Geen Herinneringen

Jrs77 · Bericht door **Jrs77** » 17 feb 2019, 21:33

Ook bij mij veel herkenning wat betreft het herkennen van mensen en gezichten, en de soms genante situaties die daaruit voortkomen. Het komt regelmatig voor dat ik mensen tegenkom buiten de omgeving waar ik je ze verwacht, en ze dan totaal niet kan plaatsen. Dan moet ik met wat gerichte vragen gaan achterhalen waar ik ze van ken.

Bij directe vrienden heb ik het probleem niet, maar bijvoorbeeld bij hun partners wel. Ook klanten die ik niet regelmatig zie, herken ik vaak niet. Erg genant om mezelf dan opnieuw voor te stellen, terwijl je in hun beleving een goede bekende bent. In namen onthouden ben ik nooit goed geweest, maar de laatste jaren is dat toch wel erger geworden.

MissGarfield · Bericht door **MissGarfield** » 18 feb 2019, 14:24

Pfff, ik worstel ook al jaren met mijn geheugen en het wordt alleen maar erger. Ook ik heb me op mijn werk wel eens aan cliënten voorgesteld die ik al had ontmoet of nog erger, diezelfde ochtend zelf had opgenomen en een heel gesprek mee had gehad. Dan schaam je je wel ja.

Wat ik zelf vervelender vind, is dat ik veel herinneringen kwijt ben. Het gebeurt zo vaak dat vriendinnen of zussen herinneringen ophalen en dat ik totaal geen idee heb waar ze het over hebben. Het is gewoon weg. Soms vind ik dat ook wel wat beangstigend.

Verder vergeet ik afspraken (ondanks dat ik alles op de kalender schrijf), heb ik briefjes in huis liggen waar ik aan moet denken (raampje open zetten, afzuigkap aan etc), zit ik op de verkeerde dag in de wachtkamer bij de huisarts. Dat soort dingen.

Ik heb het laten testen en daar kwam ook uit dat het niet allemaal goed gaat met het geheugen. Maar ja, heb toch ook al eens de opmerking gehad van artsen:"Nou, nou, nou, je bent toch niet dement" Tsja...….

Dannifan · Bericht door **Dannifan** » 18 feb 2019, 20:25

Ik ga me steeds beter voelen als ik dit allemaal lees.

belladonna · Bericht door **belladonna** » 20 feb 2019, 11:17

Wat een feest van herkenning.
Ik kwebbel gewoon vrolijk mee en noem bewust geen namen.
Dan heeft niemand in de gaten dat ik hun niet herken.
Mijn man moet weleens lachen als ik achteraf vraag wie dat nu eigenlijk was..

Klick · Bericht door **Klick** » 20 feb 2019, 12:46

:haha: dat doe ik ook

of als het lang geleden is stel ik de vraag “wat doe je tegenwoordig?” en probeer zo aanknopingspunten te vinden.. heel belangstellend en vriendelijk, meestal krijg je een heel verhaal ;)

Annemoon · Bericht door **Annemoon** » 20 feb 2019, 14:37

Wat een opluchting dat ik niet de enige ben. Dacht al dat ik ook nog eens last van Altzheimer had

Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Borne · Bericht door **Borne** » 20 feb 2019, 19:31

Gezichten herkennen is een drama, zeker als ik iemand tegenkom op een plek waar die persoon niet hoort.....heel gênant

Lilianne · Bericht door **Lilianne** » 23 feb 2019, 08:01

Ik heb er gelukkig weinig last van. Soms een keer met iemand die ik een jaar geleden of zo eenmaal gesproken heb op mijn werk.
Wel een beetje andersom. Dat ik iemand groet maar mij af blijf vragen waar ik die persoon van ken.
Maar daar schijnen veel gezonde personen ook last van te hebben.

Annemoon · Bericht door **Annemoon** » 05 mar 2019, 10:58

[QUOTE=raimonnea;1119406]Als ik moet schrijven, merk ook vaker dat de woorden/zinnen niet kloppen vergeleken met wat ik denk. Denken gaat dan goed maar op papier/online zetten lijkt rotzooi/codetaal, moet tig keren nalezen of ik het wel goed geschreven heb. Persoonlijk vind ik het niet erg maar een ander begrijpt dit weer niet bij het lezen. Een keer met post chatten typt een medewerker of ik normaal Nederlands kan schrijven :haha:, met een nare schrijftoon :(, zo erg was het met mijn schrijfvaardigheid op dat moment.

Grammatica is ook niet meer zoals het was:slapen::gek:.

Lange stukken regels lezen vind ik ook niet prettig, liever kort en krachtig. Get to the point. Of dit allemaal door MS komt :???:.[/QUOTE]

Wat een lastige ziekte is het toch. Wat ik heel vervelend vind is dat je je denken niet kan vervangen door een scootmobiel of bril of zo. Als mensen mij zien denken ze dat ik een gezonde aansteller bent. Kan nog zo,n 2km lopen maar daarna ben ik helemaal stuk, en dat word niet gezien. Zou zo mijn benen willen inleveren als ik maar weer een boek zou kunnen lezen of iemand herkennen. Sociaal vind ik dit echt een heel groot probleem en vind het ook moeilijk om in een zin uit te leggen zonder dat ik zielig word gevonden. Hoe gaan andere MS patienten daarmee om?

Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Klick · Bericht door **Klick** » 05 mar 2019, 11:40

[QUOTE=Annemoon;1119408]Wat een lastige ziekte is het toch. Wat ik heel vervelend vind is dat je je denken niet kan vervangen door een scootmobiel of bril of zo. Als mensen mij zien denken ze dat ik een gezonde aansteller bent. Kan nog zo,n 2km lopen maar daarna ben ik helemaal stuk, en dat word niet gezien. Zou zo mijn benen willen inleveren als ik maar weer een boek zou kunnen lezen of iemand herkennen. Sociaal vind ik dit echt een heel groot probleem en vind het ook moeilijk om in een zin uit te leggen zonder dat ik zielig word gevonden. Hoe gaan andere MS patienten daarmee om?

Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk[/QUOTE]

dit zou ik geschreven kunnen hebben...

ik zou zonder twijfel mijn benen inleveren als ik mijn cognitie terug zou krijgen..