Vanavond een interessant onderwerp onder ogen gekregen
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/het ... ssing-uit/
Het is een concept wat in Amerika al langer bekend is, en inmiddels naar Nederland is overgewaaid.
https://www.verywellmind.com/how-to-cop ... mo-4174664
Tot vlak voor mijn uitval was ik een enorme FOMO, Fear of Missing Out, angst om dingen in het sociale leven te missen. Huisje, boompje, beestje, 5x per week actief sporten, werken (inclusief reizen), familiebanden blijven aanhalen, feestjes, etc etc etc. en dit alles met behulp van social media.
Inmiddels begrijp ik werkelijk niet waar ik die energie vandaan haalde, hoe ik dit alles 24/7 kon waarmaken, want voor mijn gevoel was het 48/7 (wat niet mogelijk zou moeten zijn).
Vlak na de uitval kwam ik logischerwijs in een enorme dip terecht, totdat ik met behulp van therapie en andere hulpmiddelen ineens tot bezinning kwam - JOMO (Joy of Missing Out).
Nieuwe keuzes en uitdagingen, mezelf even "uitzetten" met een mindfulness- of yoga oefening, Instagram en Twitter heb ik al verlaten. Even niet mee op vakantie met mijn familie, juist even alleen thuis zijn. En warempel, het leven wordt ineens weer een stuk waardevoller . Mijn hoofd is weer opgeruimd en ik kan weer een nieuwe invulling aan mijn leven geven.
Wellicht hebben jullie hier ook wat aan, al lees je dit bericht nu ook op een social media forum ...
Van FOMO naar JOMO
Van FOMO naar JOMO
Accept what is,
Let go of what was,
Have faith in what will be.
Let go of what was,
Have faith in what will be.
Re: Van FOMO naar JOMO
Wat ik lees is accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn en een soort berusting wat je is overkomen en daarnaast alsnog alles uit het leven halen en daarnaast naar de mogelijkheden kijken want er kan nog zoveel WEL.
Een meer dan goede instelling.
Verstuurd vanaf mijn SM-A546B met Tapatalk
Een meer dan goede instelling.
Verstuurd vanaf mijn SM-A546B met Tapatalk
Re: Van FOMO naar JOMO
Mooi om te lezen @Qanuk00!
Ik herken het ook wel. Als ik de drukte in gezinnen om ons heen zie denk ik ook wel eens 'wanneer hebben die mensen (en hun kinderen) eens tijd om gewoon een beetje te rommelen?'
Als er een wonder gebeurde en ik plotsklaps beter zou zijn, zou ik zeker weer gaan werken, maar ik heb rust wel leren waarderen.
Ik herken het ook wel. Als ik de drukte in gezinnen om ons heen zie denk ik ook wel eens 'wanneer hebben die mensen (en hun kinderen) eens tijd om gewoon een beetje te rommelen?'
Als er een wonder gebeurde en ik plotsklaps beter zou zijn, zou ik zeker weer gaan werken, maar ik heb rust wel leren waarderen.