Einde relatie door gebrek aan communicatie
[QUOTE=Kobus;999771]Samen therapie volgen is een idee / maar ivm die PTSS zit ze misschien toch al in 't therapie circuit ?[/QUOTE]
Jazeker, dat wel inderdaad. Maar dat richt zich puur op haar PTSS, en niet op hoe we samen met dergelijke zaken om moeten gaan (ten minste, voor zover ik het van haar begrepen heb). Daarnaast is dat weliswaar voor haar natuurlijk een heel goede stap, maar misschien dat ik ook wel wat hulp nodig heb om te weten hoe ik ermee om moet gaan.
Jazeker, dat wel inderdaad. Maar dat richt zich puur op haar PTSS, en niet op hoe we samen met dergelijke zaken om moeten gaan (ten minste, voor zover ik het van haar begrepen heb). Daarnaast is dat weliswaar voor haar natuurlijk een heel goede stap, maar misschien dat ik ook wel wat hulp nodig heb om te weten hoe ik ermee om moet gaan.
[QUOTE=Kobus;999773]Je kan haar vragen , of ze het zou zien zitten om samen zo iets te volgen.[/QUOTE]
Toevallig dat ik haar dat vandaag dan ook in een berichtje gevraagd heb of ze voor zoiets open zou staan. Voor alsnog geen antwoord gehad, maar ik neem aan dat ze hier toch ook eerst even over wil nadenken.
Er is immers best wel wat gebeurd de laatste tijd en het is niet redelijk van me om te verwachten dat ze dan staat te springen hierom, maar het feit dat ze niet direct met nee antwoord geeft wel hoop over dat ze er ten minste over wil denken.
Lijkt me dan ook gepast om haar even de tijd voor te geven.
Toevallig dat ik haar dat vandaag dan ook in een berichtje gevraagd heb of ze voor zoiets open zou staan. Voor alsnog geen antwoord gehad, maar ik neem aan dat ze hier toch ook eerst even over wil nadenken.
Er is immers best wel wat gebeurd de laatste tijd en het is niet redelijk van me om te verwachten dat ze dan staat te springen hierom, maar het feit dat ze niet direct met nee antwoord geeft wel hoop over dat ze er ten minste over wil denken.
Lijkt me dan ook gepast om haar even de tijd voor te geven.
Wel praten.
Wel praten.
Het is juist wel belangrijk om er over te praten. Over alles. Over jouw problemen als over die van haar. Alleen zo kunnen jullie het samen oplossen anders niet. Jullie hebben al lang genoeg verstoppertje gespeeld. En dan zul je zien dat jullie er wel uitkomen samen.
Het is juist wel belangrijk om er over te praten. Over alles. Over jouw problemen als over die van haar. Alleen zo kunnen jullie het samen oplossen anders niet. Jullie hebben al lang genoeg verstoppertje gespeeld. En dan zul je zien dat jullie er wel uitkomen samen.
[QUOTE=vlindie;999803]Lieve Kroegtijger
Geef haar zoveel tijd als nodig is lieve kroegtijger..........ze komt wel als de tijd daar rijp voor is........
Liefs vlindie[/QUOTE]
Dat zal ik inderdaad ook doen, maar wachten is toch wel erg moeilijk voor me hoor ;) Toch weet ik ook wel dat het zal moeten, dus geduldig zijn...
[QUOTE=MiSsty;999833]Het is juist wel belangrijk om er over te praten. Over alles. Over jouw problemen als over die van haar. Alleen zo kunnen jullie het samen oplossen anders niet. Jullie hebben al lang genoeg verstoppertje gespeeld. En dan zul je zien dat jullie er wel uitkomen samen.[/QUOTE]
Ik hoop heel erg dat je gelijk hebt, maar ik denk wel dat we een beetje hulp erbij nodig hebben om niet weer dezelfde fouten te maken. Ondertussen weet ik prima hoe het niet moet... nu nog hoe het wel moet, en het begint ergens op te lijken
Geef haar zoveel tijd als nodig is lieve kroegtijger..........ze komt wel als de tijd daar rijp voor is........
Liefs vlindie[/QUOTE]
Dat zal ik inderdaad ook doen, maar wachten is toch wel erg moeilijk voor me hoor ;) Toch weet ik ook wel dat het zal moeten, dus geduldig zijn...
[QUOTE=MiSsty;999833]Het is juist wel belangrijk om er over te praten. Over alles. Over jouw problemen als over die van haar. Alleen zo kunnen jullie het samen oplossen anders niet. Jullie hebben al lang genoeg verstoppertje gespeeld. En dan zul je zien dat jullie er wel uitkomen samen.[/QUOTE]
Ik hoop heel erg dat je gelijk hebt, maar ik denk wel dat we een beetje hulp erbij nodig hebben om niet weer dezelfde fouten te maken. Ondertussen weet ik prima hoe het niet moet... nu nog hoe het wel moet, en het begint ergens op te lijken
Zojuist een antwoord van haar gehad... Ze staat er totaal niet voor open, want we hebben geen relatie meer, en dat komt er wat haar betreft niet meer van... (dat heb ik eerder gehoord; toen hebbenw e elkaar een half jaar niet gezien of gesproken, en weer een half jaar later zijn we gaan samen wonen,dus hoeveel waarde ik daaraan moet hechten is ook maar de vraag).
Daarna nog even haar gebeld, waarna ze compleet hysterisch tegen me tekeer ging dat ik haar belde om te vragen of ze me dan wel even kan uitleggen waarom ze dat dan niet wil. Het antwoord kwam niet veel verder dan "dat wil ik niet, omdat ik het niet wil"... en daar moest ik het mee doen.
Voor mij is dat vrij onbegrijpelijk. Als je namelijk iets niet wilt, dan heb je een reden waarom je iets dan niet wilt. Dat kon ze me niet vertellen, want het was nu eenmaal zo was het antwoord. Tsja, daar kan ik natuurlijk totaal niets mee. Volgens mij is ze alleen maar op de vlucht voor haar eigen gevoelens en emoties.
Ondertussen gebeurt er ook in de praktische zin he-le-maal niets. Het huis puilt nog uit van haar spullen, die ze keer op keer zegt op te halen, maar voor alsnog is er amper wat gebeurt daarin. Ik heb haar eind vorige maand een lange brief geschreven die ze (in ieder geval een week geleden) nog niet eens gelezen heeft, ze komt afspraken met mij slecht of helemaal niet na, maar is ondertussen continue met vriendinnen op stap en heeft voor alle andere zaken die er niet aan gerelateerd zijn alle tijd...
Typisch gedrag van iemand die het allemaal probeert te ontvluchten als je het mij vraagt. Struisvogel-politiek, maar ook dat zal natuurlijk een keer op moeten houden. We zijn ondertussen tocho ook al met al zo'n 1,5 maand verder. Ik kan dat ook niet eeuwig blijven accepteren, en die grens begint ze nu toch wel heel erg op te zoeken. De sfeer wordt er in ieder geval niet beter van op deze manier. Morgen zou ze nog even langs komen, want ze wil wel aan een vriendschappelijke relatie werken... Dan zal er heel wat moeten veranderen, want dat gaat op deze manier ook niet natuurlijk.
Daarna nog even haar gebeld, waarna ze compleet hysterisch tegen me tekeer ging dat ik haar belde om te vragen of ze me dan wel even kan uitleggen waarom ze dat dan niet wil. Het antwoord kwam niet veel verder dan "dat wil ik niet, omdat ik het niet wil"... en daar moest ik het mee doen.
Voor mij is dat vrij onbegrijpelijk. Als je namelijk iets niet wilt, dan heb je een reden waarom je iets dan niet wilt. Dat kon ze me niet vertellen, want het was nu eenmaal zo was het antwoord. Tsja, daar kan ik natuurlijk totaal niets mee. Volgens mij is ze alleen maar op de vlucht voor haar eigen gevoelens en emoties.
Ondertussen gebeurt er ook in de praktische zin he-le-maal niets. Het huis puilt nog uit van haar spullen, die ze keer op keer zegt op te halen, maar voor alsnog is er amper wat gebeurt daarin. Ik heb haar eind vorige maand een lange brief geschreven die ze (in ieder geval een week geleden) nog niet eens gelezen heeft, ze komt afspraken met mij slecht of helemaal niet na, maar is ondertussen continue met vriendinnen op stap en heeft voor alle andere zaken die er niet aan gerelateerd zijn alle tijd...
Typisch gedrag van iemand die het allemaal probeert te ontvluchten als je het mij vraagt. Struisvogel-politiek, maar ook dat zal natuurlijk een keer op moeten houden. We zijn ondertussen tocho ook al met al zo'n 1,5 maand verder. Ik kan dat ook niet eeuwig blijven accepteren, en die grens begint ze nu toch wel heel erg op te zoeken. De sfeer wordt er in ieder geval niet beter van op deze manier. Morgen zou ze nog even langs komen, want ze wil wel aan een vriendschappelijke relatie werken... Dan zal er heel wat moeten veranderen, want dat gaat op deze manier ook niet natuurlijk.