MSweb forum

[QUOTE=Nette;1111021][B][COLOR=DarkOrange]Vandaag mijn jongste jarig, ga ik weer eens kijken op haar afgeschermde FB.....[/COLOR][/B]
[B][COLOR=DarkOrange]
[/COLOR][/B]
[B][COLOR=DarkOrange]Heeft ze inmiddels een 2e kind......net als de eerste niets van gehoord....[/COLOR][/B]
[B][COLOR=DarkOrange]
[/COLOR][/B]
[B][COLOR=DarkOrange]:stil::stil::stil:
[/COLOR][/B][/QUOTE]

Wat moeilijk, Nette
Veel sterkte!

heel veel sterkte gewenst nette

het is allemaal niet bepaald makkelijk voor je Netteke…:(

dikke knuffel
:knuffel:

[QUOTE=Suzan;1111059]Hoi Nette,

Lijkt me erg pijnlijk... Soms zijn dingen nou eenmaal zoals ze zijn en moet je het maar nemen zoals het komt.
:aai:[/QUOTE]


[B][COLOR=DarkOrange]helaas ja, heb geen keus....[/COLOR][/B]
[B][COLOR=DarkOrange][/COLOR][/B]

[COLOR=#FF0000]update:
Na lange tijd maar weer eens een update.
Vrijdag kreeg ik bericht van mijn jongste dochter:nerveus:, mijn moeder lag in het zieken huis en ze ging hard achteruit.
Had van mijn dochter al 15 jaar niets gehoord en met mijn moeder al 20 jaar geen contact.

Ze deed het om later niet het verwijt te krijgen "had ik het maar geweten....".

Heb direct gezegd dat ik me niet geroepen voelde om er heen te gaan, ik heb 20 jaar geleden al afscheid genomen en niet de behoefte omdat weer te herstellen.
Ondertussen zocht ze ook naar haar 2 tantes(mijn zussen) en heb haar de info gegeven die ik had.

Ze had alle begrip voor de keuzes die mijn moeder gemaakt heeft in het verleden(achterlaten van 2kinderen, enz) ongeacht wat dit voor mij betekende, de trauma's die ik opgelopen heb, enz...
Geen enkele reactie over hoe het voor mij was en hoe dit van invloed was geweest op mijn leven.


We hebben zaterdag, zondag en maandag over van alles gehad of er niets aan de hand was en toen BATS......maakte ze een opmerking die me keihard raakte en ik geheel van mijn padje raakte.

Ze was er klaar mee wat er 20 jaar geleden gebeurt was(uit huis gehaald door Jeugdzorg terwijl ik om hulp gevraagd had/rechtspraak, enz) en had er geen moeite meer mee.
Die trap kwam hard aan.....ik heb er nog dagelijks last van dat mijn gezin de vernieling in geholpen is.
En vervolgens ging ze naar bed, morgen een lange dag.....

Ik was zó aangeslagen dat ik er niet meer op kon reageren.....en ik was zó blij dat ze contact opgenomen had.....:huilen:

Dat mijn gezin naar de kl*** was en dat ik álles verloren heb waar ik destijds voor geleefd had......geen woord.......[/COLOR]

:knuffel::knuffel::knuffel:

Wat moeilijk voor jou Nette; veel sterkte!

ja, het contact is er weer maar het haalt weer het nodige naar boven.....dingen die je liever zou vergeten, maar het zit er nu eenmaal en het komt er nu uit:huilen:

dat zal ongetwijfeld zwaar zijn ja :(
maar ik hoop vooral dat dit voorzichtige contact je ook een hoop fijns mag geven! xxxxx

Lieve Nette,
Wat zit je in een moeilijke situatie. Je bent blij dat er iets van communicatie is, maar het gevolg daarvan is dus ook dat er pijnlijke kwesties opgerakeld worden... Dit moet zwaar zijn. :(

Ik ben blij voor je dat er weer een vorm van gesprek met je dochter is, Maar leg je er ook bij neer dat het verleden voorbij is. Je kunt wat gebeurd is niet meer "overdoen".
Je dochter geeft aan dat het inmiddels "ok" voor haar is, laat het dan ook als een gegeven zijn, en ga je niet [I]nogmaals [/I]schuldig voelen en uitleg geven voor de dingen die destijds misgegaan zijn. :aai:

Trek die wonden niet meer open, want je kunt er toch niets meer aan doen nu.
Laat het rusten en wees blij met het kleine beetje contact wat je nu hebt. Misschien is een nieuwe voorzichtige start/band nu wel weer mogelijk en kun je behoedzaam kennismaken met je kleinkinderen?