MSweb forum

Een geluksmomentje om met jullie te delen:

Momenteel lig ik even op bed om te rusten en een pijnaanval in mijn benen te doorstaan.

Mijn zoontje van zes komt even heerlijk bij mij liggen om te knuffelen.
Hij heeft goed door dat ik moe ben en pijn heb.

Hij zingt het liedje voor mij dat ik altijd voor mijn kinderen zing als ze verdrietig zijn. Daarna staat hij op en gaat weer heerlijk verder bouwen aan zijn treinspoor.

Prachtig hoe een kind zich verantwoordelijk kan voelen en tegelijk onbevangen kan zijn.

Mooi, en lief!

wat een schat!