Decubitus op zitbeen plus gevolgen en behandeling

[Hanife]

Ik heb 22 januari mijn been gebroken. Hij is van mijn tenen tot en met lies in de gips gezet.het gevolg was dat ik niet meer zelfstandig mobiel kon zijn. Ik heb toen direct de artsen gewaarschuwd voor eventuele ligwonden.
Ze hebben mij niet willen aanhoren, niet serieus genomen. Hoe dan ook. Ik heb of heel lang, uren achter elkaar op een rolstoel gezeten met gipsten omhoog of in bed gelegen. Gevolg een decubitus wond op de zitbeen. 15 op 16 februari ben ik met spoed geopereerd, wond was geïnfecteerd met het gevolg een nog grote wond. De wond is zo goed als genezen, behalve de diepere ondermijning. Er is zo gezegd een gat, tunnel van 4,5 cm. Dat wil niet dichtgroeien. Ik ben sindsdien bedlegerig, mijn mobiliteit gaat rap achteruit .ik mag niet zitten.
Of op mijn ruilingen.

Ik heb sinds juli 2006 ppms. inmiddels rolstoel afhankelijk. Tot 22 januari was volledig zelfstandig, d,w.z. Ik had geen hulp van derden nodig. Ik werk fulltime.
Ik heb 2 plastische chirurgen gesproken. De ene zegt er moet opnieuw geopereerd worden om de tunnel te dichten en de andere zegt dat de wond goed geneest en ik op schema ben volgens verwachting.

Ik ben bang voor een nieuwe operatie omdat je daarna 6 weken plat moet liggen.Ik ben bang dat mijn immuunsysteem aan het werk gaat en ook Ms laesies door ontstaat.

Ik zoek naar mensen die een vergelijkbare nare er airing hebben meegemaakt en hoe ze doorgekomen zijn.

[Qanuk00]

Hoi @Hanife Jeetje, wat een verhaal!

Heb je vanuit het ziekenhuis geen wijkverpleegkundige toegewezen gekregen voor de decubitus verzorging? Zo te horen heb je daar nu recht op, dus ga daar vooral achteraan om te zorgen dat het niet erger gaat worden. Je zou dit via de huisarts kunnen regelen.

Zie voor tips ook https://qcare.nl/decubitus-doorliggen/? ... lcQAvD_BwE

[Hanife]

Dag Quanuk,
Na de spoed operatie heb ik 6 weken in het ziekenhuis verbleven, daarna ben ik overgebracht naar een revalidatie/ verpleeg afdeling. Aanstaande maandag moet ik naar huis, maar ik mag nog steeds geen druk of schuif kracht uitoefenen.d.w.z. Ik mag niet zitten. Als het goed is wordt nu eea geregeld voor thuis. Ik heb een afspraak met mijn huisarts.
Er wordt 2x per dag thuiszorg geregeld.
Ik heb geen flauw idee hoe ik het thuis moet redden, maar daar ga ik wel achter komen.
Er wordt ook een wond verpleegkundige geregeld hoor die wekelijks moet controleren.
Ik maak mij hoofdzakelijk zorgen om mobiliteit en wond genezing. Om ms heb ik beweging, spierkracht nodig. Voor de genezing van de diepere ondermijning mag ik niet bewegen, d,w.z niet zitten en ik moet zitten om de deur te openen of om naar wc te gaan om voorbeelden te noemen.
Daarom zoek naar mensen die helaas ook een vergelijkbare ervaring hebben meegemaakt en mijn tips kunnen geven.

[Marina]

@Hanife Jeetje wat een nare ervaring en vreemd ook dat er kennelijk niets aan decubitis-preventie is gedaan en je daardoor nu bedlegerig bent, je mobiliteit snel achteruit gaat en je in een nog moeilijker situatie bent beland .

Ik ben bang voor een nieuwe operatie omdat je daarna 6 weken plat moet liggen.Ik ben bang dat mijn immuunsysteem aan het werk gaat en ook Ms laesies door ontstaat.

Het lijkt me goed om deze zorg te bespreken met je neuroloog/MS-verpleegkundige!

Naast de verpleegkundig specialist wondzorg en thuiszorg zou je ook een ergotherapeut kunnen inschakelen voor hulp bij en advies over hoe je je thuis zoveel mogelijk kunt redden, je houding en de keuze en gebruik van hulpmiddelen bij decubitis, zoals een anti-decubitis matras e.d.
Misschien ook dat een fysiotherapeut je nog kan helpen bij het in beweging blijven en je mobiliteit.

Ik hoop dat je alle hulp en zorg gaat krijgen die je nodig hebt!
Zie bijv. ook dit artikel van het Nederlands Huisartsen Genootschap over richtlijnen voor preventie en beleid bij decubitis: https://richtlijnen.nhg.org/standaarden/decubitus

Sterkte!

[Hanife]

Dankjewel Marina,
Ik verblijf al sinds 3 april in een revalidatie versus verpleeg centrum omdat druk en schuif kracht zo min mogelijk moet zijn. Alleen de diepere ondermijning een smalle gangetje van 4,5cm wil niet dichtgroeien en het moet van onderen naar boven toe dicht groeien. Dat is mijn zorg
A.s. Dinsdag ga ik naar huis met een gat, zogezegd, van 4,5 cm in mijn rechterbil, want er is geen revalidatiecentrum meer is gezegd omdat alles is gedaan en er geen vooruitgang wordt geboekt. Dat wordt een uitdaging

[Jrs77]

Dag Hanife,

Misschien een beetje 'mosterd na de maaltijd'; revalidatiecentra met een dwarslaesie-afdeling (zoals de st. Maartenskliniek) hebben veel ervaring met doorligwonden; daar hadden ze je eigenlijk naartoe moeten doorverwijzen. De klinieken van de regionale revalidatiecentra zijn vooral een opvang voor mensen die het even thuis niet kunnen redden, maar niet geschikt voor medische behandeling (al doen ze zich meestal wel zo voor).

[Qanuk00]

@Hanife Goed om te horen dat er 2x per dag een wijkverpleegkundige naar de wond kijkt en deze gaat verzorgen. Zij zal je ook tips en tricks geven om de dag prettig door te komen. Ook de huisarts is zo te horen direct betrokken, dus dat team zal het thuis verder gaan oppakken.

Ik reageer vanuit mijn eigen ervaring als wijk- en revalidatieverpleegkundige uit het verleden.

Tip: zorg dat ze je niet met ontslag laten gaan voordat alles voor jouw gevoel 100% in orde is!
In het verleden bestond ook nog zoiets als een tussenoplossing, nl tijdelijke opname in verzorgingstehuis waar je dagelijkse hulp aan bed kan krijgen. Als wijkverpleegkundige bezocht ik deze groep cliënten om wondverzorging te geven. De rest werd door de begeleiding van het verzorgingstehuis gedaan. Check dus vooral even of dit ook een mogelijkheid is!

Jij moet met een fijn gevoel naar huis gaan, dus de zorg thuis moet ook daadwerkelijk direct goed kunnen worden ingezet.

[Hanife]

Bedankt voor jullie bemoedigende woorden. Er zal 2x thuiszorg zijn geen wijkverpleegkundige. Ook de mensen van de thuiszorg gaan de wond verzorgen. Het is spannend. Ik wil dat er ook een wond verpleegkundige de wond komt controleren.
Het is een uitdaging sowieso omdat ik zonder zitten thuis niet kan redden. Alleen al naar de wc gaan is een uitdaging zonder te vallen en voorzichtigheid te betrachten.

[Marina]

@Hanife
Ik begrijp je zorgen. Ik zou deze zorgen dan ook bespreken met je huisarts. Deze zou op de hoogte moeten zijn van de richtlijnen voor behandeling van decubitis en kan je zonodig doorverwijzen naar of zorg regelen door de voor jou nodige en juiste zorgverleners.

[Hanife]

Wat ik mij ook afvraag of medisch ethisch dit zo kan. Zonder voorbereiding iemand met Ms, zo goed als verlamd, met een wond op de zitbeen naar huis sturen met maar 2x per dag thuiszorg.