Hallo allemaal!
Geplaatst: 22 mar 2023, 18:25
Goeieavond,
Ik ben Tamara, 46 jaar en ik weet sinds een maand dat ik MS heb.
De weg naar de diagnose was (relatief) kort maar best wel heftig...
Rond oud en nieuw kwam na 6 jaar mijn migraine ineens weer terug, wat een tegenvaller! Dus toen ik de 1e week van februari ineens erg moe was en dubbel ging zien, dacht ik dat het klachten waren die daar mee te maken hadden. Na een paar dagen toch maar naar de huisarts maar die trok gelijk bij de neuroloog aan de bel.
Dezelfde dag gelijk allerlei testen, geen oorzaak kunnen vinden maar neuroloog maakte zich zorgen, was het wellicht een beroerte? Dus aan de bloedverdunners en wachten op een MRI...
En dan, na 2 lange en toch wel bezorgde weken, las ik 's ochtends om 6u in mijn dossier de uitslag van de MRI: geen beroerte maar MS...
Dan staat toch ineens wel even je wereld op zn kop!
Inmiddels nog veel meer onderzoeken rijker, Prednison stootkuur gehad en veel slapeloze uurtjes verder. Ik ben al 6 weken thuis van mn werk en kan voorlopig nog niet aan de slag helaas.
Maandag begin ik met medicatie en ik ben reuze benieuwd wat dat mij gaat brengen.
Het dubbel zien is bijna weg, gelukkig want daar werd ik helemaal gek van! Maar wat mij nu nekt is mn energiepeil, ik kan zo weinig, vreselijk!
Ik hoop hier herkenning te vinden, want ondanks dat er heel veel lieve mensen om mij heen zijn, ken ik niemand die mijn klachten herkent en soms heb je daar ook gewoon behoefte aan
Bedankt voor het lezen van mijn zeer ingekorte verhaal, ik heb het idee dat ik nu al een boek kan schrijven over de afgelopen weken
Groetjes Tamara
Ik ben Tamara, 46 jaar en ik weet sinds een maand dat ik MS heb.
De weg naar de diagnose was (relatief) kort maar best wel heftig...
Rond oud en nieuw kwam na 6 jaar mijn migraine ineens weer terug, wat een tegenvaller! Dus toen ik de 1e week van februari ineens erg moe was en dubbel ging zien, dacht ik dat het klachten waren die daar mee te maken hadden. Na een paar dagen toch maar naar de huisarts maar die trok gelijk bij de neuroloog aan de bel.
Dezelfde dag gelijk allerlei testen, geen oorzaak kunnen vinden maar neuroloog maakte zich zorgen, was het wellicht een beroerte? Dus aan de bloedverdunners en wachten op een MRI...
En dan, na 2 lange en toch wel bezorgde weken, las ik 's ochtends om 6u in mijn dossier de uitslag van de MRI: geen beroerte maar MS...
Dan staat toch ineens wel even je wereld op zn kop!
Inmiddels nog veel meer onderzoeken rijker, Prednison stootkuur gehad en veel slapeloze uurtjes verder. Ik ben al 6 weken thuis van mn werk en kan voorlopig nog niet aan de slag helaas.
Maandag begin ik met medicatie en ik ben reuze benieuwd wat dat mij gaat brengen.
Het dubbel zien is bijna weg, gelukkig want daar werd ik helemaal gek van! Maar wat mij nu nekt is mn energiepeil, ik kan zo weinig, vreselijk!
Ik hoop hier herkenning te vinden, want ondanks dat er heel veel lieve mensen om mij heen zijn, ken ik niemand die mijn klachten herkent en soms heb je daar ook gewoon behoefte aan
Bedankt voor het lezen van mijn zeer ingekorte verhaal, ik heb het idee dat ik nu al een boek kan schrijven over de afgelopen weken
Groetjes Tamara