Die wijven zijn nu ook al bezig in ´regulier´! :boos:
Kennelijk hebben ze geen leven. :moe: :aai:
Klaag-, scheld- en moppertopic (versie 'anders bekeken')
-
Jolande
-
Sylvia1
[QUOTE=ducaatje;832515]Het verschil tussen constructieve en destructieve kritiek
Constructieve kritiek is altijd gegrond en beargumenteerde mening, met als doel de ander te helpen. Dit wordt ook wel positieve of opbouwende kritiek genoemd.
Destructieve kritiek is vaak ongegrond en slecht beargumenteerd en kan zelfs als DOEL hebben een negatieve sfeer te creëren.
Laten we met elkaar afspreken alleen nog maar constructieve kritiek te accepteren.
Daar heeft ieder wat aan en geeft een prettiger gevoel als elkaar doelbewust afbranden.[/QUOTE]
[QUOTE=neuron;834141]I like :goed:
.[/QUOTE]
[QUOTE=Cæsar;834166][IMG]http://www.joop.nl/uploads/pics/like.jpg[/IMG]:p[/QUOTE]
:goed: I like :goed:
Constructieve kritiek is altijd gegrond en beargumenteerde mening, met als doel de ander te helpen. Dit wordt ook wel positieve of opbouwende kritiek genoemd.
Destructieve kritiek is vaak ongegrond en slecht beargumenteerd en kan zelfs als DOEL hebben een negatieve sfeer te creëren.
Laten we met elkaar afspreken alleen nog maar constructieve kritiek te accepteren.
Daar heeft ieder wat aan en geeft een prettiger gevoel als elkaar doelbewust afbranden.[/QUOTE]
[QUOTE=neuron;834141]I like :goed:
.[/QUOTE]
[QUOTE=Cæsar;834166][IMG]http://www.joop.nl/uploads/pics/like.jpg[/IMG]:p[/QUOTE]
:goed: I like :goed:
-
Jolande
[QUOTE=Polly;834628]Pardon? Ik ben me er niet van bewust dat ik al tijden bezig ben om heel veel mensen te beledigen. Dat je mij niet sympathiek vindt omdat ik dingen zeg die je niet wilt horen is iets anders.
Ik reageerde (inderdaad kort door de bocht) met 'get a life' omdat dat het beste omschrijft wat ik bedoel: doe iets met je leven, maak er wat van. Blijf niet hangen in zelfbeklag. Je hebt vorig jaar een zware schub gehad, waar je gelukkig van bent hersteld. Nu nog afkicken van alle aandacht die je kreeg. Ook met MS gaat het leven door!
Kort door de bocht, omdat het me stoort dat jij van iedere scheet een drama maakt. Je blijft maar doorgaan. Er komen hier mensen die zich geen raad weten van de pijn, en jij zit een beetje in je wallen te knijpen en maakt je zorgen. Doe dan wat Knillis zegt, ga dan naar de huisarts. Heb je daar echt bevestiging voor nodig?
Het stoort me ook dat je jezelf al maanden tegenspreekt. Je kunt weer 10 kilometer lopen, voetballen, op hakken lopen en ook je MS-moeheid is sinds je kilo's vitamine D slikt helemaal over. Je meldt het allemaal op dit forum. Toch kan je niet meer werken, want je bent 'energetisch beperkt'. Maar je hebt wel genoeg energie om de hele dag op dit forum rond te hangen, het internet af te struinen en honderden PubMed-linkjes te plaatsen. Dat kan ik niet rijmen.
In dit topic: eens in de maand diarree, elke dag diarree, nooit diarree. Je berichtgeving wisselt nogal. Naar voor je. Dat meen ik, al heeft het met MS in jouw geval niets te maken. Je hebt van iedereen adviezen en aaien over je bolletje gehad, maar er is geen touw meer aan vast te knopen. Je jammert om een moderator? Lees post 132 van Merel nog maar eens over. Of lees je eigen topic(s) eens door. Verhelderend!
Als je daarmee klaar bent: ga naar je psycholoog, verwerk dat je MS hebt, verwerk ook dat je met MS niet automatisch doorlopend aandacht krijgt en GET A LIFE.[/QUOTE]
On topic en omdat de waarheid zeker hier wel eens gezegd mag worden :cool:
Ik reageerde (inderdaad kort door de bocht) met 'get a life' omdat dat het beste omschrijft wat ik bedoel: doe iets met je leven, maak er wat van. Blijf niet hangen in zelfbeklag. Je hebt vorig jaar een zware schub gehad, waar je gelukkig van bent hersteld. Nu nog afkicken van alle aandacht die je kreeg. Ook met MS gaat het leven door!
Kort door de bocht, omdat het me stoort dat jij van iedere scheet een drama maakt. Je blijft maar doorgaan. Er komen hier mensen die zich geen raad weten van de pijn, en jij zit een beetje in je wallen te knijpen en maakt je zorgen. Doe dan wat Knillis zegt, ga dan naar de huisarts. Heb je daar echt bevestiging voor nodig?
Het stoort me ook dat je jezelf al maanden tegenspreekt. Je kunt weer 10 kilometer lopen, voetballen, op hakken lopen en ook je MS-moeheid is sinds je kilo's vitamine D slikt helemaal over. Je meldt het allemaal op dit forum. Toch kan je niet meer werken, want je bent 'energetisch beperkt'. Maar je hebt wel genoeg energie om de hele dag op dit forum rond te hangen, het internet af te struinen en honderden PubMed-linkjes te plaatsen. Dat kan ik niet rijmen.
In dit topic: eens in de maand diarree, elke dag diarree, nooit diarree. Je berichtgeving wisselt nogal. Naar voor je. Dat meen ik, al heeft het met MS in jouw geval niets te maken. Je hebt van iedereen adviezen en aaien over je bolletje gehad, maar er is geen touw meer aan vast te knopen. Je jammert om een moderator? Lees post 132 van Merel nog maar eens over. Of lees je eigen topic(s) eens door. Verhelderend!
Als je daarmee klaar bent: ga naar je psycholoog, verwerk dat je MS hebt, verwerk ook dat je met MS niet automatisch doorlopend aandacht krijgt en GET A LIFE.[/QUOTE]
On topic en omdat de waarheid zeker hier wel eens gezegd mag worden :cool:
-
Sylvia1
[QUOTE=Sylvia1;834649]In jullie beleving mekker ik. Voor mij is het frustraties van me afschrijven, maar ook delen waar ik blij mee ben.
Jolande en Marsei, mijn glucosegehalte is laatst gemeten en daar is niets mis mee. Het gaat mij om de manier waarop er weer gereageerd wordt.
Polly, ik ben bijna 1.85 m. lang, maar ja, ik ben te zwaar. Ik ben sinds ik ziek ben geworden, ruim 10 kg aangekomen doordat ik niet genoeg kon bewegen. 500 meter lopen was het maximale voor mij. Voordat ik ziek werd, woog ik 78 kg; prima voor mijn lengte.
Inmiddels heb ik met heel hard werken voor elkaar gekregen dat mijn conditie en mijn spierkracht weer normaal zijn, maar de kilo's ben ik helaas nog niet kwijt (ik zit nu op 87 kg). De nadruk wil ik alleen leggen op wat ik allemaal weer kan door mijn verbeterde conditie en spierkracht en niet op de kilo's die er maar niet af willen.
De afgelopen twee jaar was ik onverklaarbaar moe. Ik kon vaak niet meer dan met mijn laptop op schoot korte stukken tekst lezen: het forum, PubMed. Inmiddels kan ik weer veel meer, maar ik ben niet gezond.
Ik ben nog steeds beperkt in mijn energie. Ik moet iedere middag zeker een uur rusten en na iedere activiteit moet ik rusten. Dat beperkt natuurlijk mijn leven met als ergste van alles dat ik niet meer kan werken. De tranen lopen weer over mijn wangen terwijl ik dit schrijf.
Toch wil ik ook hier de nadruk leggen op het positieve en niet op het verdriet dat ik heb om alles wat ik niet meer kan, om het sociale isolement waar ik in verkeer.
Over mijn darmproblemen ben ik kennelijk niet altijd duidelijk geweest. Toen ik dit topic opende, vertelde ik over diarree die ik niet op kon houden. Dat is namelijk mijn grootste probleem, maar ik heb dagelijks last van dunnere ontlasting.
Het wisselt een beetje. De ene periode heb ik er meer last van dan de andere. De ene periode moet ik heel vaak op een dag terwijl ik de andere periode maar een keer per dag hoef. Als mijn verhaal wat dat betreft wisselt, komt dat dus doordat het beeld wisselt.
Ik ben echt heel verbaasd over jullie reactie. Ik wist niet dat er een minimale EDSS-score is om op dit forum te mogen schrijven. Of dat je pijn moet hebben om hier te mogen schrijven.
Inleveren doet altijd pijn. Of je nou inlevert van een marathon naar nog maar enkele kilometers kunnen lopen of van 500 meter naar 100 meter kunnen lopen.
Bedenk ook dat er mensen zijn die geneigd zijn de nadruk te leggen op wat ze nog wel kunnen. Dat wil niet zeggen dat die mensen minder ziek zijn dan jij.[/QUOTE]
.
Jolande en Marsei, mijn glucosegehalte is laatst gemeten en daar is niets mis mee. Het gaat mij om de manier waarop er weer gereageerd wordt.
Polly, ik ben bijna 1.85 m. lang, maar ja, ik ben te zwaar. Ik ben sinds ik ziek ben geworden, ruim 10 kg aangekomen doordat ik niet genoeg kon bewegen. 500 meter lopen was het maximale voor mij. Voordat ik ziek werd, woog ik 78 kg; prima voor mijn lengte.
Inmiddels heb ik met heel hard werken voor elkaar gekregen dat mijn conditie en mijn spierkracht weer normaal zijn, maar de kilo's ben ik helaas nog niet kwijt (ik zit nu op 87 kg). De nadruk wil ik alleen leggen op wat ik allemaal weer kan door mijn verbeterde conditie en spierkracht en niet op de kilo's die er maar niet af willen.
De afgelopen twee jaar was ik onverklaarbaar moe. Ik kon vaak niet meer dan met mijn laptop op schoot korte stukken tekst lezen: het forum, PubMed. Inmiddels kan ik weer veel meer, maar ik ben niet gezond.
Ik ben nog steeds beperkt in mijn energie. Ik moet iedere middag zeker een uur rusten en na iedere activiteit moet ik rusten. Dat beperkt natuurlijk mijn leven met als ergste van alles dat ik niet meer kan werken. De tranen lopen weer over mijn wangen terwijl ik dit schrijf.
Toch wil ik ook hier de nadruk leggen op het positieve en niet op het verdriet dat ik heb om alles wat ik niet meer kan, om het sociale isolement waar ik in verkeer.
Over mijn darmproblemen ben ik kennelijk niet altijd duidelijk geweest. Toen ik dit topic opende, vertelde ik over diarree die ik niet op kon houden. Dat is namelijk mijn grootste probleem, maar ik heb dagelijks last van dunnere ontlasting.
Het wisselt een beetje. De ene periode heb ik er meer last van dan de andere. De ene periode moet ik heel vaak op een dag terwijl ik de andere periode maar een keer per dag hoef. Als mijn verhaal wat dat betreft wisselt, komt dat dus doordat het beeld wisselt.
Ik ben echt heel verbaasd over jullie reactie. Ik wist niet dat er een minimale EDSS-score is om op dit forum te mogen schrijven. Of dat je pijn moet hebben om hier te mogen schrijven.
Inleveren doet altijd pijn. Of je nou inlevert van een marathon naar nog maar enkele kilometers kunnen lopen of van 500 meter naar 100 meter kunnen lopen.
Bedenk ook dat er mensen zijn die geneigd zijn de nadruk te leggen op wat ze nog wel kunnen. Dat wil niet zeggen dat die mensen minder ziek zijn dan jij.[/QUOTE]
.