hoe doen jullie dit,als single met MS?

Sara · Bericht door **Sara** » 29 jan 2012, 20:10

Hi Leeuwtje,

tuurlijk is het heel fijn dat ik iemand heb die me kan ondersteunen als dingen mij niet lukken. Ik wil dat helemaal niet bagatelliseren.

Da's trouwens niet zo heel erg ziektegebonden in ons geval. Ik ben in een aantal dingen ook gewoon notoir slecht, en die dingen vangt m'n lief gewoon op. Ik noem stofzuigen en afwassen. Daar staat tegenover dat ik voor mij en m'n (gezonde) lief de sociale contacten voor een groot deel regel, en de vakanties, en eten koken, en nog wel wat.

Ik begreep uit je bericht dat je veronderstelt dat een lief het door heeft als je over je grenzen aan het gaan bent, of er even doorheen zit, en dan vervolgens ingrijpt. Dat is bij ons niet het geval. Ik moet nog steeds bij tijd en wijle errug duidelijk zijn, ondanks alle goede bedoelingen aan beide kanten :)

En mijn lief heeft ook een eigen dagritme, dat niet altijd even goed bij mijn energie past, maar waar ik me toch ook graag een beetje aan wil aanpassen.

Kortom, tuurlijk ben ik erg blij met m'n lief, maar 't aanpassen blijft gewoon van beide kanten komen, ook met MS.

leeuwtje-nl · Bericht door **leeuwtje-nl** » 29 jan 2012, 20:14

Sara, dank voor je verdere uitleg. Het kwam een beetje kort door de bocht over... ;) Aanpassingen moeten altijd van beide kanten komen, daar heb je helemaal gelijk in.

Zit er gewoon een beetje doorheen om altijd alles maar alleen te moeten doen... Maar ook dat trekt wel weer weg, alles heeft positieve en negatieve kanten! :)

lean · Bericht door **lean** » 29 jan 2012, 20:27

ik heb het geluk dat mijn vriend overdag gewoon thuis is omdat wij een eigen zaak hebben ,om drie uur moet hij de zaak in ,ik kan me voorstellen als je partner overdag werkt dat het een stuk moeilijker is dan ben je toch veel op jezelf aan gewezen en lijkt me toch wel moeilijk,ik kan me jou gevoel helemaal voorstellen leeuwtje is niet makkelijk allemaal
liefs lean

Blom · Bericht door **Blom** » 29 jan 2012, 20:27

Bedacht net dat ik ook even zou reageren, maar soms heb ik dan geen zin in een lang verhaal maken.

Ik snap trouwens dat je soms het alles alleen moeten doen zat bent.
Dat heb ik ook wel eens maar dan juist zit ik te bedenken wat ik van de kids (3) en mijn man kan vragen, of dat ik wel even alleen zou willen zijn.

Mijn man zal trouwens bijna nooit aankomen zetten met een bakje thee , lekker spontaan.
Mijn bouwvakker heeft echt veel aansturing en bevestiging nodig. Hij zal me dan ook niet terugfluiten, maar weet ook wel dat ik mijn eigen gang ga :o .

Wel maakte hij een tijdje terug de opmerking dat iets misschien toch wel veel en druk voor me was. Dus er is hoop :) .

Ook hier dat het aanpassen van beide kanten moet komen. Dat moet je echt leren en dat heeft de een eerder door dan de ander.

Toch denk ik dat de tijd het je ook echt wel gaat leren, je grenzen een beetje te bepalen. Dat grenzen bepalen zal voor iedereen ook moeilijk blijven omdat veel factoren overal in meespelen.

lean · Bericht door **lean** » 29 jan 2012, 20:31

die grenzen altijd blijft toch moeilijk:???:

eendje · Bericht door **eendje** » 29 jan 2012, 20:31

[QUOTE=leeuwtje-nl;828167]
Hiermee bedoel ik niet dat ik thuis teveel zelf doe, maar als single heb ik niemand die me af en toe terug fluit, die mij halverwege een bezigheid op de bank zet met een kop thee. Ik ga zelf altijd maar door totdat iets af is, of totdat ik echt moe ben.
[/QUOTE]

Ik ben al 17 jaar niet single, maar nog nooit teruggefloten als ik te veel deed en met een kopje thee op de bank gezet. ;)
Verder begrijp ik wat je bedoelt hoor. Als jij het niet doet, gebeurt het gewoon niet en dan ga je snel te lang door.
Toch moet je misschien geen al te 'romantisch' beeld hebben van het samenleven, als het op huishoudelijke taken aan komt. Voor heel veel dingen geldt nog steeds dat het niet gebeurt als ik het niet doe. ;)
Nou vindt ik dat gedeeltelijk ook wel heel goed te begrijpen : ik ben thuis en manlief werkt full-time.

Ik hoop dat je over niet al te lange tijd, wel die steun gaat krijgen die je zo mist. Ik kan me voorstellen dat het zwaar is in je uppie.

leeuwtje-nl · Bericht door **leeuwtje-nl** » 29 jan 2012, 20:46

Herkenning is altijd fijn, single of niet. Ik moet gewoon af en toe even kunnen klagen over het single-zijn. Het is jarenlang een bewuste keuze geweest, maar nu ik steeds meer behoefte aan een partner heb, zit die MS me in de weg! :boos: Het versterkt de behoefte, en maakt het vinden moeilijker... :(

Maar ik begrijp dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is als je wel samen bent. Daar houd ik me dan nog maar even aan vast! :haha:

lean · Bericht door **lean** » 29 jan 2012, 20:48

een dikke knuffel voor jullie:knuffel:

Giechel · Bericht door **Giechel** » 30 jan 2012, 03:41

andere kant: ik ben juist blij dat ik single ben en niet voor nog een persoon hoef te zorgen, verhalen aanhoren, wassen en strijken o nee dat doe ik niet :)
aan verwachtingen hoef te voldoen enz.

zo zie je maar, elk mens is anders

Sharon · Bericht door **Sharon** » 30 jan 2012, 06:23

[QUOTE=Giechel;828337]andere kant: ik ben juist blij dat ik single ben en niet voor nog een persoon hoef te zorgen, verhalen aanhoren, wassen en strijken o nee dat doe ik niet :)
aan verwachtingen hoef te voldoen enz.

zo zie je maar, elk mens is anders[/QUOTE]

Alsof je mijn verhaal beschrijft :)
Hier ook iemand die blij is dat ze single is, dat ik mijn kleine beetje energie niet in iemand anders hoeft te steken.

Dat is overigens ook 1 van de redenen waarom ik mijn vorige relatie beeindigde.