MSweb forum

Hoi,
Ik ben Jelly en nieuw hier op het forum.
Ik heb sinds 1 mei 2006 de diagnose ms. Is er iemand die zich herkent in het zweverige dronken gevoel gedurende de gehele dag. Je wordt er zo onzeker van en het beperkt je enorm..

ik herken het wel, het was een beetje de klacht waarmee mijn ms ontdekt is.
het ging van duizeligheid naar evenwichtsstoornis en alles wat er tussen ligt.
het ging bij mij gelukkig over (na 6 weken), ik vond t erg vervelend.. ook omdat ik toen nog werkte.

het is inderdaad erg beperkend, niet meer gewoon je schoenen aan doen alleen al… omdat ik toen nog niet wist wat ik heb was het ook beangstigend.

dronken loopje heb ik eigenlijk alleen als ik over mijn grens ga, te ver stuk lopen en net t huis niet halen. ook dronken praten heb ik gehad trouwens, ook toen ik nog werkte en dus teveel deed…

kan het voor jou ook zijn dat je over je grens gaat? teveel doet of stress hebt?
het lijkt mij of een schub of echt je lichaam die aan de aangeeft genoeg is genoeg (in mijn woorden dan, mijn ergo noemde het het stoplicht op rood)
ik probeer eigenlijk iedere dag een keer mijn dronken loopje aan te tikken, voor mijn gevoel is dan mijn energie op en heb ik het maximale gedaan. daarna is het wel minimaal een half uur zitten.

1x heb ik nog iets dergelijks gehad, een aanval draaiduizeligheid, buiten op straat. plotseling koorts, van kiplekker (ik ga 2km lopen) naar ziek in 1sec. Het duurde gelukkig maar 5minuten, maar toen moest ik nog terug naar huis..

@Toeter of @Qanuk00 kan iemand deze post ff verplaatsen?

Hoe lang heb je dat zweverige dronken gevoel al?

Het hoort voor mij zeker bij de MS, maar het kan ook een symptoom zijn van een andere aandoening waar wél wat aan te doen is.

Bijvoorbeeld: iets met je bloeddruk of ijzergehalte.

Dus mijn advies is om altijd eerst andere oorzaken uit te sluiten

Hoi Toeter,

Dit zweverige/ dronken gevoel nu een aantal weken. Vorig jaar ook een behoorlijk tijd last van gehad. Toen is dit langzaam weer weggezakt.

Mijn bloeddruk en ijzergehalte zijn goed.

Spanning in de nek en hyperventilatie gaan we nu behandelen komende weken.

@Toeter ja inderdaad, wel eerst de gewone oorzaken na lopen!

ik denk, vermoed, dat als je je hyperventilatie en spanning onder controle hebt deze klacht zal verdwijnen. Het is je lichaam die tegen de grens loopt.

Hoi Toeter,

Ik hoop en denk wanneer ik deze klachten nekspanning en hyperventilatie ga behandelen dat ik verbetering ga zien.

Ik neem voldoende rust, werk nog met plezier 20 uur, en toch deze klachten.
Waarschijnlijk eisen gedachten/onzekerheden over de ziekte nu zijn tol. Had nooit angst maar de laatste tijd wel..gevoel geen controle over mijn lijf te hebben. Dat nu tot uiting komt blijkbaar.

Sinds 2006 de diagnose en wel voor hetere vuren gestaan en nu ineens psychische klachten

Kleine update,

4 keer bij fysiotherapeut geweest die heeft de triggerpoints behandeld.
Helaas nog weinig verbetering misschien wel eerder iets slechter geworden..
Durf nu amper een stukje te fietsen en lopen (alleen samen met iemand) en autorijden helemaal niet..
Kan dat komen omdat de fysiotherapeut nu actief de spanning aan het behandelen is?

Ik herken dit vanuit mijn 'slechtste' periode: ik kwam toen (uiteindelijk) in een psychiatrisch traject terecht.

Destijds ervaarde ik een combinatie van problemen met de verwerking van sensorische prikkels: licht, geluid, balans en ook proprioceptie. Ik kon, als ik overvoerd was, het gevoel hebben op een schommelende boot te staan, wat me vervolgens weer enorm beangstigde en die angst voedde dan nog meer de overbelasting in mijn hoofd.

Ik heb hier in 2012 al eens een draadje over geplaatst "De hel van boodschappen doen": mocht je daar zaken in herkennen en meer over willen weten hoor ik het wel.

De revalidatiearts gaf het na bijna een half jaar de naam 'sensorische integratie problematiek'. Het is niet direct te linken aan MS, maar wel bekend als symptoom bij het bredere spectrum van Niet-Aangeboren Hersenletsel (wat MS wel weer is).

@D-Cheryl

Ik heb jouw verhaal over de "hel van boodschappen" gelezen.

Heftig om te lezen en ook herkenning. De controle te verliezen over je eigen lichaam en de onzekerheid daarbij, maakt me angstig.

Bij enorm veel prikkels wordt bij mij het gevoel op een boot te staan ook erger en krijg ik zo'n naar flauwtegevoel.

Hoe gaat het nu met je heb je het onder controle gekregen?

Ja, dat flauwtegevoel is ook enorm naar: ik link het zelf aan de paniek (ze versterken elkaar), maar de artsen hadden er geen eenduidig antwoord op.

Hoewel men in de GGZ concludeerde dat er niks structureel aan de hand was, kreeg ik daar wel medicatie tegen de angst en daarnaast tijdens 6 weken intensieve therapie eerste handvatten aangereikt die mij weer op het juiste pad brachten - ik was zo beperkt door de symptomen dat ik niet meer voor mezelf zorgen kon omdat ik werkelijk niets meer verdroeg.

Nu (10 jaar later) moet ik nog steeds waken voor een evenwicht in prikkels, en ga bijvoorbeeld nooit het huis uit zonder oordopjes en zonnebril, en een middagrust in een donkere kamer zonder geluid of beeld helpt me om op te laden/alles te verwerken voor de tweede helft van de dag.

Plannen, plannen, plannen, en ongewenste input wegfilteren waar ik kan. Niet multitasken ook! Geen tv of muziek aan terwijl ik ook iets anders doe: dubbele input is dubbele belasting.

Na 2 trajecten met de ergotherapeut vanuit het revalidatiecentrum heb ik nu nog eenmaal in de maand cesar therapie (met een specialisme in sensorische integratie) en nog altijd wat lichte medicatie als ondersteuning.
Ik red me en geef prioriteit aan de leuke dingen in het leven. Maar werken zit er echt niet meer in.