Elke keer weer een stap terug ook in het werkproces is gewoon hartstikke lastig.
Ik had het geluk (of de pech) dat ik na mijn eerste schub dusdanig beschadigd bleef dat mijn werk direct van 32 uur terug ging (op advies van het UWV) naar 16 uur. :o
Eerst nog een poosje in mijn oude functie van directiesecretaresse en wat later als afdelingssecretaresse een functie waar minder druk op staat.
Zeven jaar later ging het kwa werken weer mis. Ik gaf zelf geen duimbreedte toe maar mijn leidinggevende trok aan de bel en na lang en goed overleg is besloten een herkeuring aan te vragen met als doel volledige afkeuring.
Dat is gebeurd, nu 5 jaar geleden. Soms is het nog steeds moeilijk maar het kon niet anders en het is goed.
Hier en daar wat vrijwilligerswerk als het gaat maakt een boel goed voor mij.
Moeilijk allemaal maar ik ben nu blij dat ik het gebied van werken geen keuzes meer hoef en kan maken. Het geeft rust.
Krachtsverlies neemt toe en nu..??
-
MissGarfield
Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk.
Mijn werk is ook echt energievretend (ik werk als sociotherapeut in een verslavingskliniek), maar tegelijkertijd kan ik heel blij worden om heerlijk therapeutisch bezig te zijn. Het lijkt me vreselijk als dat weg zou vallen.
Ik vind het nu al verschrikkelijk dat ik sommige dingen over moet laten aan mijn collega's. Zo kan ik niet meer de wandelingen doen met de cliënten of een andere activiteit buiten de kliniek. Ik ga gewoon niet meer met ze naar buiten. En dat betekent dus dat ik iedere keer weer achter mijn collega's aan moet om te vragen of zij het overnemen.
Vreselijk vervelend vind ik dat, al doen mijn collega's niet moeilijk.
Maar goed, dat alleen al vind ik heel rot. Als ik niet meer kan werken..... ik denk daar nog maar even niet aan.
Mijn werk is ook echt energievretend (ik werk als sociotherapeut in een verslavingskliniek), maar tegelijkertijd kan ik heel blij worden om heerlijk therapeutisch bezig te zijn. Het lijkt me vreselijk als dat weg zou vallen.
Ik vind het nu al verschrikkelijk dat ik sommige dingen over moet laten aan mijn collega's. Zo kan ik niet meer de wandelingen doen met de cliënten of een andere activiteit buiten de kliniek. Ik ga gewoon niet meer met ze naar buiten. En dat betekent dus dat ik iedere keer weer achter mijn collega's aan moet om te vragen of zij het overnemen.
Vreselijk vervelend vind ik dat, al doen mijn collega's niet moeilijk.
Maar goed, dat alleen al vind ik heel rot. Als ik niet meer kan werken..... ik denk daar nog maar even niet aan.
-
MissGarfield
-
Christian
-
Lief Leeuwtje
[quote=Christian;927189]Al 2 jaar ofzo last van een klapvoet na ca 15 minuten lopen. [/quote]
Voor een klapvoet kun je een EVO (= Enkel Voet Orthese) van je reva arts krijgen. Werkt goed. Toen ik de EVO had liep ik binnen no time weer 2 km. Is wel al 10 jaar geleden.
[IMG]http://www.pendersvoetzorg.nl/uploads/t ... evo_01.jpg[/IMG]
Voor een klapvoet kun je een EVO (= Enkel Voet Orthese) van je reva arts krijgen. Werkt goed. Toen ik de EVO had liep ik binnen no time weer 2 km. Is wel al 10 jaar geleden.
[IMG]http://www.pendersvoetzorg.nl/uploads/t ... evo_01.jpg[/IMG]
-
Dannifan
Je lichaam leert je vanzelf je grenzen wel stellen, je kan doorhollen en rennen maar op een keer stopt je lichaam er mee en dan ben je klaar.
MS is geen kwaaltje wat je maar een beetje kan negeren of niet serieus nemen, er komt een dag dat het je keihard op je plaats zet.
Bedenk dit nu al en beperk je werk en sport voordat je lichaam je stil zet, ga zorgvuldig met je energie om en wacht niet op de dag dat de MS je stil zet.
MS is geen kwaaltje wat je maar een beetje kan negeren of niet serieus nemen, er komt een dag dat het je keihard op je plaats zet.
Bedenk dit nu al en beperk je werk en sport voordat je lichaam je stil zet, ga zorgvuldig met je energie om en wacht niet op de dag dat de MS je stil zet.
-
Christian
Dank je wel Leeuwtje. Goed om te weten dat er dit soort oplossingen bestaan.
Nu red ik het gelukkig nog wel zonder al baal ik er soms wel van.
Gelukkig is het toch zo dat ik geen hele langen stukken achter elkaar hoef te lopen zonder dat er tussendoor gestop moet worden. Rondje pretpark of dierentuin met de kinderen bijvoorbeeld, of shoppen met de vrouw...
Nu red ik het gelukkig nog wel zonder al baal ik er soms wel van.
Gelukkig is het toch zo dat ik geen hele langen stukken achter elkaar hoef te lopen zonder dat er tussendoor gestop moet worden. Rondje pretpark of dierentuin met de kinderen bijvoorbeeld, of shoppen met de vrouw...
-
MissGarfield
Dat soort dingen zitten er bij mij ook niet meer in. Mijn benen willen dan niet meer alsook mijn voeten. Die gaan prikken en pijn doen.
[QUOTE=Dannifan;927347]Bedenk dit nu al en beperk je werk en sport voordat je lichaam je stil zet, ga zorgvuldig met je energie om en wacht niet op de dag dat de MS je stil zet.[/QUOTE]
Daar worstel ik nu op dit moment enorm mee. Ik ben eindelijk zover dat ik er aan toe wil geven, dat ik het echt, echt niet meer trek. Maar ik mag niet, want ik heb geen diagnose. Men kan het er mee eens zijn dat alles zich gedraagt als MS, maar zonder diagnose krijg ik vooralsnog geen poot aan de grond bij de bedrijfsarts.
Maar dit terzijde. Ik kwam hier eigenlijk met een vraag. Ik heb de laatste steeds meer last van mijn knieholten en aan de zijkant van mijn knieën. Het lijkt wel alsof spieren enorm moeten "trekken", omdat andere spieren niet meedoen.
Herkent iemand dit?
[QUOTE=Dannifan;927347]Bedenk dit nu al en beperk je werk en sport voordat je lichaam je stil zet, ga zorgvuldig met je energie om en wacht niet op de dag dat de MS je stil zet.[/QUOTE]
Daar worstel ik nu op dit moment enorm mee. Ik ben eindelijk zover dat ik er aan toe wil geven, dat ik het echt, echt niet meer trek. Maar ik mag niet, want ik heb geen diagnose. Men kan het er mee eens zijn dat alles zich gedraagt als MS, maar zonder diagnose krijg ik vooralsnog geen poot aan de grond bij de bedrijfsarts.
Maar dit terzijde. Ik kwam hier eigenlijk met een vraag. Ik heb de laatste steeds meer last van mijn knieholten en aan de zijkant van mijn knieën. Het lijkt wel alsof spieren enorm moeten "trekken", omdat andere spieren niet meedoen.
Herkent iemand dit?
-
Nessa
[QUOTE=MissGarfield;945692] Ik heb de laatste steeds meer last van mijn knieholten en aan de zijkant van mijn knieën. Het lijkt wel alsof spieren enorm moeten "trekken", omdat andere spieren niet meedoen.
Herkent iemand dit?[/QUOTE]
De spieren die jij omschrijft moeten inderdaad extra hard werken als er ergens in de 'bewegingsketen' een verstoring zit. Dus het kan zijn dat je er last van hebt omdat van die spieren net een stukje extra wordt gevraagd ter compensatie.
De fysio kan je hierin soms wel helpen. Met oefeningen of massage. Als zo'n spier overbelast raakt, wordt hij steeds zwakker.
Herkent iemand dit?[/QUOTE]
De spieren die jij omschrijft moeten inderdaad extra hard werken als er ergens in de 'bewegingsketen' een verstoring zit. Dus het kan zijn dat je er last van hebt omdat van die spieren net een stukje extra wordt gevraagd ter compensatie.
De fysio kan je hierin soms wel helpen. Met oefeningen of massage. Als zo'n spier overbelast raakt, wordt hij steeds zwakker.
-
Artemis-
@Miriam, waarschijnlijk is het een en/en verhaal...:(
Bij zenuwverstoring kan er sprake zijn van verkeerde terugkoppeling (boodschap) naar de hersenen, zodoende kunnen de spierspoeltjes soms teveel of juist te weinig aanspannen/ontspannen.
Dit kan een veranderende stand van een ledemaat bijv.geven...
Daarnaast zal je wanneer je al pijn hebt òf je ongemakkelijk beweegt, op een andere (veelal onnatuurlijke houding) gaan lopen..
Zo bestaat grote kans op verkeerde belasting ergens anders.
Loop je bijvoorbeeld wijdbeens met stijve benen en de knieën op slot, belast je eigenlijk je heupen en knieën verkeerd...met kans op irritatie/pijn.
Tenslotte, jij loopt sinds kort met een kruk he...heb je instructies gekregen i.v.m. het juiste gebruik en lichaamshouding?
Misschien een idee om samen met de fysio peut eens opnieuw te kijken naar houding etc?
Liefs,
Artemis-:)
Bij zenuwverstoring kan er sprake zijn van verkeerde terugkoppeling (boodschap) naar de hersenen, zodoende kunnen de spierspoeltjes soms teveel of juist te weinig aanspannen/ontspannen.
Dit kan een veranderende stand van een ledemaat bijv.geven...
Daarnaast zal je wanneer je al pijn hebt òf je ongemakkelijk beweegt, op een andere (veelal onnatuurlijke houding) gaan lopen..
Zo bestaat grote kans op verkeerde belasting ergens anders.
Loop je bijvoorbeeld wijdbeens met stijve benen en de knieën op slot, belast je eigenlijk je heupen en knieën verkeerd...met kans op irritatie/pijn.
Tenslotte, jij loopt sinds kort met een kruk he...heb je instructies gekregen i.v.m. het juiste gebruik en lichaamshouding?
Misschien een idee om samen met de fysio peut eens opnieuw te kijken naar houding etc?
Liefs,
Artemis-:)