Voorstellen - Arend
Voorstellen - Arend
Hallo ik ben nieuw hier, ben 52 jaar oud en heb al lange tijd het vermoeden van MS. Gisteren naar de 4e neuroloog geweest en zij heeft nu het MS protocol gestart. Eind dit jaar krijg ik een MRI-scan. Vorig jaar juni een CT-scan gehad, hierop was niets te zien. Ook tijdens de neurologische testjes (ogen, balans, reflexen, gevoel etc) wordt telkens niks gevonden. Maar de laatste maanden begin ik minder te lopen, heb minder gevoel in mijn linker onderbeen en duidelijk minder kracht. Als fanatiek sporter (wielrennen) valt mij dit erg zwaar. Ook heb ik vaak dove tenen, m.n. links. Verder word ik regelmatig wakker met een slapende arm (zonder dat ik erop gelegen heb) en dan duurt het lang voordat er weer leven in komt. Heb het gevoel dat ik als een robot leef, een gevoel van 'verloren te zijn in de ruimte' en heb regelmatig last van wazig zien (m.n. na sporten). Alles wordt op burn-out klachten gegooid maar ik merk dat ik langzamerhand steeds een beetje slechter word. Ik heb begin dit jaar een aanval gehad waarbij ik gedurende 1 minuut niet meer kon focussen en vrijwel niets meer zag. Ben al bij de oogarts geweest, zij kon geen afwijkingen vinden (ook niet in de scan van de ogen) en verzekerde mij dat in geval van MS een dergelijke aanval veel langer duurt. Soms heb ik veel moeite om op woorden te komen. Graag lees ik jullie reacties, groet Arend.
Re: Voorstellen - Arend
@Arend
Allereerst welkom op het forum!
Ik herken helemaal wat je bedoelt met
Misschien krijg je antwoord op je fysieke klachten, maar mijn advies is ook ook hulp te gaan zoeken voor het stuk rouw en verlies als je het sporten niet meer kan oppakken. Ik merk dat dit vaak niet herkend en erkend wordt bij hulpverlening.
Ik viel in een gat, zeker omdat mijn lichaam niet meer wilde wat ik gewend ben. Mijn hoofd draait nog steeds met rekensommetjes, trainingsschema's, planning, organiseren, het doel zo effectief mogelijk bereiken, maar het lichaam wil gewoon niet meer. Inmiddels ben ik met mijn psycholoog dat traject gestart en ik heb nog een hele weg te gaan.
Sterkte!!
Allereerst welkom op het forum!
Ik herken helemaal wat je bedoelt met
Ik was ook fanatiek sporter in hart en nieren en net als jij genoot ik van de endorfine-boost in het lange afstand sporten.Als fanatiek sporter (wielrennen) valt mij dit erg zwaar.
Misschien krijg je antwoord op je fysieke klachten, maar mijn advies is ook ook hulp te gaan zoeken voor het stuk rouw en verlies als je het sporten niet meer kan oppakken. Ik merk dat dit vaak niet herkend en erkend wordt bij hulpverlening.
Ik viel in een gat, zeker omdat mijn lichaam niet meer wilde wat ik gewend ben. Mijn hoofd draait nog steeds met rekensommetjes, trainingsschema's, planning, organiseren, het doel zo effectief mogelijk bereiken, maar het lichaam wil gewoon niet meer. Inmiddels ben ik met mijn psycholoog dat traject gestart en ik heb nog een hele weg te gaan.
Sterkte!!
Accept what is,
Let go of what was,
Have faith in what will be.
Let go of what was,
Have faith in what will be.