Per 1 februari is dit forum niet meer actief. Je account en bijbehorende gegevens op dit forum zijn daarom verwijderd. Oude berichten kun je nog wel nalezen. We zien je eind februari graag terug in de nieuwe community van MS.nl. Meer informatie lees je op MS.nl of in dit topic.

Revalidatie en alles wat daarbij hoort

Diagnose MS, symptomen, medische onderzoeken, behandelingen (ja of nee) en revalidatie
leeuwtje-nl

Revalidatie en alles wat daarbij hoort

Bericht door leeuwtje-nl »

Ik zit te springen om een beetje advies en wat ervaringen! Ik kom net bij de huisarts vandaan, waar ik mijn vraag om ondersteuning heb neergelegd. Ik ben op zoek naar een psycholoog o.i.d. voor ondersteuning in het hele proces en alle aanpassingen die ik ineens in mijn leven moet maken.

Daarnaast hoop ik op wat fysio begeleiding. Ik loop nog, over het algemeen goed, maar ik heb soms zo vreselijk veel last van mijn spieren en ik merk dat mijn conditie aardig achteruit gaat. Er zijn dagen bij dat ik nogal aan het strompelen ben, al gaat dat meestal ook vanzelf weer over.

Nu had mijn huisarts het ineens over revalidatie. Ik heb dat woord hier vaker gelezen, maar ik schrok me wezenloos. Revalidatie??? :eek: Ik functioneer nog gewoon en ben vooral op zoek naar emotionele ondersteuning in combinatie met wat fysieke actie.

Ze gaat nu voor me navragen wat de MSVPK in gedachten heeft en dan gaat ze kijken wat er allemaal mogelijk is in mijn omgeving. Ze belt me er volgende week over terug.

Ben ik nou een paniekzaaier als ik in de stress raak van "revalidatie"? Wat stelt dat precies voor, wat is de meerwaarde t.o.v. fysio en losse begeleiding? :huh:

Ik merk dat de ziekte en vooral alle gevolgen daarvan steeds dieper op me inhakken. Ik blijf me richten op de dingen die ik gewoon kan doen. Maar ik heb 10 maanden lang nog maar 40% gewerkt, zit nu werkeloos in de ZW sinds 3 maanden en hoe meer ik voorzichtig weer op ga pakken, hoe meer ik merk dat er eigenlijk stiekem heel wat aan de hand is... Ik ben geen paniekerige stresskip, maar het wordt me nu toch allemaal wel een beetje teveel.... :moe:
Sylvia1

Bericht door Sylvia1 »

Het voordeel van een revalidatiearts is dat die kan bepalen wat je allemaal nodig hebt (zou kunnen hebben). Hij/zij kan je misschien ook wijzen op therapie waar je zelf niet aan hebt gedacht/het bestaan niet van kent.

Mijn revalidatiearts heeft me verwezen naar een ergotherapeut, een fysiotherapeut, een logopedist, een psycholoog en een maatschappelijk werker. Zij gaan dan over je vergaderen en de revalidatiearts houdt zo het hele revalidatietraject in de gaten en stuurt het zo nodig bij.

Zelf ben ik niet met alles akkoord gegaan. Ik wilde niet fulltime revalideren. Van een logopedist zag ik het nut niet in. Ik heb alleen problemen met articuleren als ik heel erg moe ben. Ik zie dat een beetje als struikelen omdat je niet alert bent door vermoeidheid (is ook niks aan te doen behalve voorkomen dat je te moe wordt); alleen is dit struikelen over je woorden.

Ik wilde niet naar een psycholoog van het ziekenhuis, omdat ik zelf al maanden eerder een psycholoog had opgezocht. Vanwege de opgebouwde vertrouwensband wilde ik hem niet inwisselen.

Tegen de maatschappelijk werker heb ik ook nee gezegd. De revalidatiearts heeft me niet duidelijk kunnen maken wat het voordeel nu zou zijn van praten met een maatschappelijk werker terwijl ik al met een psycholoog praatte. Op tips over hoe ik mijn leven zou moeten inrichten, zit ik niet te wachten. Ik ben zelf prima in staat om dat te bepalen.

Ik ben wel akkoord gegaan met de fysiotherapeut en de ergotherapeut. Aan allebei heb ik veel gehad. Mede dankzij de fysiotherapeut kan ik inmiddels weer vrij goed lopen. Dankzij de ergotherapeut heb ik het nut van hulpmiddelen leren inzien en mijn energie beter leren verdelen.

Door haar heb ik een trippelstoel en een traplift aangevraagd zodat ik mijn energie kan gebruiken voor leukere dingen dan [B]staand[/B] koken of traplopen. Toen de fijne motoriek van mijn rechterhand niet goed was, heb ik van haar een huls gekregen om om een aardappelschilmesje te doen, zodat ik het mesje weer kon vasthouden. Allemaal dingen die voor mij erg belangrijk zijn om zelf te kunnen doen/meerdere keren per dag te kunnen doen.

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal om je eigen keuzes te maken.
ofthegrandpand

Bericht door ofthegrandpand »

Ook ik heb revalidatie gehad.
Ik heb wel het hele traject doorlopen.
De psych, de maatsch. en de logopodist konden niks voor me doen, deed het allemaal nog goed genoeg.
De ergo heb ik veel aangehad. Ook van de fys, en sport heb ik veel mee geleerd.
Dit is 3 jaar geleden.
Nu heb ik weer meer problemen en moet hoogstwaarschijnlijk weer terug naar de revalidatie.
Ik ben er niet zo voor want het is toch 35 km hier vandaan.
Vandaag heb ik een dorp 4 km hiervandaan geinformeerd naar fysiofitnes.
Ik denk dat ik daar na de vakantie naar toe ga.
Groetjes Willemien
DaPowerrr

Bericht door DaPowerrr »

Jouw laatste alinea zou precies in een folder van een revalidatiecentrum kunnen staat onder het kopje: zorgvraag.

;)

Revalidatie combineert verschillende zorgdisciplines om mogelijkheden, belemmeringen, karakter en toekomstbeeld op elkaar af te stemmen.

Bij revalidatie wordt je geconfronteerd met je beperkingen, maar je krijgt er ook de handvatten aangereikt om een nieuwe weg te zoeken. Niet zozeer met een diagnose, als wel met de klachten (op welke grond dan ook!) die je op dit moment ervaart.
leeuwtje-nl

Bericht door leeuwtje-nl »

Bedankt alvast voor deze reacties! Ik schrok er zo van, aangezien alles nog goed functioneert. Ik loop nog, fiets nog, kan nog wel een trap op en af, al is het langzamer dan het was, geen spraakproblemen, ...

Maar als ik het zo lees, kan ik wel een hoop hebben aan een fysio, ergo, psycholoog en eventueel een MW ivm het hele traject bij het UWV (hoewel ik zelf ook vind dat ik mijn leven best zelf in kan richten...:o ).

Ik ben benieuwd wat mijn huisarts en MSVPK samen gaan bedenken, maar ik zal nu wat minder hard schrikken van het woord "revalidatie".

Nogmaals dank!
Anna1975

Bericht door Anna1975 »

Ze richten je leven ook niet voor je in hoor, dat mag je nog steeds lekker zelf doen, maar ze kunnen je er wel handvaten voor geven. Wat je daar vervolgens mee doet, is natuurlijk aan jou ;) .
Snowym

Bericht door Snowym »

Ook ik heb een half jaar een (poliklinisch) revalidatietraject doorlopen.
Mijn revalidatiearts zei dat men over het algemeen veel te laat naar de revalidatiearts komt.

Juist in de beginperiode heb je handvaten nodig.

Ik ben nu te moe om uitgebreid hierop in te gaan, maar ik heb er veel aan gehad.
Knipoog † 28-02-2016

Bericht door Knipoog † 28-02-2016 »

Alhoewel ik net zo koppig was (en waarschijnlijk nog steeds ben, al valt het volgens mij wel mee...) als Leeuwtje heb ik achteraf gezien behoorlijk wat gehad aan mijn klinische periode in Klimmendaal. De maaatschappelijk werkster? Die heb ik toch niet nodig, ben niet achterlijk of zo zeg... Tot je er achter komt dat er ook nog een aantal dingen zijn die jij NIET weet, dat een aanvraag voor wat dan ook schijnbaar meer gewicht in de schaal legt dan dat je het zelf rechtstreeks doet. Het zogenaamde `logeren` om b.v. de mantelzorgers te ontlasten zit er voor mij niet meer in sinds dit jaar (indicatie verlopen), maar ook dat is iets waar je aan kan denken of het aantal uur huishoudelijke hulp. De fysio ter plekke heb ik wat minder goede ervaring mee omdat die dacht mij wel weer aan het lopen te krijgen binnen twee maanden (verkeerde dossier gelezen, de l%l), maar wat de rest betreft kan ik achteraf zeggen dat ik er heel erg blij mee ben geweest (en nog).

Daarnaast wil ik ook nog even zeggen dat je je NU waarschijnlijk nog heel erg goed voelt, je niet snapt waarom het NU dan nodig is om verder te kijken.... En (als je een goed stel hebt tenminste) hun doen dat juist weer voor je... Niet alleen naar volgende maand kijken, maar ook naar de onmogelijkheden over tig maanden c.q. jaar... Zoals gezegd, je hoeft niet het hele pakket te nemen, psych had en heb ik ook een fijne vanaf het begin af aan, die had ik ook zeker niet aan de kant gezet!
Anna1975

Bericht door Anna1975 »

Bijkomend voordeel van juist nu al beginnen met revalidatie, behalve alles wat al genoemd is, is dat je al een dossier opbouwt en je, doordat je de eerste tijd na je reva-traject waarschijnlijk nog eens in de zoveel tijd op controle blijft komen, je ook sneller weer bij een van de peuten zit als dat nodig is.

Vorig jaar kreeg ik binnen een week of 2 na mijn bezoek aan de reva-arts waarin een nieuwe rolstoel, handbike en trippelstoel ter sprake waren gekomen al een oproep voor de ergo...
Fia

Bericht door Fia »

Hoi Leontien,

Mijn revalidatiearts heeft bij mij een spasme in mijn rechteronderbeen vastgesteld en heeft toen erg in oplossing zitten denken. Haar voorstel botox in mijn onderbeen.

Nu kan dat uiteindelijk niet omdat ik zwanger ben. Ook heeft de revalidatiearts me doorverwezen naar de ergotherapeut en psycholoog. Nu wil ze misschien met steunzolen proberen spasme te verminderen. Ik ben nog even met andere dingen bezig.

Dankzij de ergotherapeut ben ik nu bezig met een aanvraag voor huishoudelijke ondersteuning, een gpk en een rolstoel (zou ik met name iets aan hebben als ik een hele dag wil winkelen oid).

Met psycholoog meer bezig met stukje acceptatie.

Weet niet of jij er ook iets aan zal hebben. Maar wijs niet gelijk alles af (was ik ook heel goed in totdat mijn man me hiermee confronteerde). Is het niets kun je altijd nog stoppen.

Liefs,

Fia

P.S. Mijn ervaring is ook dat een vraag die door een instantie bij bv het UWV neergelegd wordt meer indruk maakt dan als je het zelf doet.

Deze ervaring heb ik opgedaan toen ik zelf namens de instantie belde (met name richting UWV) en ook nu merk ik dat het scheelt als mijn ergo acher dingen aanzit.
Plaats reactie Vorig onderwerpVolgend onderwerp