Per 1 februari is dit forum niet meer actief. Je account en bijbehorende gegevens op dit forum zijn daarom verwijderd. Oude berichten kun je nog wel nalezen. We zien je eind februari graag terug in de nieuwe community van MS.nl. Meer informatie lees je op MS.nl of in dit topic.

Gewoon lui?

Diagnose MS, symptomen, medische onderzoeken, behandelingen (ja of nee) en revalidatie
Liselotje

Bericht door Liselotje »

Ik herken je gevoel.

Ben alleenstaand moeder van kleuter en was de tijd dat ik hem fulltime thuis had enorm moe. Zelfs zijn boterham smeren koste energie. Ik kwam het huis niet meer uit en momenten dat zoontje ergens uit spelen was lag ik kapot op de bank.

Nu gaat hij naar school en moet ik dagelijks de deur uit om hem te halen. Ik merk dat mijn energie juist terugkomt nu ik verplicht weer dingen moet ondernemen. Drempel wordt steeds lager. Ga weer met plezier boodschappen doen en met anderen afspreken in de speeltuin met de kids.

Bij mij was dus echt rust roest.

Kanttekening dat ik nu wel meer prikkelvrije tijd heb door school
Lissa

Bericht door Lissa »

Wow, jullie reacties doen me goed. Eindelijk mensen die me begrijpen. We zitten dan ook allemaal in het zelfde schuitje...

Voor een afspraak bij de neuroloog moet ik drie maanden wachten. 😢

Stoppen met werken is eigenlijk financieel niet haalbaar voor mij. Maar ik merk wel dat mijn werk mijn grootste probleem is.
Ik heb zeer onregelmatige uren en mijn man werkt in shiften dus dit vergt véél planning, vooral voor de opvang van de kinderen.
En van al dat plannen word ik gek! Al die agenda's, lijstjes, afspraken, ik kan het niet meer aan. Ik voel me altijd gestresseerd dat ik iets zou vergeten, bijna benauwd krijg ik het. Omdat ik weet dat mijn brein niet altijd mee wil.

En eigenlijk wil ik niet denken, maar slapen.
Jrs77

Bericht door Jrs77 »

[QUOTE=Lissa;1075723]Voor een afspraak bij de neuroloog moet ik drie maanden wachten. 😢

Stoppen met werken is eigenlijk financieel niet haalbaar voor mij. Maar ik merk wel dat mijn werk mijn grootste probleem is.[/QUOTE]
Je zou contact op kunnen nemen met de MS verpleegkundige; daar zou je al hulp kunnen krijgen, en omdat zij meer tijd voor je hebben misschien nog beter ook.

Als het werken echt niet meer lukt kan je je voor een percentage ziek melden; een vervelend besluit, maar je moet jezelf en vooral je gezin voorop stellen.
Hanna71

Bericht door Hanna71 »

[QUOTE=Lissa;1075723]Stoppen met werken is eigenlijk financieel niet haalbaar voor mij. Maar ik merk wel dat mijn werk mijn grootste probleem is.
[/QUOTE]

Ik weet niet hoe het in België geregeld is (door je schrijfstijl krijg ik de indruk dat je uit Vlaanderen komt), maar in Nederland kun je je ziekmelden en krijg je het eerste jaar doorbetaald. Het tweede jaar krijg je dan over het algemeen 70 % van je salaris, maar dat hangt een beetje af van je werkgever.

Een revalidatietraject zou je kunnen begeleiden in het onderzoeken wat de mogelijkheden zijn om te kunnen blijven werken. Welke aanpassingen zijn nodig (bjivoorbeeld regelmatige uren), en op welke manier kun je je werk (en je privéleven) zo goed mogelijk volhouden. Er zijn best wel trucjes om energie te besparen.

En als het gewoon niet haalbaar is om (volledig) te blijven werken, dan zal er een keuring komen (in Nederland na 2 jaar ziekte) en kan het zijn dat je een (gedeeltelijke) uitkering krijgt.

Dat is wel minder dan je salaris, maar helemaal zonder geld kom je niet te zitten.

Zoals Jrs77 schrijft zou je je MS-verpleegkundige kunnen bezoeken (als je die hebt). Die is vaak op korte termijn wel beschikbaar voor een gesprek en kan al veel voor je regelen.

Zo doorgaan gaat in ieder geval niet meer, als ik je verhalen zo lees. En ook kan misschien je werkgever al wat voor je doen. Je in regelmatige uren inplannen, of de minder stressvolle werkzaamheden laten doen, ofzo.

Niet alleen blijven vechten. Dat hou je niet vol. En dat heb je niet verdiend.
Plaats reactie Vorig onderwerpVolgend onderwerp