Hoi Weegschaal,
Bah, Bah, Bah, wat een lastige werkgever heb je, (ik kan het niet helemaal goed inschatten), maar wat ik lees doet het me sterk denken aan mijn eigen verhaal.
Hoeft natuurlijk niet, want er zijn op dit Forum ook hele andere verhalen.
Volgens mij "moet" een werkgever geen rekening met je MS te houden, maar het is wel prettig dat hij/zij dit wel doet.
Verder denk ik dat het handig/verstandig is om zelf aan te geven wat je wel /niet kunt/ wil . Hoe moeilijk dit ook is.
Ik denk dat je hulp moet zoeken van derden om de situatie verder te bespreken. Ik denk dan aan MEE en/of een sociaal consulent.
succes met alles Wilmy
MS en werk
-
mammoet
probeer inderdaad om duidelijk aan te geven waar je beperkingen zitten en wanneer het mis gaat.
Ik heb laatst een gesprek gehad met iemand die een collega heeft die ms heeft, die dus aan de andere kant van de tafel zit dan wij en zij begrijpt er gewoon weinig van...
Ze wilde er graag rekening mee houden, maar dat is moeilijk als je geen beeld krijgt van wat nu precies hetgeen is, dat maakt dat je niet functioneert zoals zij willen dat je functioneert...
Ik vond het een goed gesprek, ik herken ook wel dat ik dat zelf ook niet altijd duidelijk was naar mijn baas toe. Gedeeltelijk omdat ik het zelf pas achteraf in de gaten had, omdat ik dan zag wat ik voor stoms had zitten doen, maar gedeeltelijk omdat ik het gewoon goed wil doen en er niet iedere keer mee geconfronteerd wil worden dat het niet gaat zoals ik wil dat het gaat en zoals ik vind dat het zou moeten gaan...
Het is confronterend...
Ik hoop dat ik haar ook verder heb kunnen helpen, en daarmee ook weer een werkende met ms...
Ik heb laatst een gesprek gehad met iemand die een collega heeft die ms heeft, die dus aan de andere kant van de tafel zit dan wij en zij begrijpt er gewoon weinig van...
Ze wilde er graag rekening mee houden, maar dat is moeilijk als je geen beeld krijgt van wat nu precies hetgeen is, dat maakt dat je niet functioneert zoals zij willen dat je functioneert...
Ik vond het een goed gesprek, ik herken ook wel dat ik dat zelf ook niet altijd duidelijk was naar mijn baas toe. Gedeeltelijk omdat ik het zelf pas achteraf in de gaten had, omdat ik dan zag wat ik voor stoms had zitten doen, maar gedeeltelijk omdat ik het gewoon goed wil doen en er niet iedere keer mee geconfronteerd wil worden dat het niet gaat zoals ik wil dat het gaat en zoals ik vind dat het zou moeten gaan...
Het is confronterend...
Ik hoop dat ik haar ook verder heb kunnen helpen, en daarmee ook weer een werkende met ms...
-
Jeff
Ik denk dat het wel verstandig is om je verhaal bij de ARBO dienst neer te leggen.
Ik zelf heb ook van die gesprekken gehad op me werk en heb die toen
met mijn telefoon opgenomen.
Dit om het thuis nog eens rustig te luisteren en op papier te zetten.
Zo kan je natuurlijk je eigen dossier maken en alles weerleggen.
En een functionerings gesprek moeten ze altijd vooraf aangeven.
suc6 met alles
Ik zelf heb ook van die gesprekken gehad op me werk en heb die toen
met mijn telefoon opgenomen.
Dit om het thuis nog eens rustig te luisteren en op papier te zetten.
Zo kan je natuurlijk je eigen dossier maken en alles weerleggen.
En een functionerings gesprek moeten ze altijd vooraf aangeven.
suc6 met alles
-
Sara
Hi Weegschaal,
het idee om een dossier aan te leggen is in ieder geval een goeie!
Je zou om te beginnen een email naar je baas EN personeelszaken kunnen sturen, waarin je schrijft dat het betreffende gesprek niet als functioneringsgesprek kan worden gezien omdat het niet als zodanig aangekondigd was. Doe de mail met een vraag om ontvangstbevestiging bijvoorbeeld, en bewaar oorspronkelijke mail en de ontvangstbevestiging.
Ook andere 'afspraken' zou ik per mail bevestigen. Ik heb dat in 'spannende' werksituaties in ieder geval wel gedaan: 'Bij deze het verslag van ons gesprek...... Aanvullingen zijn welkom'. Zoiets. Alleen bij gesprekken met personeelszaken, omdat ik die niet vertrouwde. Mijn baas deed niet altijd wat mij goed uitkwam, maar hij was eerlijk, duidelijk en begrijpelijk :).
Zelf verder bijhouden wat er gebeurt, en inderdaad hulp zoeken als je denkt dat dat nodig is. De rol van die de arbodienst of arbo-arts wil spelen kan nogal varieren, dus of het een goed idee is om die in te schakelen, dat hangt er vanaf.
Sommige bedrijven hebben een vertrouwenspersoon waar je met dit soort dingen terecht kan. Bij de vakbonden (je bent toch wel lid?!) kun je ook terecht voor deskundige hulp.
Als je echt te veel op je bordje krijgt in de drukke tijden zou je daar in ieder geval heel concreet je grens kunnen trekken.
Ik wil je achterdocht niet aanwakkeren, misschien valt 't allemaal wel mee, tenslotte. Maar een beetje op je hoede zijn kan zeker geen kwaad.
Sterkte, en werkze!
het idee om een dossier aan te leggen is in ieder geval een goeie!
Je zou om te beginnen een email naar je baas EN personeelszaken kunnen sturen, waarin je schrijft dat het betreffende gesprek niet als functioneringsgesprek kan worden gezien omdat het niet als zodanig aangekondigd was. Doe de mail met een vraag om ontvangstbevestiging bijvoorbeeld, en bewaar oorspronkelijke mail en de ontvangstbevestiging.
Ook andere 'afspraken' zou ik per mail bevestigen. Ik heb dat in 'spannende' werksituaties in ieder geval wel gedaan: 'Bij deze het verslag van ons gesprek...... Aanvullingen zijn welkom'. Zoiets. Alleen bij gesprekken met personeelszaken, omdat ik die niet vertrouwde. Mijn baas deed niet altijd wat mij goed uitkwam, maar hij was eerlijk, duidelijk en begrijpelijk :).
Zelf verder bijhouden wat er gebeurt, en inderdaad hulp zoeken als je denkt dat dat nodig is. De rol van die de arbodienst of arbo-arts wil spelen kan nogal varieren, dus of het een goed idee is om die in te schakelen, dat hangt er vanaf.
Sommige bedrijven hebben een vertrouwenspersoon waar je met dit soort dingen terecht kan. Bij de vakbonden (je bent toch wel lid?!) kun je ook terecht voor deskundige hulp.
Als je echt te veel op je bordje krijgt in de drukke tijden zou je daar in ieder geval heel concreet je grens kunnen trekken.
Ik wil je achterdocht niet aanwakkeren, misschien valt 't allemaal wel mee, tenslotte. Maar een beetje op je hoede zijn kan zeker geen kwaad.
Sterkte, en werkze!
-
weegschaal
Allemaal bedankt voor jullie reaktie, zitten bruikbare tips bij.
Het vervelende in mijn situatie is dat ik mijn werkkamer deel met een collega en laat zij nu van p en o. zijn.
Ik heb vrijdag de brief ontvangen maar ben wel van plan om morgen een gesprek met haar aan te gaan en dan maar verder zien...
Ik ben niet lid van een bond wel van de cg raad en heb al wel een mail gestuurd misschien ook nog maar even naar stichting Mee gaan.
groetjes
weegschaal
Het vervelende in mijn situatie is dat ik mijn werkkamer deel met een collega en laat zij nu van p en o. zijn.
Ik heb vrijdag de brief ontvangen maar ben wel van plan om morgen een gesprek met haar aan te gaan en dan maar verder zien...
Ik ben niet lid van een bond wel van de cg raad en heb al wel een mail gestuurd misschien ook nog maar even naar stichting Mee gaan.
groetjes
weegschaal
-
josfromglos
MS and work, hoe is het nu?
MS and work, hoe is het nu?
Ik ben nu voor zover ik begrijp, of hier aandacht aan wil besteden, officieel arbeidsongeschikt voor de Britse wetgeving. Hoera!?, ik had mij de beëindiging van mijn arbeidscarrière (hoe 'aangepast' dan ook in de laatste jaren) zo anders voorgesteld.
Ik kwam zojuist, tijdens het 'doorbladeren', dit topic weer tegen en dacht dat het 'informatief' zou zijn om 'elkaar' (Billy, Peter56, mammoet, leeuwtje-nl, Liselotje, Annemarie D, Tientje, Mobile, Sylvia1, marat, Jeff, Heidi73, atzada, weegschaal, wilmy en Sara natuurlijk..) op de hoogte te houden van de laatste ontwikkelingen.
Overigens, ik krijg naar ik begrijp in enkele jaren een test om te zien of ik nog steeds recht heb op de uitkering (geloof mij, is geen 'vetpot', ik prefereer om P/T te werken!.... alleen, er blijkt sowieso al niet veel belangstelling voor een oudere MS-ige buitenlander met een gehandikapt kind...).
Dus, hoe is het nu met jullie allen (en andere geïnteresseerden), wellicht zijn er potentiële ondernemers onder jullie die, geboren uit noodzaak en motivatie, plannen zien in een eigen (internationale...uiteraard) 'disabled work force'?..... In dat geval, laat het mij dan even weten!
Ik ben nu voor zover ik begrijp, of hier aandacht aan wil besteden, officieel arbeidsongeschikt voor de Britse wetgeving. Hoera!?, ik had mij de beëindiging van mijn arbeidscarrière (hoe 'aangepast' dan ook in de laatste jaren) zo anders voorgesteld.
Ik kwam zojuist, tijdens het 'doorbladeren', dit topic weer tegen en dacht dat het 'informatief' zou zijn om 'elkaar' (Billy, Peter56, mammoet, leeuwtje-nl, Liselotje, Annemarie D, Tientje, Mobile, Sylvia1, marat, Jeff, Heidi73, atzada, weegschaal, wilmy en Sara natuurlijk..) op de hoogte te houden van de laatste ontwikkelingen.
Overigens, ik krijg naar ik begrijp in enkele jaren een test om te zien of ik nog steeds recht heb op de uitkering (geloof mij, is geen 'vetpot', ik prefereer om P/T te werken!.... alleen, er blijkt sowieso al niet veel belangstelling voor een oudere MS-ige buitenlander met een gehandikapt kind...).
Dus, hoe is het nu met jullie allen (en andere geïnteresseerden), wellicht zijn er potentiële ondernemers onder jullie die, geboren uit noodzaak en motivatie, plannen zien in een eigen (internationale...uiteraard) 'disabled work force'?..... In dat geval, laat het mij dan even weten!
-
leeuwtje-nl
-
mammoet
Hoi Josfromgloss..
Ik zit ook door te lezen wat we allemaal geschreven hebben. Mijn situatie op dit moment is dat ik nog steeds thuis ben.
Een week geleden kreeg ik mijn jaaropgaaf (heb nog tot juli gewerkt) met een briefje erbij, dat de opvolger van mijn opvolger ontslag heeft gekregen omdat "ze niet bracht wat we mochten verwachten'...
Dus; mijn functie is al door twee anderen ingevuld, gezond, en ze konden het geen van tweeen??
Dit roept bij mij weer veel onrust op, het liefst zou ik er nog een keer langs gaan en er een gesprek over hebben.
Tegelijkertijd; als er niks verandert, sta ik nog steeds achter mijn beslissing. Maar mijn eerste reactie is nog steeds; eigenlijk wil ik gewoon wel werken, maar niet ten koste van mijn gezondheid...
Ik zit ook door te lezen wat we allemaal geschreven hebben. Mijn situatie op dit moment is dat ik nog steeds thuis ben.
Een week geleden kreeg ik mijn jaaropgaaf (heb nog tot juli gewerkt) met een briefje erbij, dat de opvolger van mijn opvolger ontslag heeft gekregen omdat "ze niet bracht wat we mochten verwachten'...
Dus; mijn functie is al door twee anderen ingevuld, gezond, en ze konden het geen van tweeen??
Dit roept bij mij weer veel onrust op, het liefst zou ik er nog een keer langs gaan en er een gesprek over hebben.
Tegelijkertijd; als er niks verandert, sta ik nog steeds achter mijn beslissing. Maar mijn eerste reactie is nog steeds; eigenlijk wil ik gewoon wel werken, maar niet ten koste van mijn gezondheid...
-
Fratema
Regulier werk is voor mij al 18 jaar niet meer van toepassing
Regulier werk is voor mij al 18 jaar niet meer van toepassing
Ik ben voortdurend binnen dezelfde organisatie werkzaam onder de vlag van gesubsidieerde arbeid. Banenpool. WiW, nu WSW. Vast contract en werkplek voor onbepaalde tijd :klap:
In de loop der jaren afgezakt van 32 naar 23 naar 16 upw, daarnaast een bescheiden WAO-tje. Ik word er niet rijk van maar zou het voor geen goud willen missen!
Ik ben voortdurend binnen dezelfde organisatie werkzaam onder de vlag van gesubsidieerde arbeid. Banenpool. WiW, nu WSW. Vast contract en werkplek voor onbepaalde tijd :klap:
In de loop der jaren afgezakt van 32 naar 23 naar 16 upw, daarnaast een bescheiden WAO-tje. Ik word er niet rijk van maar zou het voor geen goud willen missen!
-
M&MS
Ik was deels zelfstandig en had een parttime baan (vast contract). Ik was minder ziek dan anderen.
Toen ik op enig moment een aanval kreeg in de vakantieperiode was het voor mijn werkgever genoeg.
Hij haalde alle trucjes uit om mij te kunnen ontslaan. Maar helaas voor hem doorzag ik alle trucjes. Op dat moment was ik 100% ziek en besloot 50% arbeidstherapeuisch te gaan werken, zodat ik alles beter in de gaten kon houden.
Zo dom van hem. Had mij dan gewoon aangesproken. Dan hadden we iets kunnen regelen. Voor mij was het maar een bijbaantje.
Nu zijn we na 2 jaar geëindigd als 2 verliezers. Ik omdat ik 50% goedgekeurd wilde worden en hem wilde straffen voor zijn trucjes. Maar ik werd 100% afgekeurd.
En hij, omdat ik nagnoeg geheel was gestopt met produktie maken (ik was te druk met hem doorzien), maar dat hij mij niet vervroegd de wIA inkreeg.
Door een fout van hem was ik niet verzekerd tegen ziekte. Hij moest alles dus uit eigen zak betalen. Maar daar kwam hij pas later achter.
Toen ik op enig moment een aanval kreeg in de vakantieperiode was het voor mijn werkgever genoeg.
Hij haalde alle trucjes uit om mij te kunnen ontslaan. Maar helaas voor hem doorzag ik alle trucjes. Op dat moment was ik 100% ziek en besloot 50% arbeidstherapeuisch te gaan werken, zodat ik alles beter in de gaten kon houden.
Zo dom van hem. Had mij dan gewoon aangesproken. Dan hadden we iets kunnen regelen. Voor mij was het maar een bijbaantje.
Nu zijn we na 2 jaar geëindigd als 2 verliezers. Ik omdat ik 50% goedgekeurd wilde worden en hem wilde straffen voor zijn trucjes. Maar ik werd 100% afgekeurd.
En hij, omdat ik nagnoeg geheel was gestopt met produktie maken (ik was te druk met hem doorzien), maar dat hij mij niet vervroegd de wIA inkreeg.
Door een fout van hem was ik niet verzekerd tegen ziekte. Hij moest alles dus uit eigen zak betalen. Maar daar kwam hij pas later achter.