Ik had gereageerd met de opmerking dat het wel samenhangt met wat ik overdag doe: ik werk nu nog vier halve dagen (en dat is alleen deze week nog, want ik krijg geen nieuw contract). Ik ga op die 4 dagen op de fiets naar mijn werk (kwartier fietsen) en daar is het licht productiewerk waarbij regelmatig iets groters/zwaarders moet worden gesjouwd/verplaatst, maar het meeste is zittend goed te doen. Na 4 uurtjes ga ik weer op de fiets naar huis en dan is het kijken: heb ik 's middags een afspraak, moet ik boodschappen halen... en ja, ik wandel uiteraard een paar keer met mijn hond.
Voor ik in mei uitviel had ik een 40-urige werkweek. Vaak nog wat extra, want het werd steeds vaker een uur per dag overwerken en nadat ik was uitgevallen mochten mijn collega's ook nog een paar uurtjes op de zaterdag. Daarnaast nog een klein oproepbaantje als vertaler, dus ik leefde zo'n beetje om te werken. Plus nog de hond uitlaten, huishouding doen, boodschappen... De weekenden werden te kort om bij te tanken.Klick schreef: ↑14 sep 2021, 21:42 als ik je verhaal lees, klinkt het nogal veel achterelkaar.. neem je voldoende rust? vraag je niet teveel van jezelf?
fietsen, werken, hond uitlaten,..
een echt ms medicijn bestaat niet er zijn remmers waarvan je hoopt dat het wat ms activiteit remt.
het is wat het is, helaas, ik zou je adviseren met een ergotherapeut contact op te nemen.
De revalidatie in het ziekenhuis is nu bijna achter de rug en ik herinner me nog goed dat ik in het begin zei: 'Ik wil mijn leven weer terug'. De fysio- en ergotherapeut en de maatschappelijk werker waren nogal onder de indruk van dat vele werken. Dat vele werken wil ik zeker niet terug! Zonder de MS zou ik bij een nieuw contract zijn gegaan voor 32 uur, voor wat meer balans tussen werk en privé.
Dus ja, vergeleken met hoe het was voor ik uitviel, leef ik nu zo'n beetje op halve kracht en ik merk dat ik het best lastig vind om rust te nemen. Ik ben niet iemand die 's middags een dutje doet. Dan lees ik liever een boek, bijvoorbeeld. Daarnaast kreeg ik vanuit de revalidatie de vraag of ik niet iets met sporten of bewegen zou gaan doen, en een hobby gaan doen.
Mijn eerste reactie was bijna paniek: 'Hoe moet ik dat doen naast al dat werken?' Inmiddels is het duidelijk dat ik niet bij deze werkgever blijf, dus kan ik bezig gaan met ander werk, voor minder uren en minder (juist geen) fysiek werk. Dat deed ik overigens ook al voor ik uitviel.
Ik schreef al dat ik qua MS een 'newbie' ben. In mei dacht ik dat ik een oorontsteking had, maar dat bleek dus mijn eerste schub. Ik voel nu weinig lichamelijke klachten, behalve een sleepvoet rechts. Daarvoor heb ik een evo. Die laat ik vandaag achterwege (behalve dan als ik met de hond naar buiten ga), omdat ik vooral in en om huis aan het scharrelen ben en omdat ik wil weten of die evo een rol speelt in dat vermoeide gevoel 's avonds in mijn benen. Het goede nieuws is trouwens dat op de MRI van twee weken geleden geen nieuwe laesies waren te zien en een paar zouden zelfs kleiner zijn geworden.
Maar gelet op mijn voorgeschiedenis van leven om te werken merk ik wel dat het me moeite kost om die lichamelijke grens van bewegen/rusten te bepalen. Hoe doen anderen dat? In combinatie met werken, sporten/bewegen...? Leef je volgens een vaste dagindeling met of zonder werk?
Groetjes, Jetteke