Nieuw klaag, scheld en moppertopic

[D-Cheryl]

Ik zit in hetzelfde schuitje, ik ga aanstaande dinsdag samen met de ergotherapeute uit mijn revalidatietraject (4 jaar geleden) naar een driewieler kijken, en verschillende uitproberen. Ik ben zo onzeker op de fiets: rechttoe rechtaan gaat prima, maar owee bij een tegenligger, of een kruising.

Toen ik haar dit vertelde barstte ik in tranen uit, ik had zelf niet een door dat het al zo hoog zat....
Ben heel blij dat ze me meeneemt en me ook helpen gaat bij de WMO-aanvraag. Ik heb bij haar altijd het idee dat ze me snapt, zo fijn!

[san70]

Bespreek het ook eens met een ergotherapeut. Misschien zijn er zelfs mogelijkheden om via de WMO van je nieuwe gemeente iets te krijgen. Dat is niet mogelijk voor een 'normale' fiets met trapondersteuning, maar soms wel voor fietsen met meer stabiliteit of een driewieler (met of zonder ondersteuning).

Natuurlijk is zo'n stap even slikken, maar weer mobiel zijn geeft je veel terug.

Fysio adviseerde na verhuizing (want daarvoor lukt niet meer), bij nieuw ziekenhuis gelijk door MSVK verwijzing naar revalidatiearts te vragen. Dan kan ik dingen uitproberen zei ze, en via die route dacht ze dat er misschien ook vergoeding mogelijk zou zijn.

Ik heb nog weinig ervaring met WMO en wat er allemaal mogelijk is.. Vorig jaar pas eerste keer mee te maken gehad; huishoudelijke hulp aangevraagd omdat mijn man prostaatkanker had en geopereerd moest worden.

San

[san70]

Ik zit in hetzelfde schuitje, ik ga aanstaande dinsdag samen met de ergotherapeute uit mijn revalidatietraject (4 jaar geleden) naar een driewieler kijken, en verschillende uitproberen. Ik ben zo onzeker op de fiets: rechttoe rechtaan gaat prima, maar owee bij een tegenligger, of een kruising.

Toen ik haar dit vertelde barstte ik in tranen uit, ik had zelf niet een door dat het al zo hoog zat....
Ben heel blij dat ze me meeneemt en me ook helpen gaat bij de WMO-aanvraag. Ik heb bij haar altijd het idee dat ze me snapt, zo fijn!

Het is nogal wat ook hè. Maar het is goed dat je er zelf bij haar over begint. En heel fijn dat je zo'n goed contact met je ergo hebt. Ik heb nu geen ergo meer, ben er jaren geleden een paar keer geweest, en daarna niet meer nodig gehad.
Dat is ook nog wat met zo'n verhuizing, alle (para-)medici opnieuw regelen. Zie ik behoorlijk tegenop.
Ben benieuwd naar jouw ervaringen met de driewieler!

San

[Marina]

Hoi san70 en D-Cheryl,

Ik begrijp dat het best 'even' een domper is als het 'gewone' fietsen niet meer (goed) lukt . Ik zat zo'n jaar geleden in hetzelfde schuitje. Vooral bij stoplichten, kruisingen, (ineens) moeten stoppen en drukte begon ik hem op den duur te knijpen en leek het me op een gegeven moment ook niet meer verantwoord op m'n fijne toerfiets (waar ik een paar jaar met plezier overal naartoe en vaak fietstochten op had gereden).

Ik zat toen al in een revalidatietraject. Door bemiddeling van een klantmanager bij Reade (revalidatiecentrum), waar ik thuis een gesprek mee heb gehad, heb ik toen een driewielfiets met trapondersteuning in bruikleen kunnen krijgen via de WMO (gemeente). En met begeleiding van een ergotherapeute van datzelfde revalidatiecentrum heb ik toen diverse fietsen kunnen uitproberen en met de voor mij meest geschikte fiets ook nog fietslessen gehad (omdat het fietsen op een driewieler best even wennen is).

Ik rijd nu op een "Easy rider" driewieler met trapondersteuning en tot m'n grote tevredenheid kan ik zeggen . In het begin was ik wel wat bang voor reacties, maar toen ik (tot m'n verbazing) steeds meer complimenten begon te krijgen van vreemden over m'n fiets was dat helemaal over. Mensen vonden het een mooie, stoere fiets zo bleek .
En ik was blij omdat ik weer onbezorgd, zonder angst om te vallen en misschien een gevaar in het verkeer te zijn, lange stukken op de fiets kon rijden.

En san, zeker in het heuvelachtige Zuid-Limburg, is het aan te bevelen om trapondersteuning op een driewielfiets te hebben hoor. Sowieso rijdt zo'n best zware fiets zonder trapondersteuning veel zwaarder, ook al zonder heuvels, dus ik zou je dat echt willen aanbevelen. Je kunt hem altijd uitzetten als het voor jou niet nodig blijkt, maar heuvel (of brug) op is het echt veel fijner hoor!

[D-Cheryl]

Die easy rider lijkt me echt geschikt, lijkt een beetje op een ligfiets.

Ik kan verder nog redelijk lopen (hoewel mijn deurposten de laatste weken wel steeds meer in de weg staan - dus das meer onbalans dan mijn benen niet meer kunnen gebruiken), dus die zie ik me ook wel gebruiken inderdaad.

[Marina]

Ik kan verder nog redelijk lopen (hoewel mijn deurposten de laatste weken wel steeds meer in de weg staan

Heel herkenbaar .. Bij mij zit het 'm ook meer in de balans dan in de kracht. Hoewel die kracht ook wat minder lijkt te worden (vooral als ik moe ben), maar daarom vind ik het ook een voordeel van die fiets dat naast dat je er heel stabiel op rijdt er ook een goede trapondersteuning bij zit.

Het lijkt inderdaad wel een beetje op een ligfiets, vooral door de lage zitpositie en instap, enkel lig je niet maar zit je wat achterover. Er is overigens ook een sportievere variant van de easy rider met onderstuur die nog wat meer op een ligfiets lijkt. Heb deze ook uitgeprobeerd en ik vond 'm ook prima rijden alleen voelde het voor mij wat veiliger/stabieler om een stuur voor me te hebben.

[miszzwen]

Last van me benen( 3 dagen ong.)
Vooral vlakbij me enkels een brandend gevoel.

[miszzwen]

Last van me benen( 3 dagen ong.)
Vooral vlakbij me enkels een brandend gevoel.

Het brandend gevoel heeft zich verspreid nu ook net onder me billen!

[D-Cheryl]

Eugh, klinkt als een schub. Nog nooit eerder gehad deze klacht?

Helaas kunnen ze aan gevoelsstoornissen weinig doen.
Rustig blijven, niet stressen, en uitzitten, hopen dat het weer overgaat.... Geduld oefenen kan straks als kwaliteit op je CV.

[miszzwen]

Eugh, klinkt als een schub. Nog nooit eerder gehad deze klacht?

Helaas kunnen ze aan gevoelsstoornissen weinig doen.

Het lijkt op klachten die ik heb gehad in medio
2006(toen wist ik nog niet dat ik ms had)
Alleen toen zat het lager ( toen was het op me enkel en had ik ook last van me voet)

Alleen het rare vond ik toen.
Had er een paar dagen flink last van.
En daarna weken of zelfs jaren helemaal geen last meer van en zo kwam het weer opzetten.