Ja angst is heel vervelend. Huisarts wist het ook niet echt. Maar leek noet ms-achtig, daar het heel erg verspringt. Ik ga denk ik ook vragen voor een doorverwijzing en mri.
Ik merk wel dat de tintelingen en stijve gevoel in mijn handen elke keer als ik wakker wordt volledig weg zijn, en gedurende de dag weer op komen zetten.
Ms
-
Suzan
[QUOTE=Rens14;1109086]Ik ga denk ik ook vragen voor een doorverwijzing en mri.
[/QUOTE]
Even heel bot maar wel eerlijk en met de beste intentie: Ehm... Met doorvragen bedoel ik niet dat je net zo lang door moet drammen tot je het antwoord krijgt wat je wil. :cool:
Want je gaat nu op de stoel van je arts zitten. Je huisarts vond het blijkbaar niet nodig om je door te verwijzen of een MRI aan te vragen, wie ben jij dan om dat wel te doen?
Artsen hebben een jarenlange zware studie achter de rug. Jij googlet op vage klachten.
En natuurlijk is een arts niet feilloos, zeker niet, maar ik weet wel waar ik mijn geld op zet.
Natuurlijk, je hebt vreemde klachten, dat is niet te ontkennen. Maar wellicht is een goed, rustig gesprek met je huisarts waarin je je serieus genomen voelt, al afdoende voor jou om het gewoon te laten gaan en die tinteltjes te nemen zoals ze zijn.
Als er echt iets serieus achter zit, komt dat vanzelf wel boven water.
Je kunt ondertussen ook gewoon verder gaan met je leven, denk ik dan. ;)
[/QUOTE]
Even heel bot maar wel eerlijk en met de beste intentie: Ehm... Met doorvragen bedoel ik niet dat je net zo lang door moet drammen tot je het antwoord krijgt wat je wil. :cool:
Want je gaat nu op de stoel van je arts zitten. Je huisarts vond het blijkbaar niet nodig om je door te verwijzen of een MRI aan te vragen, wie ben jij dan om dat wel te doen?
Artsen hebben een jarenlange zware studie achter de rug. Jij googlet op vage klachten.
En natuurlijk is een arts niet feilloos, zeker niet, maar ik weet wel waar ik mijn geld op zet.
Natuurlijk, je hebt vreemde klachten, dat is niet te ontkennen. Maar wellicht is een goed, rustig gesprek met je huisarts waarin je je serieus genomen voelt, al afdoende voor jou om het gewoon te laten gaan en die tinteltjes te nemen zoals ze zijn.
Als er echt iets serieus achter zit, komt dat vanzelf wel boven water.
Je kunt ondertussen ook gewoon verder gaan met je leven, denk ik dan. ;)
-
Lumle
Waarom zo veel angst voor juist MS
Waarom zo veel angst voor juist MS
Omdat relativeren en rationaliseren vaak helpt tegen angst volgende vraag:
Waardoor komt het volgens jullie, dat toch zo veel mensen in dergelijke fora hun angst voor ms bespreken?
Hoezo zijn veel mensen voor specifiek deze ziekte hardnekkig en langdurig bang?
Ik ben het niet tegen gekomen op ALS forum, ook niet bij lotgenoten kanker patiënten fora, toen ik daar ff ging kijken.
Maar het maakt niet uit in welk land je kijkt, ieder ms forum heeft veel bijdragen in zo'n rubriek.
Waardoor zal dat komen?
Zijn er meer ziekten, die zo veel angst veroorzaken bij vaak relatief lichte klachten?
Of heb ik misschien een verkeerde indruk en de angst is niet specifiek voor MS?
Kunnen antwoorden op deze vragen misschien helpen, de angst te boven te komen?
Groetjes
Lumle
Omdat relativeren en rationaliseren vaak helpt tegen angst volgende vraag:
Waardoor komt het volgens jullie, dat toch zo veel mensen in dergelijke fora hun angst voor ms bespreken?
Hoezo zijn veel mensen voor specifiek deze ziekte hardnekkig en langdurig bang?
Ik ben het niet tegen gekomen op ALS forum, ook niet bij lotgenoten kanker patiënten fora, toen ik daar ff ging kijken.
Maar het maakt niet uit in welk land je kijkt, ieder ms forum heeft veel bijdragen in zo'n rubriek.
Waardoor zal dat komen?
Zijn er meer ziekten, die zo veel angst veroorzaken bij vaak relatief lichte klachten?
Of heb ik misschien een verkeerde indruk en de angst is niet specifiek voor MS?
Kunnen antwoorden op deze vragen misschien helpen, de angst te boven te komen?
Groetjes
Lumle
-
Suzan
-
Rens14
Suzan,
Wellicht heb je gelijk. Ik ben echter enigzins hypochondrisch.
Ik merk ook dat de tintelingen er alleen zijn als ik er op let. Wanneer ik bezig ben heb ik er geen last van. En als ik ze voel is het ook maar zeer beperkt, niet zoals het voelt als je arm slaapt bijvoorbeeld.
Wellicht moet ik het maar laten rusten..
Wellicht heb je gelijk. Ik ben echter enigzins hypochondrisch.
Ik merk ook dat de tintelingen er alleen zijn als ik er op let. Wanneer ik bezig ben heb ik er geen last van. En als ik ze voel is het ook maar zeer beperkt, niet zoals het voelt als je arm slaapt bijvoorbeeld.
Wellicht moet ik het maar laten rusten..
-
Dannifan
[QUOTE=Rens14;1109114]Suzan,
Wellicht heb je gelijk. Ik ben echter enigzins hypochondrisch.
Ik merk ook dat de tintelingen er alleen zijn als ik er op let. Wanneer ik bezig ben heb ik er geen last van. En als ik ze voel is het ook maar zeer beperkt, niet zoals het voelt als je arm slaapt bijvoorbeeld.
Wellicht moet ik het maar laten rusten..[/QUOTE]
Je moet niet gelijk aan een ziekte denken als je wat voelt! Iedereen heeft wel eens wat aan een pijntje o.i.d. hier en daar. Als je bij alles wat je voelt aan iets ernstigs gaat denken krijg je een heel klein leventje.
Ik kom regelmatig in het ziekenhuis en als ik daar weg ga vind ik dat mijn MS nog wel meevalt, ik zie daar mensen die er veel slechter aan toe zijn dan ik namelijk. Alles is relatief.
Geef je probleem de tijd en wie weet komt er na een tijdje wel duidelijkheid, is het misschien niets bijzonders geweest of vind de arts wel een probleem en kan daar wat aan doen.
[B]Maak het jezelf niet moeilijk door gelijk aan ziektes te gaan denken als je wat onbekends voelt.[/B]
Wellicht heb je gelijk. Ik ben echter enigzins hypochondrisch.
Ik merk ook dat de tintelingen er alleen zijn als ik er op let. Wanneer ik bezig ben heb ik er geen last van. En als ik ze voel is het ook maar zeer beperkt, niet zoals het voelt als je arm slaapt bijvoorbeeld.
Wellicht moet ik het maar laten rusten..[/QUOTE]
Je moet niet gelijk aan een ziekte denken als je wat voelt! Iedereen heeft wel eens wat aan een pijntje o.i.d. hier en daar. Als je bij alles wat je voelt aan iets ernstigs gaat denken krijg je een heel klein leventje.
Ik kom regelmatig in het ziekenhuis en als ik daar weg ga vind ik dat mijn MS nog wel meevalt, ik zie daar mensen die er veel slechter aan toe zijn dan ik namelijk. Alles is relatief.
Geef je probleem de tijd en wie weet komt er na een tijdje wel duidelijkheid, is het misschien niets bijzonders geweest of vind de arts wel een probleem en kan daar wat aan doen.
[B]Maak het jezelf niet moeilijk door gelijk aan ziektes te gaan denken als je wat onbekends voelt.[/B]
-
Rens14
-
Suzan
Hoi Rens,
Je noemt jezelf enigszins hypochondrisch.
Hoe ga je daar mee om, en je familie/vrienden?
Want die kennen je meestal beter dan jezelf, dus die zullen dit ook wel regelmatig tegen je gezegd hebben.
Want je denkt/dacht nu dat het ms was. Waarschijnlijk voel je over een tijdje weer iets anders en ga je weer googlen en kom je weer een andere ziekte of aandoening tegen waar je dan van overtuigd bent dat je die hebt...
Ik hoop echt dat je mensen in je omgeving hebt die je fantasie een beetje kunnen temperen en je zo nu en dan weer even nuchter tot de orde kunnen roepen als je doordraaft in je angst.
Want van de ene vrees naar de andere vrees leven is niet goed. Voor niemand.
Het leven is te mooi en te kort om te verspillen aan onnodige angsten en zorgen.
Als je wérkelijk ergens bang voor moet zijn, is het pas tijd om je daar in verdiepen. En dat is pas als het zo ver is. Niet nu.
Verpest je leven niet met ongegronde angst.
Je bent nog jong, Je staat pas aan het begin van je leven. En dat leven heeft je nog zo veel moois te bieden. Grijp dat aan, voor je het weet ben je een oude lul en kijk je op je leven vol angst en zorgen terug om te moeten concluderen dat het nergens voor nodig was gebleken. :cool:
Je noemt jezelf enigszins hypochondrisch.
Hoe ga je daar mee om, en je familie/vrienden?
Want die kennen je meestal beter dan jezelf, dus die zullen dit ook wel regelmatig tegen je gezegd hebben.
Want je denkt/dacht nu dat het ms was. Waarschijnlijk voel je over een tijdje weer iets anders en ga je weer googlen en kom je weer een andere ziekte of aandoening tegen waar je dan van overtuigd bent dat je die hebt...
Ik hoop echt dat je mensen in je omgeving hebt die je fantasie een beetje kunnen temperen en je zo nu en dan weer even nuchter tot de orde kunnen roepen als je doordraaft in je angst.
Want van de ene vrees naar de andere vrees leven is niet goed. Voor niemand.
Het leven is te mooi en te kort om te verspillen aan onnodige angsten en zorgen.
Als je wérkelijk ergens bang voor moet zijn, is het pas tijd om je daar in verdiepen. En dat is pas als het zo ver is. Niet nu.
Verpest je leven niet met ongegronde angst.
Je bent nog jong, Je staat pas aan het begin van je leven. En dat leven heeft je nog zo veel moois te bieden. Grijp dat aan, voor je het weet ben je een oude lul en kijk je op je leven vol angst en zorgen terug om te moeten concluderen dat het nergens voor nodig was gebleken. :cool:
-
Rens14