Goed Saskia: ik ga beter de trap op dan een jaar geleden. Ik kan beter bukken (iets van de grond opraken). Ik ben minder stijf. Tanden poetsen gaat makkelijker. Mijn numbness voelt veel beter aan. Douchen gaat makkelijker. Voel me energieker (minder gauw moe). Zicht is beter. Voel me weer gelukkig worden.
Is het nu wat duidelijker ?
Jossi
Vet vrij broodbeleg..
-
Sebastiaan
Het Swank-dieet is zeker interessant, maar er blijven na het lezen van het onderzoek wel een aantal twijfels:
-Het onderzoek was niet dubbelblind
-Waarom gebruikte Swank een eigen schaal ipv de EDDS-schaal?
-In hoeverre speelt het nocebo-effect een rol bij de mensen die het dieet niet volhielden en in hoeverre een placebo-effect bij de mensen die het dieet wel volhielden?
-Wat is de gemiddelde inname aan verzadigd vet van gezonde proefpersonen?
-In hoeverre waren de klachten/overlijden van de mensen die met het dieet stopten gerelateerd aan andere klachten die ivm staan met verzadigd vet (hart- en vaatziekten)
Het zou interessant zijn als het onderzoek herhaald werd in een dubbelblinde opstelling. Hoewel dat met een dieet natuurlijk erg lastig is.
-Het onderzoek was niet dubbelblind
-Waarom gebruikte Swank een eigen schaal ipv de EDDS-schaal?
-In hoeverre speelt het nocebo-effect een rol bij de mensen die het dieet niet volhielden en in hoeverre een placebo-effect bij de mensen die het dieet wel volhielden?
-Wat is de gemiddelde inname aan verzadigd vet van gezonde proefpersonen?
-In hoeverre waren de klachten/overlijden van de mensen die met het dieet stopten gerelateerd aan andere klachten die ivm staan met verzadigd vet (hart- en vaatziekten)
Het zou interessant zijn als het onderzoek herhaald werd in een dubbelblinde opstelling. Hoewel dat met een dieet natuurlijk erg lastig is.
-
Jolande
Precies, en dat is in al die jaren nooit gebeurd.
Swank, jelinek, embry, wahls, allemaal voedings adviseurs, verkopen boeken :cool: en niemand met een degelijk onderzoek, een oplettende lezer plaatst daar grote vraagtekens bij :cool:
Als mensen een opleving ervaren moet het altijd maar door hun voeding komen.
Voel me vandaag prima, zou het door die 2 bio worteltjes komen van gisteren? :moe:
Ms kent van nature vele oplevingen, jammer voor jossie, maar dat zijn de feiten nou eenmaal :cool:
Ow en nee joyceje, ik moet het eerst lezen voor ik weet of iets niks is, slimpie, jij noemde mij dom was het niet? :haha:
Swank, jelinek, embry, wahls, allemaal voedings adviseurs, verkopen boeken :cool: en niemand met een degelijk onderzoek, een oplettende lezer plaatst daar grote vraagtekens bij :cool:
Als mensen een opleving ervaren moet het altijd maar door hun voeding komen.
Voel me vandaag prima, zou het door die 2 bio worteltjes komen van gisteren? :moe:
Ms kent van nature vele oplevingen, jammer voor jossie, maar dat zijn de feiten nou eenmaal :cool:
Ow en nee joyceje, ik moet het eerst lezen voor ik weet of iets niks is, slimpie, jij noemde mij dom was het niet? :haha:
-
jossi
Ja Sebastiaan: natuurlijk zou onderzoek het beste en mooiste wezen. Maar dat vergt erg veel geld; en de farmacie heeft dat geld; maar wil er natuurlijk geen onderzoek naar doen. Het zou eens helpen/werken, dan lopen ze vele biljoenen per jaar mis. Hoewel het ook nog eens een fluitje van een cent is om onderzoeksresultaten onderuit te halen. ELK onderzoek heeft zijn tekortkomingen. Economisch gezien heeft de farmacie uiteraard groot gelijk om hier geen onderzoek naar te doen. Kan je hoog en laag springen, maar zo is het wel.
Maar ik ben bij dat ik nu - na een jaar - echte vooruitgang merk. Bij mij - en erg velen wereldwijd - helpt het. Heb ook veel gelezen en mij is het duidelijk: o.a. professoren komen tot slechts één conclusie: westerse voeding is zeer waarschijnlijk de oorzaak van bijna alle westerse/welvaart-ziektes (o.a. m.s.). Overigens: ik geef slechts mijn ervaringen weer.
Jossi
Maar ik ben bij dat ik nu - na een jaar - echte vooruitgang merk. Bij mij - en erg velen wereldwijd - helpt het. Heb ook veel gelezen en mij is het duidelijk: o.a. professoren komen tot slechts één conclusie: westerse voeding is zeer waarschijnlijk de oorzaak van bijna alle westerse/welvaart-ziektes (o.a. m.s.). Overigens: ik geef slechts mijn ervaringen weer.
Jossi
-
Sebastiaan
@Jossi: De farmacie is natuurlijk niet de enige tak die geld over heeft voor onderzoeken. Een onderzoek naar Swanks dieet zou helemaal niet veel geld hoeven te kosten, maar tot nu toe is er kennelijk weinig enthousiasme om een dergelijk onderzoek te herhalen.
Als je zelf vooruitgang merkt bij het dieet, lijkt me dat prima, zolang het niet in strijd is met algemene voedingsadviezen. Of alle "westerse" ziektes door voeding komen, durf ik niet te zeggen. Lijkt me wat kort door de bocht, zeker als het eerste geval van MS wellicht al in de 14e eeuw voorkwam (Lidwina).
Als je zelf vooruitgang merkt bij het dieet, lijkt me dat prima, zolang het niet in strijd is met algemene voedingsadviezen. Of alle "westerse" ziektes door voeding komen, durf ik niet te zeggen. Lijkt me wat kort door de bocht, zeker als het eerste geval van MS wellicht al in de 14e eeuw voorkwam (Lidwina).
-
jossi
-
Saskia18
@Jossi:
Allereerst . . . fijn dat het beter met je gaat!
Ik voel mij ook op de door jou genoemde punten beter en kan dat lijstje aanvullen met legio andere en blijvende vooruitgang sinds mijn behandeling voor CCSVI. Dit is nu twee jaar geleden en in die tussentijd heb ik niets aan mijn voedingspatroon gewijzigd.
Ik geloof heus dat een gezond eetpatroon bijdraagt aan het welzijn van het lichaam, maar overdrijven is ook een vak. Laat mij maar lekker genieten van een patatje of een kaasfondue op zijn tijd :p
Allereerst . . . fijn dat het beter met je gaat!
Ik voel mij ook op de door jou genoemde punten beter en kan dat lijstje aanvullen met legio andere en blijvende vooruitgang sinds mijn behandeling voor CCSVI. Dit is nu twee jaar geleden en in die tussentijd heb ik niets aan mijn voedingspatroon gewijzigd.
Ik geloof heus dat een gezond eetpatroon bijdraagt aan het welzijn van het lichaam, maar overdrijven is ook een vak. Laat mij maar lekker genieten van een patatje of een kaasfondue op zijn tijd :p
-
Marsei
[QUOTE=jossi;858992]Nee, het eerste geval van (waarschijnlijk) ms kwam rond 1850 voor. Ik geloof, Sebastiaan, dat we steeds iets anders lezen. Er zijn blijkbaar meerdere waarheden.
Jossi[/QUOTE]
[URL="https://docs.google.com/viewer?a=v&q=ca ... c1GAcgqEHg"][U]Lidwina[/U][/URL], pagina 3
Jossi[/QUOTE]
[URL="https://docs.google.com/viewer?a=v&q=ca ... c1GAcgqEHg"][U]Lidwina[/U][/URL], pagina 3
-
Jolande
[QUOTE=Marsei;858995][URL="https://docs.google.com/viewer?a=v&q=ca ... c1GAcgqEHg"][U]Lidwina[/U][/URL], pagina 3[/QUOTE]
Nee marsei, nu onderschat je jossie, er zijn immers meerdere haaks op elkaar staande waarheden :moe:
Eigenwijs geval leeft ook al in een droomwereld :ogen:
Denk niet dat hij/zij te overtuigen is met welk artikel dan ook en daar stoor ik me aan, dat domme gedram zonder enige wetenschappelijke onderbouwing, lijkt wel een sociale werkplaats :cool:
Nee marsei, nu onderschat je jossie, er zijn immers meerdere haaks op elkaar staande waarheden :moe:
Eigenwijs geval leeft ook al in een droomwereld :ogen:
Denk niet dat hij/zij te overtuigen is met welk artikel dan ook en daar stoor ik me aan, dat domme gedram zonder enige wetenschappelijke onderbouwing, lijkt wel een sociale werkplaats :cool:
-
jossi
In wikepedia (engels) staat:
Medical discovery
Detail of drawing from Carswell book depicting MS lesions in the brain stem and spinal cord (1838)
The French neurologist Jean-Martin Charcot (1825–1893) was the first person to recognize multiple sclerosis as a distinct disease in 1868.[67] Summarizing previous reports and adding his own clinical and pathological observations, Charcot called the disease sclerose en plaques. The three signs of MS now known as Charcot's triad 1 are nystagmus, intention tremor, and telegraphic speech (scanning speech), though these are not unique to MS. Charcot also observed cognition changes, describing his patients as having a "marked enfeeblement of the memory" and "conceptions that formed slowly".[3]
Prior to Charcot, Robert Carswell (1793–1857), a British professor of pathology, and Jean Cruveilhier (1791–1873), a French professor of pathologic anatomy, had described and illustrated many of the disease's clinical details, but did not identify it as a separate disease.[67] Specifically, Carswell described the injuries he found as "a remarkable lesion of the spinal cord accompanied with atrophy".[1] Under the microscope, Swiss pathologist Georg Eduard Rindfleisch (1836–1908) noted in 1863 that the inflammation-associated lesions were distributed around blood vessels.[68][69]
After Charcot's description, Eugène Devic (1858–1930), Jozsef Balo (1895–1979), Paul Ferdinand Schilder (1886–1940), and Otto Marburg (1874–1948) described special cases of the disease. During all the 20th century there was an important development on the theories about the cause and pathogenesis of MS while efficacious treatments began to appear in 1990.[1]
Historical cases
There are several historical accounts of people who lived before or shortly after the disease was described by Charcot and probably had MS.
A young woman called Halldora, who lived in Iceland around 1200, suddenly lost her vision and mobility, but after praying to the saints, recovered them seven days after. Saint Lidwina of Schiedam (1380–1433), a Dutch nun, may be one of the first clearly identifiable MS patients. From the age of 16 until her death at 53, she suffered intermittent pain, weakness of the legs, and vision loss—symptoms typical of MS.[70] Both cases have led to the proposal of a 'Viking gene' hypothesis for the dissemination of the disease.[71]
Augustus Frederick d'Este (1794–1848), son of Prince Augustus Frederick, Duke of Sussex and Lady Augusta Murray and the grandson of George III of the United Kingdom, almost certainly suffered from MS. D'Este left a detailed diary describing his 22 years living with the disease. His diary began in 1822 and ended in 1846, although it remained unknown until 1948. His symptoms began at age 28 with a sudden transient visual loss (amaurosis fugax) after the funeral of a friend. During the course of his disease, he developed weakness of the legs, clumsiness of the hands, numbness, dizziness, bladder disturbances, and erectile dysfunction. In 1844, he began to use a wheelchair. Despite his illness, he kept an optimistic view of life.[72][73]
Another early account of MS was kept by the British diarist W. N. P. Barbellion, nom-de-plume of Bruce Frederick Cummings (1889–1919), who maintained a detailed log of his diagnosis and struggle with MS.[73] His diary was published in 1919 as The Journal of a Disappointed Man.[74]
Kortom, zoals ik al zei: er zijn verschillende waarheden. Er zijn weinig 100 % zekerheden.
Jossi
Medical discovery
Detail of drawing from Carswell book depicting MS lesions in the brain stem and spinal cord (1838)
The French neurologist Jean-Martin Charcot (1825–1893) was the first person to recognize multiple sclerosis as a distinct disease in 1868.[67] Summarizing previous reports and adding his own clinical and pathological observations, Charcot called the disease sclerose en plaques. The three signs of MS now known as Charcot's triad 1 are nystagmus, intention tremor, and telegraphic speech (scanning speech), though these are not unique to MS. Charcot also observed cognition changes, describing his patients as having a "marked enfeeblement of the memory" and "conceptions that formed slowly".[3]
Prior to Charcot, Robert Carswell (1793–1857), a British professor of pathology, and Jean Cruveilhier (1791–1873), a French professor of pathologic anatomy, had described and illustrated many of the disease's clinical details, but did not identify it as a separate disease.[67] Specifically, Carswell described the injuries he found as "a remarkable lesion of the spinal cord accompanied with atrophy".[1] Under the microscope, Swiss pathologist Georg Eduard Rindfleisch (1836–1908) noted in 1863 that the inflammation-associated lesions were distributed around blood vessels.[68][69]
After Charcot's description, Eugène Devic (1858–1930), Jozsef Balo (1895–1979), Paul Ferdinand Schilder (1886–1940), and Otto Marburg (1874–1948) described special cases of the disease. During all the 20th century there was an important development on the theories about the cause and pathogenesis of MS while efficacious treatments began to appear in 1990.[1]
Historical cases
There are several historical accounts of people who lived before or shortly after the disease was described by Charcot and probably had MS.
A young woman called Halldora, who lived in Iceland around 1200, suddenly lost her vision and mobility, but after praying to the saints, recovered them seven days after. Saint Lidwina of Schiedam (1380–1433), a Dutch nun, may be one of the first clearly identifiable MS patients. From the age of 16 until her death at 53, she suffered intermittent pain, weakness of the legs, and vision loss—symptoms typical of MS.[70] Both cases have led to the proposal of a 'Viking gene' hypothesis for the dissemination of the disease.[71]
Augustus Frederick d'Este (1794–1848), son of Prince Augustus Frederick, Duke of Sussex and Lady Augusta Murray and the grandson of George III of the United Kingdom, almost certainly suffered from MS. D'Este left a detailed diary describing his 22 years living with the disease. His diary began in 1822 and ended in 1846, although it remained unknown until 1948. His symptoms began at age 28 with a sudden transient visual loss (amaurosis fugax) after the funeral of a friend. During the course of his disease, he developed weakness of the legs, clumsiness of the hands, numbness, dizziness, bladder disturbances, and erectile dysfunction. In 1844, he began to use a wheelchair. Despite his illness, he kept an optimistic view of life.[72][73]
Another early account of MS was kept by the British diarist W. N. P. Barbellion, nom-de-plume of Bruce Frederick Cummings (1889–1919), who maintained a detailed log of his diagnosis and struggle with MS.[73] His diary was published in 1919 as The Journal of a Disappointed Man.[74]
Kortom, zoals ik al zei: er zijn verschillende waarheden. Er zijn weinig 100 % zekerheden.
Jossi