Ik ben ook MS moe. Zo moe dat ik nergens zin in heb of alles te veel is.
Is het ergst op m'n vrije dagen.
Als ik moet werken en ik voel me MS moe dan neem ik een Ritalin
Had ik al voor de diagnose MS voor ADHD dus komt nu ook voor MS vermoeidheid dubbel van pas.
Vraag me wel af of je door de middelen tegen vermoeidheid te nemen niet makkelijker over je grenzen gaat en daarna dubbel last hebt van de vermoeidheid.
Hebben jullie dat?
MS-vermoeidheid
-
Knillis
[QUOTE=Suus_1971;1025085]Vraag me wel af of je door de middelen tegen vermoeidheid te nemen niet makkelijker over je grenzen gaat en daarna dubbel last hebt van de vermoeidheid.
Hebben jullie dat?[/QUOTE]
Bij mij werkt dat niet zo. De medicatie tegen vermoeidheid die ik neem (modiodal) kan er ook echt niet voor zorgen dat ik niet meer moe ben.
Ik voel me alleen niet "ziek" van vermoeidheid.
Soms denk ik wel eens het helpt helemaal niet meer, maar als ik dan een pil achterwegen laat kan ik een uur of drie later niet meer op m'n benen staan van narigheid (misselijk, draaierig etc).
Hebben jullie dat?[/QUOTE]
Bij mij werkt dat niet zo. De medicatie tegen vermoeidheid die ik neem (modiodal) kan er ook echt niet voor zorgen dat ik niet meer moe ben.
Ik voel me alleen niet "ziek" van vermoeidheid.
Soms denk ik wel eens het helpt helemaal niet meer, maar als ik dan een pil achterwegen laat kan ik een uur of drie later niet meer op m'n benen staan van narigheid (misselijk, draaierig etc).
-
vlinder009
-
Suus_1971
Ik voel me echt niet meer fit. Dat vind ik het moeilijkst van alles volgens mij.
Of ik nou uit bed kom of de hele dag gewerkt hebt; het is een soort van constante niet helemaal fit zijn gevoel.
Dat vertaald zich de ene keer in een vaag hoofd en dan de andere keer in misselijkheid, draaierig zijn.
Voor de MS was ik heel actief en in de beweging. Nu ben ik al blij als ik heb kunnen winkelen en boodschappen doen.
Accepteren dat m'n leven drie versnellingen lager geleefd word kost me de meeste moeite maar het is niet anders.
Of ik nou uit bed kom of de hele dag gewerkt hebt; het is een soort van constante niet helemaal fit zijn gevoel.
Dat vertaald zich de ene keer in een vaag hoofd en dan de andere keer in misselijkheid, draaierig zijn.
Voor de MS was ik heel actief en in de beweging. Nu ben ik al blij als ik heb kunnen winkelen en boodschappen doen.
Accepteren dat m'n leven drie versnellingen lager geleefd word kost me de meeste moeite maar het is niet anders.
-
Antoinette
[QUOTE]Hebben jullie ook dat extreme vermoeidheid andere MS klachten triggert? Als ik heel moe ben en niet meer herstel, dan krijg ik ook last van gevoelsstoornissen... [/QUOTE]
Héél herkenbaar. Ik ben een heel structureel MenS die sinds ik de diagnose 19 jaar geleden kreeg zelden of nooit van mijn patroon afwijkt. Het wekt vaak irritatie op bij anderen maar daar trek ik me niets van aan. Mijn manier van leven is de enige manier waarop ik kan blijven functioneren.
Helaas ben ik de afgelopen 3 jaar veel te vaak over mijn grenzen gegaan omdat de omstandigheden dit gewoon vereisten. (enkele insiders kennen de reden ;) )
En nu zit ik met de brokken. Mijn hele lijf is gevoelloos, van de toppen van mijn vingers tot mijn tenen. Een ijzeren band om mijn middenrif die telkens strakker wordt aangetrokken beheerst momenteel mijn leven. Ik word er soms moedeloos van. :moe: Ik weet dat de enige remedie is....rusten, rusten en nog eens rusten.
Maar soms denk ik wel eens: hoe lang houd je dat nog vol om dat vermoeide lijf de dag door te slepen? Ik heb zelfs de puf niet meer om de leuke dingen die ik altijd gedaan heb te doen. :huilen:
Verder sluit ik me aan bij Knillis' eerdere, heel herkenbare, verhaal.
Héél herkenbaar. Ik ben een heel structureel MenS die sinds ik de diagnose 19 jaar geleden kreeg zelden of nooit van mijn patroon afwijkt. Het wekt vaak irritatie op bij anderen maar daar trek ik me niets van aan. Mijn manier van leven is de enige manier waarop ik kan blijven functioneren.
Helaas ben ik de afgelopen 3 jaar veel te vaak over mijn grenzen gegaan omdat de omstandigheden dit gewoon vereisten. (enkele insiders kennen de reden ;) )
En nu zit ik met de brokken. Mijn hele lijf is gevoelloos, van de toppen van mijn vingers tot mijn tenen. Een ijzeren band om mijn middenrif die telkens strakker wordt aangetrokken beheerst momenteel mijn leven. Ik word er soms moedeloos van. :moe: Ik weet dat de enige remedie is....rusten, rusten en nog eens rusten.
Maar soms denk ik wel eens: hoe lang houd je dat nog vol om dat vermoeide lijf de dag door te slepen? Ik heb zelfs de puf niet meer om de leuke dingen die ik altijd gedaan heb te doen. :huilen:
Verder sluit ik me aan bij Knillis' eerdere, heel herkenbare, verhaal.
-
Livia
[QUOTE=neuron;1019733]Hanna71,
Dank je voor dit prachtige wat een verhaal, het verhaal over onze onzichtbare klacht waar zo moeilijk mee is om te gaan.
Ik merk ook dat sommige mensen mij 'energie' geven en sommige mensen mijn energie juist wegnemen.
.[/QUOTE]
Zo dit is heel herkenbaar!!! ik heb 1 vriendin die is zo lief waar het nu zelf wat slechter mee gaat. Totaal iets anders: eetprobleem maar nu ben ik er voor haar. En wij kunnen uren samen zijn.
Van sommige mensen word je doodmoe, zoals: klagen klagen over kleine dingetjes waarvan ik zou denken: geniet is!
Dank je voor dit prachtige wat een verhaal, het verhaal over onze onzichtbare klacht waar zo moeilijk mee is om te gaan.
Ik merk ook dat sommige mensen mij 'energie' geven en sommige mensen mijn energie juist wegnemen.
.[/QUOTE]
Zo dit is heel herkenbaar!!! ik heb 1 vriendin die is zo lief waar het nu zelf wat slechter mee gaat. Totaal iets anders: eetprobleem maar nu ben ik er voor haar. En wij kunnen uren samen zijn.
Van sommige mensen word je doodmoe, zoals: klagen klagen over kleine dingetjes waarvan ik zou denken: geniet is!
-
elsepels
MS vermoeidheid en grenzen
MS vermoeidheid en grenzen
De verhalen van iedereen zijn zo herkenbaar.
Inmiddels al weer 10 weken ziek thuis, ivm met een pseudo schub.
Ik ga regelmatig over mijn grenzen heen, omdat het op dat moment zo goed voelt. Zo ook afgelopen weekend.
Zaterdag BBQ van werk, na 1,5 uur doodmoe afgetaaid, lag om 2100 uur in bed.
Zondag lekker stuk gefietstr, alleen zonder rustpauze. Dom dom dom
Gister total los.
Tja, het aankomende revalidatie traject is voor mij bijzonder welkom.
Vanmorgen jongste kind (met AD(H)D) naar school zien stuiteren. 1e dag blijft ook voor een bijna 18 jarige spannend.
Genoeg lepels gebruikt in de morgen.
Kortom ook ik heb te maken met MS moeheid. Vroeger kon ik dit soort dingen moeiteloos aan, tegenwoordig is dit lastig
De verhalen van iedereen zijn zo herkenbaar.
Inmiddels al weer 10 weken ziek thuis, ivm met een pseudo schub.
Ik ga regelmatig over mijn grenzen heen, omdat het op dat moment zo goed voelt. Zo ook afgelopen weekend.
Zaterdag BBQ van werk, na 1,5 uur doodmoe afgetaaid, lag om 2100 uur in bed.
Zondag lekker stuk gefietstr, alleen zonder rustpauze. Dom dom dom
Gister total los.
Tja, het aankomende revalidatie traject is voor mij bijzonder welkom.
Vanmorgen jongste kind (met AD(H)D) naar school zien stuiteren. 1e dag blijft ook voor een bijna 18 jarige spannend.
Genoeg lepels gebruikt in de morgen.
Kortom ook ik heb te maken met MS moeheid. Vroeger kon ik dit soort dingen moeiteloos aan, tegenwoordig is dit lastig
-
Ekster
Dat vind ik mooi gezegd Gras, het is niet moe zijn, maar een gebrek aan energie. Ik vind het ook een hele andere vermoeidheid dan die ik vroeger had. Kan er ook heel lang in blijven hangen als ik over mijn grenzen ga terwijl je vroeger na een nachtje slapen er wel weer was.
Net als jij Suus is er ook een gevoel van algehele malaise. Je voelt je nooit meer echt fit. Dat is zo jammer. Ik heb verschillende medicatie tegen vermoeidheid gebruikt, maar ik ging daar echt van stuiteren en kon niet meer stil zitten. Toen ik er na enkele weken mee stopte, was ik total loss. Nu slik ik er niks meer voor.
Knillis, als jij een pil niet neemt, kun je ook last hebben van het feit dat je lichaam verlangt naar die pil. Dat kan ook een rotgevoel geven.
Net als jij Suus is er ook een gevoel van algehele malaise. Je voelt je nooit meer echt fit. Dat is zo jammer. Ik heb verschillende medicatie tegen vermoeidheid gebruikt, maar ik ging daar echt van stuiteren en kon niet meer stil zitten. Toen ik er na enkele weken mee stopte, was ik total loss. Nu slik ik er niks meer voor.
Knillis, als jij een pil niet neemt, kun je ook last hebben van het feit dat je lichaam verlangt naar die pil. Dat kan ook een rotgevoel geven.
-
vlinder009
Nogmaals, heel herkenbaar. Ook het tekort aan energie!
Heb nu 4 dagen gewerkt, 8.5 uur op een dag en het valt me enorm mee dat ik niet vermoeider ben (ben wel moe hoor). Heb zelfs nog een paar uur gestudeerd na mijn werk (dat kon ik vroeger niet na een dag school).
Koken heb ik amper gedaan (zelf pizzabodem gemaakt en toen belegd en in de oven geschoven) en de wasmachine even aangezet en droger.
Maar kijken wanneer de vermoeidheid me weer gaat nekken.
Neem tegenwoordig B12 tabletjes ook mee naar mijn werk en neem ze daar ook in. Werkt misschien wel een beetje tegen de moeheid (?).
Hoe verdelen jullie je energie op een dag?
Meestal kom ik tot niks qua huishouding e.d., komt ook weer tot een energiegebrek of lamlendigheid oid.
Planning maken lukt me niet daarin
Heb nu 4 dagen gewerkt, 8.5 uur op een dag en het valt me enorm mee dat ik niet vermoeider ben (ben wel moe hoor). Heb zelfs nog een paar uur gestudeerd na mijn werk (dat kon ik vroeger niet na een dag school).
Koken heb ik amper gedaan (zelf pizzabodem gemaakt en toen belegd en in de oven geschoven) en de wasmachine even aangezet en droger.
Maar kijken wanneer de vermoeidheid me weer gaat nekken.
Neem tegenwoordig B12 tabletjes ook mee naar mijn werk en neem ze daar ook in. Werkt misschien wel een beetje tegen de moeheid (?).
Hoe verdelen jullie je energie op een dag?
Meestal kom ik tot niks qua huishouding e.d., komt ook weer tot een energiegebrek of lamlendigheid oid.
Planning maken lukt me niet daarin