MSweb forum

@Qanuk00 ik heb je een pb gestuurd

Wat een fijne reacties allemaal!

De jongste heeft nog niet gereageerd op MS KidsWeb, verwacht ik eerlijk gezegd ook niet omdat hij bezig is met zijn eindexamen en toekomst. Hij gooit zijn schooltas ook nog doodleuk op de grond voor het aanrecht waar ik sta te koken en zet mijn trippelstoel weg van de eettafel, midden in de keuken, omdat "dat ding" hem in de weg staat.
En telkens weer moet ik de balans opmaken ... ga ik er wat van zeggen (dus ga ik een hele verhitte discussie aan met een megapuberbrein), of laat ik t gewoon los. Meestal dat laatste, want hij weet het best goed, maar daagt me uit. Dus dan bestook ik hem maar met linkjes als MS KidsWeb etc....

En wat betreft de linkjes, al is het maar dat ze erop geattendeerd zijn dat er meer mogelijkheden zijn als er vragen komen. Dus altijd goed, ook voor later.

Ja, een puber is natuurlijk een apart geval Sowieso willen ze zich op de leeftijd afzetten tegen alles en iedereen, of een ouder nou ziek is of niet. Uitdagen en op een reactie wachten is er één van. Probeer daar zo goed mogelijk je eigen weg in te zoeken.

Zelf heb ik regelmatig de lepeltjes theorie gebruikt. Letterlijk ook met lepels op tafel. Inmiddels vragen mensen mij weleens wat en zeggen ze er soms al bij ‘heb je tijd, zin en lepeltjes genoeg’. Terwijl ik dat een jaar of 12 terug uitgelegd heb. Ik denk dat het toentertijd indruk gemaakt heeft

Weten dat de website en de linkjes bestaan kan ik vele gevallen al genoeg zijn. Mocht één van jouw jongens vragen hebben of toch nieuwsgierig worden kunnen ze de weg vinden.

P.S. Ik zie opeens zo’n puberreactie voor me ‘jaaaa, mam……we weten dat MSkidsweb bestaat

@Qanuk00, er zijn al veel goede reacties gekomen, op wat je schreef over je kinderen en partner en het omgaan met zorg voor jou en waar ik me persoonlijk bij aansluit.

Ik wil daar nog aan toevoegen dat ik het heel goed van je vind dat je hier een bericht over hebt geplaatst. Complimenten voor je openheid daarover!
Voor een deel herken ik wat je schrijft wat betreft m'n partner (ik heb zelf geen kinderen) en ik denk dat er meer mensen zijn die dat herkennen. Op het forum is daar nog niet zoveel over te lezen.

Er zijn wel redelijk wat fora te vinden die over het omgaan met autisme van een partner gaan. Wellicht dat je daar ook iets aan kunt hebben. (Bijv. hier: https://www.google.com/search?client=fi ... en+partner )
Goed dat je hulp krijgt van een psycholoog en het gesprek hierover aangaat met alle betrokkenen !