MSweb forum

Wat ik bedoel lanah: is dat je die segway niet eerst een half uur achter je aan gaat slepen.

Stel je gaat naar het bos en je hebt de segway in de auto, dan is het niet waarschijnlijk dat je eerst het halve bos door wandelt en vervolgens terug gaat om de segway te halen. Je gaat meteen op de segway zitten.

En het is juist belangrijk om datgene wat je nog hebt, in jitske haar geval een half uur wandeltijd, te behouden en regelmatig te oefenen.

Dus idealiter heb je een hulpmiddel dat zowel stimuleert om te behouden wat je nog aan spierkracht hebt en daarnaast je actieradius vergroot.

@ jitske: ik denk dat het met de loopfiets wel meevalt met de balans. Je kunt gewoon met 2 benen op de grond staan en dan rustig om en om een stap zetten. Misschien dat je hem ergens kunt uitproberen.

Nog een idee wat je makkelijk uit kunt proberen: een rollator. Die kan het eerste half uur je stok vervangen en daarna kun je erop zitten en geduwd worden.

Het duwt veel lichter dan een rolstoel, maar zit natuurlijk wel minder comfortabel. Ik deed dat regelmatig met mijn omatje. Hup voeten in het tassenmandje en rollen maar :D gelukkig was oma geestelijk nog wel jong en overal voor in :D

Haar rollator was zo'n blauwe die nu voor een tientje bij de kringloop liggen. Zo 1: [url]https://www.marktplaats.nl/a/diversen/z ... ousPage=lr[/url]

Een vriendin van me had een oogziekte,m waardoor ze langzaam blind werd. Met een stok lopen was zeker in het begin geen optie; dan ben je ineens een blinde. Na twee jaar heeft ze er ergens in het buitenland (zonder bekenden in de buurt) toch aan toegegeven, en is een stok gaan gebruiken. Dat gaf haar meteen een stuk vrijheid terug, die ze al twee jaar aan het kwijtraken was. Ze baalde dat ze hem niet twee jaar daarvoor was gaan gebruiken.

Marc de Hond beschrijft in zijn boek Kracht het proces van zijn revalidatie door zijn dwarslaesie. Twee jaar lang knokken om te lopen, tot hij er achter komt dat een rolstoel toch de oplossing is.

Een kennisje kon door een ziekte steeds minder goed lopen. Hij ging nog zelden met vrienden op stap en bleef vooral thuis op de bank. Het duurde een jaar of twee voor hij accepteerde dat hij echt een rolstoel nodig had. Hij kon weer op pad, zijn vriendenkring was wel wat uitgedund.

Toen ik in 2015 met vrienden naar een festival zou gaan, bedacht ik me een week vooraf dat ik niet eens vanaf de parkeerplaats naar de ingang kon lopen. Afbellen en thuisblijven was een serieuze optie. Toen bedacht ik me de voorgaande verhalen; kennelijk kost het 2 jaar om te accepteren dat je een hulpmiddel nodig hebt. Die twee jaar heb ik mezelf bespaard; na een "F#k dit!" en een telefoontje naar een winkel heb ik een tweedehands rolstoel gekocht. Ik heb een geweldig festival gehad. Later heb ik bij de gemeente een betere aangevraagd, waarmee ik ook met de bus naar de stad/kroeg kon. Het was misschien wel mijn beste besluit ooit.

Bespaar jezelf die twee jaar moeilijk doen, regel die rolstoel en ga lekker genieten.

(En als je je er al zorgen over maakt; anderen hebben meer begrip voor iemand in een rolstoel, dan voor iemand die erg moeilijk loopt)

Als je oude topics op dit forum met dezelfde vraag zou opzoeken, dan zou je heel vaak een antwoord lezeninde trant van: op het moment dat je jezelf afvraagt of een bepaald hulpmiddel nodig is, ben je er doorgaans wel aan toe.

Je zorgverzekering vergoed 10 uur ergotherapie per jaar, vraag je huisarts een verwijzing en ga eens met zo iemand om de tafel zitten. Hij/zij kan je eventueel ookhelpen met een aanvraag bij de WMO.

Als je een rolstoel wilt lenen bij de thuiszorgwinkel, moet je even informeren hoe dat tegenwoordig precies werkt. Het kan zijn dat je voor bruikleen een krabbel van een big geregistreerd iemand nodig hebt. Die regels zijn nogal aan verandering onderhevig.:cool:

kijk ook eens op [url]www.scouters.nl[/url]
Ik heb slechte ervaringen met ergo's als je niet precies weet wat je wilt.
Met de diagnose MS werd ik gelijk in een duwrolstoel en scootmobiel gezet. Later kwam ik erachter dat dit voor mij geen oplossing is waar ik me goed bij voel.
Ik zou me nu veel beter oriënteren en uitproberen.
De duwrolstoel van de thuiszorgwinkel en duw rolstoel Vd gemeente vind ik meer een oplossing voor hoogbejaarden.
( wil niemand beledigen maar ik heb gemerkt dat het enorm moeilijk is om het terug te draaien)

Genoeg om over na te denken en te onderzoeken komende tijd. Inmiddels wel wat telefoontjes gepleegd, eerste afspraak met revalidatie arts gepland. Verzekering qua ergo zit volgens goed. Gelukkig was mijn ergotherapeut tot nu erg vriendelijk. Hopelijk heeft zij wel verstand van rolstoelen, loopfiets en helpt ze me kijken wat bij mij past. Bedankt allemaal!

Beter MEE verlegen dan OM verlegen toch?

[QUOTE=Jitske93;1114294]Inmiddels wel wat telefoontjes gepleegd, eerste afspraak met revalidatie arts gepland.[/QUOTE]
Bij je revalidatiearts kan je de vraag ook goed neerleggen; je zou een ergotherapeut en revalidatietechnicus van het revalidatiecentrum kunnen vragen om te bepalen wat je nodig hebt. Zij hebben waarschijnlijk meer ervaring met rolstoelen dan een 'algemeen ergotherapeut'.

Volgens mij kun je geen beroep doen op de ergotherapeut van een revalidatiecentrum als je niet in dagbehandeling bent.

Je revalidatiearts kan een verwijzing naar een ergotherapeut verzorgen.

[QUOTE=Knillis;1114341]Volgens mij kun je geen beroep doen op de ergotherapeut van een revalidatiecentrum als je niet in dagbehandeling bent.

Je revalidatiearts kan een verwijzing naar een ergotherapeut verzorgen.[/QUOTE]
Dat is bij mij wel in de uitloop van een (verder waardeloos verlopen) poliklinisch traject gedaan.

Dat verduidelijkt je berichtje Jrs77. Zolang je poliklinisch behandeld wordt in een revalidatiecentrum lopen die zaken via de ergotherapie intern.

Als de behandeling daar beëindigd is worden controle’s en verwijzingen geregeld via de revalidatiearts in het ziekenhuis en de ergotherapeut in de “periferie”.