Is het zo???
Is het zo???
Hai, is het zo dat MS blijvend plekjes in je hersenen brandt?
Met verandering in je "zijn" als gevolg?
Met verandering in je "zijn" als gevolg?
Dat branden klinkt wel heel ernstig / is het ook wel : ik begrijp dat er wel kleine beschadigingen blijven (na een schub) ,en afhankelijk van de plek waar ze zitten , invloed hebben .
(vlekjes zaten bij mij deels in het gedeelte van het evenwicht / en dat is niet super / maar met verandering in je "zijn" bedoel je misschien meer je karakter ... dat is bij mij ,niet echt verandert )
(vlekjes zaten bij mij deels in het gedeelte van het evenwicht / en dat is niet super / maar met verandering in je "zijn" bedoel je misschien meer je karakter ... dat is bij mij ,niet echt verandert )
Kan me voorstellen dat je verandert door MS en de diverse symptomen...
Daar is ook een hoop over te doen... Vermoeidheid maakt je misschien prikkelbaar... Het chronisch ziek zijn zal ook iets met je zijn doen... Evenals het ermee moeten dealen dat wat vandaag is en kan morgen anders zijn kan...
Alle symptomen hebben invloed op je zijn maar mijn mening komt dat doordat zij er zijn en niet door de myelinebeschadiging... Maar ja, MS is volgens mij een voortschrijdende wetenschap...
Ik ben er in elk geval wel door verandert denk ik...
Daar is ook een hoop over te doen... Vermoeidheid maakt je misschien prikkelbaar... Het chronisch ziek zijn zal ook iets met je zijn doen... Evenals het ermee moeten dealen dat wat vandaag is en kan morgen anders zijn kan...
Alle symptomen hebben invloed op je zijn maar mijn mening komt dat doordat zij er zijn en niet door de myelinebeschadiging... Maar ja, MS is volgens mij een voortschrijdende wetenschap...
Ik ben er in elk geval wel door verandert denk ik...
voor mij is veranderd wat ik kan.
en door de chronische ziekte ben ik wel anders tegen dingen aan gaan kijken.
de giechel die ik jaren geleden was ben ik niet meer zo, maar misschien komt dat we gewoon door het ouder worden. we blijven niet eeuwig puber :)
en ja, als ik pijn heb ben ik sjacherijnig.
maar verder ben ik nog steeds dezelfde.
dus mijn ''zijn'' is volgens mij niks verandert.
en door de chronische ziekte ben ik wel anders tegen dingen aan gaan kijken.
de giechel die ik jaren geleden was ben ik niet meer zo, maar misschien komt dat we gewoon door het ouder worden. we blijven niet eeuwig puber :)
en ja, als ik pijn heb ben ik sjacherijnig.
maar verder ben ik nog steeds dezelfde.
dus mijn ''zijn'' is volgens mij niks verandert.
Mijn man was dit op jaja internet tegen gekomen.
Brandplekken klinkt heel ernstig maar het zijn de leasies dus.
Ook naar natuurlijk.
Ik ben -volgens mij dan- nog steeds dezelfde maar ik ben ook wel veranderd.
Maar dat komt volgens mij omdat ik anders in het leven sta.
En ik word ouder ;)
Mijn man is bang mij te verliezen.
Ik denk aan de dood verliezen omdat hij natuurlijk ook de situaties hoort van oa Carola.
Hij ziet mij achteruit gaan en is bang.
Ik heb hem aangeraden om contact te zoeken met partners van MSsers.
Om dingen te delen wat niet echt met mij gaat.
Brandplekken klinkt heel ernstig maar het zijn de leasies dus.
Ook naar natuurlijk.
Ik ben -volgens mij dan- nog steeds dezelfde maar ik ben ook wel veranderd.
Maar dat komt volgens mij omdat ik anders in het leven sta.
En ik word ouder ;)
Mijn man is bang mij te verliezen.
Ik denk aan de dood verliezen omdat hij natuurlijk ook de situaties hoort van oa Carola.
Hij ziet mij achteruit gaan en is bang.
Ik heb hem aangeraden om contact te zoeken met partners van MSsers.
Om dingen te delen wat niet echt met mij gaat.
ik denk dat je 'zijn' niet verandert, je gedrag misschien wel.
Ik kan zijn angst wel begrijpen en daarmee de jouwe ook.
Lotgenoten die zich in zijn situatie bevinden, kunnen hem misschien duidelijkheid geven, maar het lijkt me ook belangrijk dat jullie er met zijn tweeen over kunnen praten, er een weg in kunnen vinden.
Dan 'ben' je er nu in ieder geval voor elkaar.. en de toekomst? Dat weet niemand....
Ik kan zijn angst wel begrijpen en daarmee de jouwe ook.
Lotgenoten die zich in zijn situatie bevinden, kunnen hem misschien duidelijkheid geven, maar het lijkt me ook belangrijk dat jullie er met zijn tweeen over kunnen praten, er een weg in kunnen vinden.
Dan 'ben' je er nu in ieder geval voor elkaar.. en de toekomst? Dat weet niemand....