MRI niet goed.afwachten uitslag punctie.Onzeker!
MRI niet goed.afwachten uitslag punctie.Onzeker!
Hoi hoi,
Ik zal mij even voorstellen want ik ben nieuw op het forum.
Ik ben liv en ben 25 jaar en woon in Rotterdam.
Al heel wat jaren heb ik klachten zoals vermoeidheid en tintelingen in benen en armen, doorgestuurd naar de neuroloog. De week daarvoor zat ik de auto en boog m'n nek en voelde tintelingen in m'n rechterarm. Verteld aan de neuroloog en moest daar wat testjes doen.
Hij had wel gelijk z'n conclusie getrokken van: mevrouw ( ben 25 en voelde me gelijk oud;)) ik ga een spoed MRI aanvragen want ik vermoed MS. Ik heb verder niks meer gehoord en alleen gehuild.
Week later.. De MRI. Lang in gelegen want ze moesten toch nog contrastvloeistof inspuiten. Daarna gelijk door naar de arts: 1 plekje in de hersenen en 2 in m'n nek al wisten ze niet wat dat precies was.
Oké.. Weer een boekje over ms mee gekregen. 2 weken later lumbaalpunctie... Afgelopen weken zijn slopend voor mij en familie. Ik kan er nu even niet zo goed mee omgaan.
25 augustus alle uitslagen. Tot die tijd is alles zo slopend.
Want ja... Moet ik naar m'n neuroloog luisteren dat het toch waarschijnlijk MS is. Verder voel ik me nu vrij oké op de stress na en wat tintelingen rechts in m'n arm.
Ik ben zo jong en ik weet niet wat ik kan verwachten. Bang voor de toekomst denk ik. Zal dit tijd nodig hebben?
Kan de punctie toch nog wat anders uitwijzen ? Ervaringen misschien?
Nogmaals.. Sorry voor mijn lange verhaal. :o
Ik zal mij even voorstellen want ik ben nieuw op het forum.
Ik ben liv en ben 25 jaar en woon in Rotterdam.
Al heel wat jaren heb ik klachten zoals vermoeidheid en tintelingen in benen en armen, doorgestuurd naar de neuroloog. De week daarvoor zat ik de auto en boog m'n nek en voelde tintelingen in m'n rechterarm. Verteld aan de neuroloog en moest daar wat testjes doen.
Hij had wel gelijk z'n conclusie getrokken van: mevrouw ( ben 25 en voelde me gelijk oud;)) ik ga een spoed MRI aanvragen want ik vermoed MS. Ik heb verder niks meer gehoord en alleen gehuild.
Week later.. De MRI. Lang in gelegen want ze moesten toch nog contrastvloeistof inspuiten. Daarna gelijk door naar de arts: 1 plekje in de hersenen en 2 in m'n nek al wisten ze niet wat dat precies was.
Oké.. Weer een boekje over ms mee gekregen. 2 weken later lumbaalpunctie... Afgelopen weken zijn slopend voor mij en familie. Ik kan er nu even niet zo goed mee omgaan.
25 augustus alle uitslagen. Tot die tijd is alles zo slopend.
Want ja... Moet ik naar m'n neuroloog luisteren dat het toch waarschijnlijk MS is. Verder voel ik me nu vrij oké op de stress na en wat tintelingen rechts in m'n arm.
Ik ben zo jong en ik weet niet wat ik kan verwachten. Bang voor de toekomst denk ik. Zal dit tijd nodig hebben?
Kan de punctie toch nog wat anders uitwijzen ? Ervaringen misschien?
Nogmaals.. Sorry voor mijn lange verhaal. :o
Het wachten op de uitslagen elke keer, vond ik ook het ergste.
Over het verloop van MS valt weinig te zeggen, want dat verschilt per persoon. De ene persoon heeft weinig last en de ander veel, daar valt niets over te zeggen. Ik had ook voornamelijk last van tintelingen en bij mij houd de MS zich al jaren rustig gelukkig :)
Heel veel sterkte de komende tijd :knuffel:
Over het verloop van MS valt weinig te zeggen, want dat verschilt per persoon. De ene persoon heeft weinig last en de ander veel, daar valt niets over te zeggen. Ik had ook voornamelijk last van tintelingen en bij mij houd de MS zich al jaren rustig gelukkig :)
Heel veel sterkte de komende tijd :knuffel:
Dankje Sannie!
Het is nu voor mij geestelijk ook zwaar. Elke ochtend denk ik: owja.. Hoi tintelingen en weer afwachten...
Spookt van alles door m'n hoofd.
25, sta vol in het leven, vrijgezel dus hoe ga je dat ooit vertellen. Moet ik nu niet aan denken maar toch! Elke vrijdag ging ik wel naar wijnbar maar alles staat op een laag pitje...
Wil vrij weinig ook helaas en dat is niks voor mij :moe:
Het is nu voor mij geestelijk ook zwaar. Elke ochtend denk ik: owja.. Hoi tintelingen en weer afwachten...
Spookt van alles door m'n hoofd.
25, sta vol in het leven, vrijgezel dus hoe ga je dat ooit vertellen. Moet ik nu niet aan denken maar toch! Elke vrijdag ging ik wel naar wijnbar maar alles staat op een laag pitje...
Wil vrij weinig ook helaas en dat is niks voor mij :moe:
Maak je vooral niet gek, ook als het MS is betekend dit niet het einde van je leven.
Relax nu gewoon en wacht de uitslag af, je eigen over je toeren jagen helpt niemand en als het MS is doe je daar niets meer aan.
Over een paar weken weet je het, lees je eigen een beetje in en kijk wat e.e.a. inhoud.
Relax nu gewoon en wacht de uitslag af, je eigen over je toeren jagen helpt niemand en als het MS is doe je daar niets meer aan.
Over een paar weken weet je het, lees je eigen een beetje in en kijk wat e.e.a. inhoud.
Hoi Livia,
allereerst welkom hier! (al is de reden natuurlijk niet leuk!).
Ik ben net zelf 23 geworden in juni en op 30 april j.l. was de diagnose gesteld. Dus ik weet hoe jij je voelt dat je zo jong bent!
Alles afwachten is inderdaad het beste.
MS verschilt gewoon per persoon. Ik weet ook niet wat mij te verwachten staat nu, en in de toekomst. Maar we gaan uit van het beste.
Nou ja, wil nog wel veel meer typen, maar vind zo even geen juiste woorden.
Ik wens je gewoon heel veel succes met alles!
En als je een pb'tje wilt sturen, mag dat altijd!
Liefs,
Michelle
allereerst welkom hier! (al is de reden natuurlijk niet leuk!).
Ik ben net zelf 23 geworden in juni en op 30 april j.l. was de diagnose gesteld. Dus ik weet hoe jij je voelt dat je zo jong bent!
Alles afwachten is inderdaad het beste.
MS verschilt gewoon per persoon. Ik weet ook niet wat mij te verwachten staat nu, en in de toekomst. Maar we gaan uit van het beste.
Nou ja, wil nog wel veel meer typen, maar vind zo even geen juiste woorden.
Ik wens je gewoon heel veel succes met alles!
En als je een pb'tje wilt sturen, mag dat altijd!
Liefs,
Michelle
Ik liep anderhalf jaar geleden ook tegen de muren op door dat wachten op de uitslag van mijn eerste scan. Ik ben gaan bellen, heb het uitgelegd en kon veel eerder terecht. Uiteindelijk binnen 20 dagen na mijn eerste bezoek aan de neuroloog de definitieve diagnose MS... Ik weet dat dit wel heel snel was hoor! ;0)
Sterkte de komende 2 weken Liv!
Sterkte de komende 2 weken Liv!
Hoi Livia,
Ik ga nu even vreselijk nuchter doen.
Je geeft aan dat jij en je familie in de zenuwen zitten voor de uitslag. Begrijpelijk, maar denk je dat het ook maar een sikkepit helpt als jullie jezelf overspannen zitten te maken?
De onderzoeken zijn geweest, je hebt geen enkele invloed op de uitslag, het is uit je handen...
Natuurlijk kun je je druk maken over "wat nu?" maar je weet pas wat je moet als je zeker weet wat het is.
En ondertussen gaat je leven gewoon door en mis je de helft, hoe droog het ook mag klinken.
Want je schiet er echt helemaal niks mee op om jezelf in de stress te werken, je voelt je hooguit steeds ongelukkiger.
En mocht het ms zijn, dan zie je dat dan wel als de neuro je dat vertelt.
Pas als je zeker weet wat de oorzaak van je klachten is, kun je verder gaan denken.
Nu heeft het nog geen nut.
En natuurlijk is het helemaal niet verkeerd om jezelf voor te bereiden op slecht nieuws, zeker niet.
Ook alvast wat dingen lezen over ms kan helemaal geen kwaad.
Maar onthoud dat het verloop bij een ander totaal niet [I]jouw[/I] verloop hoeft te zijn. :cool:
Maar nu in angst zitten maakt alleen dat je in rondjes gaat lopen, want je kunt nog niet uit dat kringetje stappen zolang je niet weet hoe het er voor staat.
Probeer voorlopig gewoon door te gaan met je leventje, hoe moeilijk dat ook mag lijken.
Want mocht je wel ms hebben, gaat je leven ook gewoon door. Wij allen zijn er het levende bewijs van. :D
Want die ms heb je dan al veel langer, het verschil is dan alleen dat je het dan wéét.
Oftewel, probeer niet al te veel te stressen, je hebt alleen jezelf er mee... :aai:
Ik ga nu even vreselijk nuchter doen.
Je geeft aan dat jij en je familie in de zenuwen zitten voor de uitslag. Begrijpelijk, maar denk je dat het ook maar een sikkepit helpt als jullie jezelf overspannen zitten te maken?
De onderzoeken zijn geweest, je hebt geen enkele invloed op de uitslag, het is uit je handen...
Natuurlijk kun je je druk maken over "wat nu?" maar je weet pas wat je moet als je zeker weet wat het is.
En ondertussen gaat je leven gewoon door en mis je de helft, hoe droog het ook mag klinken.
Want je schiet er echt helemaal niks mee op om jezelf in de stress te werken, je voelt je hooguit steeds ongelukkiger.
En mocht het ms zijn, dan zie je dat dan wel als de neuro je dat vertelt.
Pas als je zeker weet wat de oorzaak van je klachten is, kun je verder gaan denken.
Nu heeft het nog geen nut.
En natuurlijk is het helemaal niet verkeerd om jezelf voor te bereiden op slecht nieuws, zeker niet.
Ook alvast wat dingen lezen over ms kan helemaal geen kwaad.
Maar onthoud dat het verloop bij een ander totaal niet [I]jouw[/I] verloop hoeft te zijn. :cool:
Maar nu in angst zitten maakt alleen dat je in rondjes gaat lopen, want je kunt nog niet uit dat kringetje stappen zolang je niet weet hoe het er voor staat.
Probeer voorlopig gewoon door te gaan met je leventje, hoe moeilijk dat ook mag lijken.
Want mocht je wel ms hebben, gaat je leven ook gewoon door. Wij allen zijn er het levende bewijs van. :D
Want die ms heb je dan al veel langer, het verschil is dan alleen dat je het dan wéét.
Oftewel, probeer niet al te veel te stressen, je hebt alleen jezelf er mee... :aai:
At aan
At aan
Hoi Suzan,
Ik moet je ook gelijk geven hoor. Daar heb je helemaal gelijk in.
Mijn neuroloog is echt een aardige en lieve man maar hij heeft in die 3 keer dat ik hem heb gezien wel 6 keer gezegd; we moeten toch denken aan MS maar dat is geen doodvonnis. Wat een zin dacht ik.;)
Toen hij op vakantie was vertelde een vrouwelijke neuroloog ook nog een paar keer hoe 'slecht' mijn mri was en kreeg ik een boekje mee over MS alsof ik de nieuwste catalogus van een kledingwinkel kreeg;)
Goed.. Vanaf nu proberen te stoppen met piekeren en die tintelingen maar even voor lief nemen.
En ik heb echt wat aan jullie reacties!
Bedankt bedankt!
Hoi Suzan,
Ik moet je ook gelijk geven hoor. Daar heb je helemaal gelijk in.
Mijn neuroloog is echt een aardige en lieve man maar hij heeft in die 3 keer dat ik hem heb gezien wel 6 keer gezegd; we moeten toch denken aan MS maar dat is geen doodvonnis. Wat een zin dacht ik.;)
Toen hij op vakantie was vertelde een vrouwelijke neuroloog ook nog een paar keer hoe 'slecht' mijn mri was en kreeg ik een boekje mee over MS alsof ik de nieuwste catalogus van een kledingwinkel kreeg;)
Goed.. Vanaf nu proberen te stoppen met piekeren en die tintelingen maar even voor lief nemen.
En ik heb echt wat aan jullie reacties!
Bedankt bedankt!