MSweb forum

Hoi hoi,

wie was/is er ook zwanger met MS? De eerste 2 trimesters weinig last gehad. Qua ms voelde ik me toen eigenlijk vrij goed. Al was ik de eerste weken erg moe (maar goed, hoort er bij natuurlijk) en door het stoppen met de medicatie aangezichtspijn. Al is dat helemaal weg getrokken.

Nu in het laatste trimester.

Hoewel vermoeidheid natuurlijk bij de laatste loodjes hoort, vraag ik me af of niet ook de MS een beetje begint te klieren nu. Want deze vermoeidheid herken ik meer daarvan. Ook weer aangezichtspijn en krampen/spasmen in mijn benen (al kan dat ook weer een zwangerschapskwaaltje zijn). Het begon met mijn ogen (last met diepte zien). Denk dat die klachten weer opspelen door de vermoeidheid en dat ik Corona heb gehad, zal ook niet mee werken.

Wie herkent nog meer dat klachten toenemen in 3e trimester?

Dan nog een vraagje;

Ik twijfel tussen borstvoeding of niet. Ergens wil ik het graag. Maar vraag me af of het niet te vermoeiend is en ik daardoor juist een terugval in de hand werk. Ik kan het altijd proberen natuurlijk. Maar of het zo makkelijk is om dan terug te gaan op fles weet ik niet.

Ik hoor graag jullie ervaringen

Niemand ervaring?

Hoi Pris,

Ik ben eind maart bevallen en ik herken het niet. Ik had geen MS-klachten, maar de laatste weken waren wel erg zwaar en vermoeiend.

Vermoeidheid kan natuurlijk ook oude klachten erger maken. Ik had bijvoorbeeld meer last van mijn sleepbeen.

Ik geef wel borstvoeding, als je makkelijk wil kunnen switchen tussen borst en fles moet je af en toe kolven en de melk in een flesje geven. Sowieso handig om de baby aan een flesje te wennen. Kan je partner ook eens een nachtvoeding doen of kun je stoppen zonder dat het een probleem is.

Ik heb geen shubs gehad na de bevalling en op de MRI begin deze maand was geen activiteit te zien. Ik heb dus erg veel mazzel.

Slik je magnesium voor je krampen in je benen?

Succes met de laatste loodjes!

De neuroloog zei trouwens tegen mij dat vrouwen in het laatste trimester het minste risico lopen op shubs. De hormonen beschermen daartegen, maar helaas geeft dat geen garanties natuurlijk.

De 3 maanden na je bevalling loop je de meeste kans op shubs.

Je kunt een medicijn krijgen waarmee je borstvoeding kunt geven: gammaglobuline. Alle vrouwen met ms die in Limburg bevallen krijgen het (ziekenhuis zuyderland heeft het regioprotocol gemaakt).

Ik heb geprobeerd dit medicijn in het westen te krijgen, maar geen enkele neuroloog wil meewerken.

Ik heb ervoor gekozen om toch borstvoeding te geven. Mijn neuroloog wil het liefst dat ik dat max 6 maanden doe en dan weer aan de Tecfidera ga.

Hartstikke bedankt voor de reacties.

Maandag heb ik een telefonisch consult met mijn neuroloog.

Ik denk niet dat het een nieuwe shub is, de klachten zijn ook niet nieuw. Wel denk ik dat inderdaad de vermoeidheid een rol speelt waardoor de klachten weer opspelen.

Denk toch dat ik borstvoeding ga proberen en kolf daarbij, zodat mijn man ook eens een flesje kan geven.

Dankjewel voor jullie ervaringen. Altijd fijn om te lezen.

Mijn jongens zijn alweer wat ouder. Mij staat bij dat ik in de zwangerschap minder klachten had. Wel komt de vermoeidheid die bijna iedere vrouw in de zwangerschap heeft, veel harder binnen.

Magnesium tegen de krampen is een goede tip, of het nu MS of hormonaal.

Ik heb allebei mijn jongens borstvoeding gegeven. Dat vermindert voor je kindje de kans op MS, en is voor de moeder gunstig omdat de hormonen beschermen tegen een terugval.

Ik heb destijds het geluk gehad dat ik na beide bevallingen ongeveer 1,5 jaar gammaglobuline kon krijgen. In overleg met een Amerikaanse arts die gespecialiseerd is in borstvoeding en medicatie ben ik toen weer begonnen met Avonex. Uiteindelijk ben ik overgegaan op Tecfidera. Toen moest ik stoppen met de borstvoeding, maar de jongste was toen al 4,5 jaar.

Als je serieus voor borstvoeding wil gaan, kan ik je echt aanraden om een cursus te volgen.

Sterkte met de laatste loodjes!

Nessa schreef: ↑28 jun 2020, 10:46
Ik heb allebei mijn jongens borstvoeding gegeven. Dat vermindert voor je kindje de kans op MS,

Dit is ook voor mij de reden om borstvoeding te willen geven. Het vermindert niet alleen de kans op MS, maar op zo'n beetje elke ziekte.

Natuurlijk is het vermoeiend om de bron van eten voor zo'n kleintje te zijn, maar als het eenmaal op gang is en je gewend bent (kan wel een paar maanden duren!), vind ik het juist superrelaxed. Ik hoef nooit bij te houden of hij teveel krijgt of de flesjes gesteriliseerd zijn of de voeding te lang staat of ik genoeg bij me heb.

Ik doe veel van de voedingen liggend in bed op mijn zij, heb ik zelf ook een rustmoment.

Cursus is wel handig inderdaad.

Toeter schreef: ↑28 jun 2020, 11:03 Ik doe veel van de voedingen liggend in bed op mijn zij, heb ik zelf ook een rustmoment.

Herkenbaar! Ik ging ook vaak zelf even liggen tijdens de slaapjes.

Toeter schreef: ↑28 jun 2020, 05:59
Je kunt een medicijn krijgen waarmee je borstvoeding kunt geven: gammaglobuline. Alle vrouwen met ms die in Limburg bevallen krijgen het (ziekenhuis zuyderland heeft het regioprotocol gemaakt).

Ik heb geprobeerd dit medicijn in het westen te krijgen, maar geen enkele neuroloog wil meewerken.

Ik heb ervoor gekozen om toch borstvoeding te geven. Mijn neuroloog wil het liefst dat ik dat max 6 maanden doe en dan weer aan de Tecfidera ga.

Ik heb bij de eerste in 2016 Gammaglobuline gehad, op aanraden van Hupperts! Maar ik moest met spoed terug aan de Tysabri toen want ik kreeg alleen maar nieuwe laesies en had zelfs een ks gehad dus niet een zware bevalling hehe bij de tweede doorgegaan met de Tysabri tot het derde trimester, en na de bevalling (vaginaal) zo lang mogelijk doorgegaan met bv en megaveel gekolfd en kon toen 8 weken live voeden en nog 4maanden via fles.

Vermoeidheid is natuurlijk bij zwangerschap extra. Ik had dit bij de eerste totaal niet, bij de tweede wel hoe verder ik tegen het einde aan liep maar ook natuurlijk omdat ik nog een peuter had rondlopen die koos om 2weken voor de bevalling zindelijk te worden!

sterkte de laatste weekjes, geniet er van en neem zoveel mogelijk je rust

Pris schreef: ↑28 jun 2020, 10:26
Denk toch dat ik borstvoeding ga proberen en kolf daarbij, zodat mijn man ook eens een flesje kan geven.

Ik heb met mijn gyn overlegd hoe ik in een korte periode zo goed mogelijk bv kon geven en heb toen met een lactatie mevrouw overlegt hoe en wat en ik ben toen vanaf 37 weken zwangerschap begonnen met kolven, met de hand, geen pomp echt je borst masseren en alles wat eruit kwam met spuitjes opgevangen en ingevroren. 2 weken later was onze kleine er want het kan ook het begin van de bevalling stimuleren hehe en dat had ik gemerkt!