel vaak te kort. Zonder mijn man en het vangnet om mij heen zou ik het niet kunnen handelen...
Toen ik de diagnose kreeg konden ze beiden al lopen. Maar als ik alleen al denk aan de momenten na de bevalling, de slapeloze nachten, de voedingsmomenten etc.....Ik moet er niet aan denken dat ik dat alleen had moeten doen, niet zonder MS en zeker niet mét MS.

Het hebben van een kind of kinderen verrijkt je leven, maar onderschat het niet. Het is heel zwaar! Lichamelijk maar zeker ook geestelijk. Er komen een hoop emoties om de hoek kijken, die mijn MS al meer dan eens aangewakkerd hebben.

Hannes, onderschat het alsjeblieft niet en maak een weloverwogen beslissing. Maar dan nog, je kunt er pas over meepraten als je het zelf hebt meegemaakt. En of je een dergelijke stap in deze situatie zou moeten zetten?
En bedenk dat onze reacties oprecht en uit het leven gegrepen zijn!

Succes!

Geplaatst: 11 feb 2014, 14:07
door PetraH
[QUOTE=Mobile;951862]

En bedenk dat onze reacties oprecht en uit het leven gegrepen zijn!

Succes![/QUOTE]

Ik sluit me hierbij helemaal aan.

Re: BAM-mam worden met MS

Geplaatst: 21 sep 2020, 13:20
door diorama
Dag Hannes, vroeg mij af wat je dan uiteindelijk besloten hebt....

Heb je gekozen om toch zwanger te worden?
Ik zit eigenlijk in hetzelfde schuitje, ben wel 36 jaar maar geen partner en met die corona kan ik ook niet op zoek gaan naar een nieuwe relatie ....

Re: BAM-mam worden met MS

Geplaatst: 23 sep 2020, 17:58
door Toeter
Hannes is al bijna 2 jaar niet online geweest, dus ik acht de kans klein dat ze je bericht zal lezen!

Ik snap dat je mensen in ongeveer dezelfde situatie zoekt, maar uiteindelijk kan niemand jouw situatie zo goed beoordelen als jijzelf. Ook Hannes haar situatie zal anders zijn dan die van jou.